NR 54 / 2008 – ŚWIĘTO ROCZNICY POŚWIĘCENIA BAZYLIKI LATERAŃSKIEJ

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

Jesteśmy Kościołem, umiłowaną oblubienicą Jezusa, budowlą olśniewającą blaskiem Jego chwały, Jego mistycznym ciałem. I choć jesteśmy rozproszeni po różnych kontynentach, to Jezus gromadzi nas w jednym organizmie Kościoła. Widzialnym znakiem tej jedności jest katedra biskupa Rzymu, czyli Ojca Świętego, nazwana Matką i Głową wszystkich kościołów świata. Niech dzisiejsze święto umocni naszą więź z papieżem i łączność z całym Kościołem Świętym.
PIERWSZE CZYTANIE (Ez 47, 1-2. 8-9. 12)
Prorok Ezechiel kreśli obraz nowej świątyni w Jerozolimie. Obecność tego domu Boga pośród ludzi stanie się źródłem życia i uzdrowienia. Wizja proroka spełnia się w osobie Jezusa i w Jego Kościele, z którego obfite strumienie łask spływają na świat.

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

Podczas widzenia otrzymanego od Pana zaprowadził mnie anioł z powrotem przed wejście do świątyni, a oto wypływała woda spod progu świątyni w kierunku wschodnim, ponieważ przednia strona świątyni była skierowana ku wschodowi; a woda płynęła spod prawej strony świątyni na południe od ołtarza. I wyprowadził mnie przez bramę północną na zewnątrz i poza murami powiódł mnie od bramy zewnętrznej, skierowanej ku wschodowi. A oto woda wypływała spod prawej ściany świątyni, na południe od ołtarza.
Anioł rzekł do mnie: «Woda ta płynie na obszar wschodni, wzdłuż stepów, i rozlewa się w wodach słonych, i wtedy wody jego stają się zdrowe. Wszystkie też istoty żyjące, od których tam się roi, dokądkolwiek potok wpłynie, pozostaną przy życiu: będą tam też niezliczone ryby, bo dokądkolwiek dotrą te wody, wszystko będzie uzdrowione.
A nad brzegami potoku mają rosnąć po obu stronach różnego rodzaju drzewa owocowe, których liście nie więdną, których owoce się nie wyczerpują; każdego miesiąca będą rodzić nowe, ponieważ ich woda przychodzi z przybytku. Ich owoce będą służyć za pokarm, a ich liście za lekarstwo».
PSALM (Ps 46, 2-3. 5-6. 8-9)
Wielkość Bożego Kościoła nie wynika nigdy z doskonałości ludzi, ale zawsze z potęgi samego Boga. Jego mocą Kościół przezwycięża wszelkie przeciwności i skutecznie głosi Ewangelię wszystkim narodom. [c1]Refren:[/c1] Bóg jest we wnętrzu swojego Kościoła. Bóg jest dla nas ucieczką i siłą: [c1]*[/c1] najpewniejszą pomocą w trudnościach. Przeto nie będziemy się bali, choćby zatrzęsła się ziemia [c1]*[/c1] i góry zapadły w otchłań morza. [c1]Ref.[/c1] Nurty rzeki rozweselają miasto Boże, [c1]*[/c1] najświętszy przybytek Najwyższego. Bóg jest w jego wnętrzu, więc się nie zachwieje, [c1]*[/c1] Bóg je wspomoże o świcie. [c1]Ref.[/c1] Pan Zastępów jest z nami, [c1]*[/c1] Bóg Jakuba jest dla nas obroną. Przyjdźcie, zobaczcie dzieła Pana, [c1]*[/c1] zdumiewające dzieła, których dokonał na ziemi. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 3, 9b-11. 16-17))
Jesteśmy powołani do budowania wspólnoty wierzących w Jezusa Chrystusa. Wielka budowla Jego Kościoła potrzebuje roztropnych budowniczych. Święty Paweł uczy nas, jak wznosić tę wspaniałą konstrukcję – z pokorą i w bojaźni Bożej.

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:
Jesteście uprawną rolą Bożą i Bożą budowlą. Według danej mi łaski Bożej, jako roztropny budowniczy, położyłem fundament, ktoś inny zaś wznosi budynek. Niech każdy jednak baczy na to, jak buduje. Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego niż ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus.
Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Krn 7, 16) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Wybrałem i uświęciłem tę świątynię,

aby moja obecność trwała tam na wieki. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 2, 13-22)
Podobnie jak w obrazie z Księgi Ezechiela, tak i w Ewangelii świątynia w Jerozolimie jest wzorem przyszłej społeczności Kościoła. Oczyszczona przez Jezusa ma głosić tryumf zmartwychwstania naszego Pana.

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie oraz siedzących za stołami bankierów.
Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał.
Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska». Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: «Gorliwość o dom Twój pożera Mnie».
W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?».
Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo».
Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?». On zaś mówił o świątyni swego Ciała.
Gdy zatem zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.