NR 63 / 2008 – ŚWIĘTO ŚW. SZCZEPANA, PIERWSZEGO MĘCZENNIKA

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

Kościół, czcząc męczeństwo św. Szczepana, przypomina nam, że wiara jest nie tyle wyrazem naszych uczuć i przywiązania do Jezusa, którego wczoraj witaliśmy w Betlejemskiej Grocie, ile konsekwencją przemyślanych wyborów życiowych. Jezus przyszedł bowiem nie po to, aby umilić nam życie, ale aby nauczyć nas znosić cierpienia i życiowe trudy. Tylko z wiarą w Jezusa możemy przejść przez nie zwycięsko!
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 6, 8-10; 7, 54-60)
Męczeństwo św. Szczepana było wyznaniem jego wiary w zwycięstwo Chrystusa nad złem. Najdobitniejszym tego wyrazem stała się modlitwa, jaką Szczepan zanosił do Boga za swoich prześladowców. Nowonarodzony Chrystus, którego czcimy w tych dniach, pragnie zwyciężać zło w naszych sercach właśnie w ten sposób – dobrocią, jaką okazujemy innym, nawet naszym prześladowcom.

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu. Niektórzy zaś z synagogi, zwanej synagogą Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, wystąpili do rozprawy ze Szczepanem. Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego natchnienia przemawiał.
Gdy usłyszeli to, co mówił, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego. A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga. I rzekł: «Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga».
A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem.
Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: «Panie Jezu, przyjmij ducha mego!» A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: «Panie, nie poczytaj im tego grzechu». Po tych słowach skonał.
PSALM (Ps 31, 3cd-4. 6 i 8ab. 16-17)
Szczepan modlił się słowami psalmu, który za chwilę zaśpiewamy. Niech te słowa dotkną również naszych serc, poddanych różnorakim cierpieniom, abyśmy oparcia w przeciwnościach życia szukali tylko w Bogu. [c1]Refren:[/c1] W ręce Twe, Panie, składam ducha mego. Bądź dla mnie skałą schronienia, [c1]*[/c1] warownią, która ocala. Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, [c1]*[/c1] kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię. [c1]Ref.[/c1] W ręce Twoje powierzam ducha mego: [c1]*[/c1] Ty mnie odkupisz, Panie, Boże. Weselę się i cieszę się Twoim miłosierdziem, [c1]*[/c1] boś wejrzał na moją nędzę. [c1]Ref.[/c1] W Twoim ręku są moje losy, [c1]*[/c1] wyrwij mnie z rąk wrogów i prześladowców. Niech Twoje oblicze zajaśnieje nad Twym sługą: [c1]*[/c1] wybaw mnie w swym miłosierdziu. [c1]Ref.[/c1]
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 118, 26a i 27a) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie,

Pan jest Bogiem i daje nam światło. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 10, 17-22)
Wcielenie Jezusa i Jego przebywanie wśród nas jest największym dowodem troski Boga o nasz los. Nawet w najcięższych trudach życia winniśmy więc wytrwać przy Nim, wierzyć Mu do końca, a On zajmie się naszą obroną. Zrozumiał to św. Szczepan i inni święci, których Kościół wspomina, aby zaprosić i nas do konsekwentnego kroczenia drogą wiary.

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich Apostołów:
«Miejcie się na baczności przed ludźmi. Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. Nawet przed namiestników i królów będą was wodzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić.
Gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was. Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony».