NR 64 / 2008 – ŚWIĘTO ŚWIĘTEJ RODZINY: JEZUSA, MARYI I JÓZEFA

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


RODZINA ZBAWICIELA


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


Boże Narodzenie postrzegane jest jako święto rodzinne. Najbliżsi gromadzą się przy wspólnym stole, obdarowują się wzajemnie życzliwością i upominkami, całymi rodzinami uczestniczą w świątecznej liturgii. Dziś Kościół stawia przed nami przykład Świętej Rodziny, abyśmy od niej uczyli się budować relacje rodzinne na Bogu. Prośmy Pana o łaskę, by nasze własne rodziny stały się podobne do rodziny Jezusa.
PIERWSZE CZYTANIE
(Syr 3, 2-6. 12-14)
Wskazania mędrca Syracha, napisane kilkaset lat przed narodzeniem Chrystusa, także dziś nie tracą na aktualności. Wzajemny szacunek i dobroć, jakie winny panować w rodzinach, są i dla nas wyzwaniem. Jezus całkowicie zrealizował ten ideał – będąc Bogiem, odnosił się do swoich rodziców z wielkim poszanowaniem.

Czytanie z Księgi Syracydesa

Pan uczcił ojca przez dzieci, a prawa matki nad synami utwierdził. Kto czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów, a kto szanuje matkę, jakby skarby gromadził. Kto czci ojca, radość mieć będzie z dzieci, a w czasie modlitwy swej będzie wysłuchany. Kto szanuje ojca, długo żyć będzie, a kto posłuszny jest Panu, da wytchnienie swej matce. Synu, wspomagaj swego ojca w starości, nie zasmucaj go w jego życiu. A jeśliby nawet rozum stracił, miej wyrozumiałość, nie pogardzaj nim, choć jesteś w pełni sił. Miłosierdzie względem ojca nie pójdzie w zapomnienie, w miejsce grzechów zamieszka u ciebie.
PSALM (Ps 128, 1-2. 3. 4-5)
Ludzkie szczęście zależy od Bożego błogosławieństwa, jest nagrodą za wierne trwanie przy Bożym Prawie. Dla psalmisty szczęściem jest nie tylko życie wieczne, ale także życie w rodzinie i radowanie się w doczesności owocami swojej pracy.
[c1]Refren:[/c1] Błogosławiony, kto się boi Pana. Błogosławiony każdy, kto się boi Pana, [c1]*[/c1] kto chodzi Jego drogami. Bo z pracy rąk swoich będziesz pożywał, [c1]*[/c1] szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie. [c1]Ref.[/c1] Małżonka twoja jak płodny szczep winny [c1]*[/c1] we wnętrzu twojego domu. Synowie twoi jak sadzonki oliwki [c1]*[/c1] dokoła twojego stołu. [c1]Ref.[/c1] Oto takie błogosławieństwo dla męża, [c1]*[/c1] który boi się Pana. Niechaj cię Pan błogosławi z Syjonu, [c1]*[/c1] oglądaj pomyślność Jeruzalem przez całe swe życie. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (Kol 3, 12-21)
Według św. Pawła powołanie do życia rodzinnego wpisuje się w całokształt powołania chrześcijańskiego. Pierwszorzędną rolę odgrywa w nim miłość, która rodzi w sercach pokój, cierpliwość, przebaczenie i dobroć – chrześcijańskie cnoty zacieśniające więzi rodzinne.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia:
Jako wybrańcy Boży, święci i umiłowani, obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy.
Na to zaś wszystko przyobleczcie miłość, która jest więzią doskonałości. A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też zostaliście wezwani, w jednym Ciele. I bądźcie wdzięczni.
Słowo Chrystusa niech w was przebywa z całym swym bogactwem: z wszelką mądrością nauczajcie i napominajcie samych siebie przez psalmy, hymny, pieśni pełne ducha, pod wpływem łaski śpiewając Bogu w waszych sercach. I wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko czyńcie w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego.
Żony, bądźcie poddane mężom, jak przystało w Panu. Mężowie, miłujcie żony i nie bądźcie dla nich przykrymi. Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim, bo to jest miłe Panu. Ojcowie, nie rozdrażniajcie waszych dzieci, aby nie traciły ducha.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Kol 3, 15a. 16a) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Sercami waszymi niech rządzi

Chrystusowy pokój,

słowo Chrystusa niech w was przebywa

z całym swym bogactwem. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 2, 22-40)
Jezus jako pierworodny Syn Maryi miał być poświęcony Bogu. Dokonało się to przez akt ofiarowania Go w świątyni. Tym samym Syn Boży został wprowadzony w społeczność Izraela. Gdy Symeon i Anna ujrzeli Mesjasza, bardzo się ucieszyli i szczęście Świętej Rodziny stało się ich szczęściem. Wszelkie dobro rodzące się w rodzinach ubogaca bowiem wszystkich ludzi.

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy upłynęły dni Ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. [tabA żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
«Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela».
A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.
A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret.
Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


DOM BEZ DZIECI