WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
POWOŁANIE MATEUSZA
Mateusz był urzędnikiem pobierającym podatki i opłaty dla okupujących Palestynę Rzymian. Mieszkańcy zawładniętych przez nich krajów musieli uiszczać podatek gruntowy, podatek tzw. pogłowia obejmujący dobra ruchome oraz inne podatki pośrednie ściągane przez celników. Żydzi płacili dodatkowo coroczną daninę na rzecz świątyni.
Urzędnicy tacy jak Mateusz byli znienawidzeni przez swoich pobratymców. Żydzi uważali ich za publicznych grzeszników ze względu na ich związki z pogańskim okupantem oraz nadużyciami, których się dopuszczali. Stronili od nich wszyscy z wyjątkiem Jezusa. Mateusz, gdy został powołany na ucznia Jezusa, zrozumiał, że ma odmieniać ten świat oszustwa i korupcji, w którym funkcjonował. Pozbawiony skrupułów celnik zrozumiał swoje powołanie, gdyż sam doznał niezwykłego zrozumienia ze strony Jezusa. I to był początek jego nowej drogi.
Napisaną później ewangelię Mateusz zaadresował do świata kultury greckiej dominującej wówczas w Imperium Rzymskim. Rzymianie sprawowali władzę polityczną nad krajami basenu Morza Śródziemnego, ale ich nauczycielami byli Grecy. Celnik Mateusz napisał więc ewangelię, z którą wyruszył na podbój greckiego sposobu myślenia, aby zdobyć ówczesny świat dla Jezusa. Przekroczył granice własnej mentalności, aby dotrzeć do ludzi, wśród których przed nawróceniem się obracał i których dobrze rozumiał – podobnie jak Jezus doskonale rozumiał jego sytuację życiową.
Ks. Paweł Wojtas – krajowy duszpasterz więziennictwa w Polsce
„Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają”.
(Mt 9, 12)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Jesteśmy dzisiaj w kościele, gdyż jako wspólnota dzieci Bożych odpowiedzieliśmy na zaproszenie Jezusa i przyszliśmy tutaj, by się z Nim spotkać. Pan jednoczy się z nami w Eucharystii i chce leczyć nasze zranienia.
PIERWSZE CZYTANIE (Oz 6, 3-6)
Historia przyjaźni między człowiekiem a Bogiem to historia odejść i powrotów. W swojej niestałości człowiek porzuca Pana i szuka sobie bożków, jednak miłość Boża jest niezmienna. Poprzez proroków Bóg nawraca swój lud, jemu się objawia i wzywa go, by pełnił uczynki miłości.
Czytanie z Księgi proroka Ozeasza
Dołóżmy starań, aby poznać Pana; Jego przyjście jest pewne jak świt poranka, jak wczesny deszcz przychodzi On do nas i jak deszcz późny, co nasyca ziemię.
Cóż ci mogę uczynić, Efraimie, co pocznę z tobą, Judo? Miłość wasza podobna do chmur na świtaniu albo do rosy, która prędko znika. Dlatego ciosałem ich przez proroków, słowami ust mych zabijałem, a Prawo moje zabłysło jak światło. Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń.
PSALM (Ps 50, 1 i 8. 12-13. 14-15)
Kult starego przymierza opierał się na składaniu Bogu licznych ofiar przewidzianych w prawie Mojżesza. Ofiary te stawały się nieraz martwym aktem spełnianym mechanicznie, a tymczasem winny być znakiem żywej wiary i ufności w Bożą dobroć. [c1]Refren:[/c1] Boże zbawienie ukażę uczciwym. Przemówił Pan, Bóg nad bogami, [c1]*[/c1] i wezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca. «Nie oskarżam cię za twe ofiary, [c1]*[/c1] bo twoje całopalenia zawsze są przede Mną. [c1]Ref.[/c1] Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, [c1]*[/c1] bo do Mnie świat należy i wszystko, co go napełnia. Czy będę jadł mięso cielców [c1]*[/c1] albo pił krew kozłów? [c1]Ref.[/c1] Bogu składaj ofiarę dziękczynną, [c1]*[/c1] spełnij swoje śluby wobec Najwyższego. I wzywaj Mnie w dniu utrapienia, [c1]*[/c1] uwolnię ciebie, a ty Mnie uwielbisz». [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (Rz 4, 18-25)
Dla św. Pawła patriarcha Abraham to nie tylko protoplasta Izraela, ale przede wszystkim doskonały wzór wiary i zawierzenia Bogu. Całe życie Abrahama było wypełnianiem planów Bożych. Ufnym sercem przyjął on Boże obietnice. Tym samym oddał Bogu chwałę i stał się przykładem do naśladowania dla wszystkich wierzących w Chrystusa.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Abraham wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów zgodnie z tym co było powiedziane: «Takie będzie twoje potomstwo».
I nie zachwiał się w wierze, choć stwierdził, że ciało jego jest obumarłe – miał już prawie sto lat – i że obumarłe jest łono Sary. I nie okazał wahania ani niedowierzania co do obietnicy Bożej, ale się wzmocnił w wierze. Oddał przez to chwałę Bogu i był przekonany, że mocen jest On również wypełnić, co obiecał. Dlatego też poczytano mu to jako sprawiedliwość.
A to, że poczytano mu, zostało napisane nie ze względu na niego samego, ale i ze względu na nas, jako że będzie poczytane i nam, którzy wierzymy w Tego, co wskrzesił z martwych Jezusa, Pana naszego. On to został wydany za nasze grzechy i wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 9, 12b. 13b) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają.
Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 9, 9-13)
Pobożni Żydzi unikali kontaktów z grzesznikami, gdyż ci porzucili prawo Boże i żyjąc w grzechu, sami wykluczali siebie ze społeczności świętych. Dla pobożnego Żyda było nie do pomyślenia, że Bóg, który jest święty, mógłby zbliżyć się do grzesznika. Stąd u faryzeuszy zdziwienie, a następnie oburzenie postawą Jezusa, który zasiadł do stołu z bezbożnym, w ich mniemaniu, celnikiem.
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus wychodząc z Kafarnaum ujrzał człowieka siedzącego w komorze celnej, imieniem Mateusz, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną». On wstał i poszedł za Nim.
Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i siedzieli wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: «Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?».
On, usłyszawszy to, rzekł: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: „Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary”. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników».
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
AUTORYTET PAPIEŻA
