WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
CHRYSTUS A ŻYCIE PUBLICZNE
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Dzisiejsza uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa jest okazją do pochylenia się nad sakramentalną obecnością Boga pośród nas. Poprzez dar z Siebie samego, Chrystus-wieczny Kapłan jest pośród nas, objawia nam miłość i karmi Sobą. Nic piękniejszego dziś nas nie spotka, bo Eucharystia jest największym wydarzeniem dnia.
PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 14,18-20)
Pierwsze czytanie ukazuje nam postać sprawiedliwego Melchizedeka, króla Szalemu, czyli króla pokoju. Jest on jednocześnie kapłanem Boga i spełnia swoją posługę, błogosławiąc Abrama, który wraca po zwycięskiej bitwie. Melchizedek gości Abrama chlebem i winem, które staną się symbolem Eucharystii.
Czytanie z Księgi Rodzaju
W owych dniach: Melchizedek zaś, król Szalemu, wyniósł chleb i wino; a ponieważ był on kapłanem Boga Najwyższego, błogosławił Abrama, mówiąc: «Niech będzie błogosławiony Abram przez Boga Najwyższego, Stwórcę nieba i ziemi! Niech będzie błogosławiony Bóg Najwyższy, który w twe ręce wydał twoich wrogów!» Abram dał mu dziesiątą część ze wszystkiego.
PSALM (Ps 110,1-2.3-4)
Do Melchizedeka odwołuje się również psalmista, bo Mesjasz będzie Kapłanem na jego wzór. Tajemnicza postać Melchizedeka nie ma genealogii – jest bez ojca i matki, a to oznacza, że jest wieczna. Dlatego psalm ten w kluczu Nowego Testamentu odnosimy do Jezusa, który jest Kapłanem wiecznym. [c1]Refren:[/c1] Jesteś kapłanem tak jak Melchizedek. Rzekł Pan do Pana mego: „Siądź po mojej prawicy, [c1]*[/c1] aż uczynię Twych wrogów podnóżkiem stóp Twoich”. Pan rozciągnie moc Twego berła z Syjonu: [c1]*[/c1] „Panuj wśród Twych nieprzyjaciół. [c1]Ref.[/c1] Przy Tobie panowanie w dniu Twojego tryumfu, w blasku świętości, [c1]*[/c1] z łona jutrzenki zrodziłem Cię jak rosę”. Pan przysiągł i nie będzie żałował: [c1]*[/c1] „Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka”. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (1Kor 11,23-26)
Św. Paweł przekazuje nam najstarszy opis ustanowienia Eucharystii. Jezus, prawdziwy i wieczny Kapłan, jako pierwszy złożył się Ojcu w zbawczej ofierze. A przez posługę kapłanów polecił przedłużać tę ofiarę, aż do swojego ponownego przyjścia.
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Ja otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: «To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę». Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: «Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę». Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6,51) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba.
Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 9,11b-17)
Jak życie naturalne potrzebuje odpowiedniego pokarmu, by mogło się rozwijać, tak i życie nadprzyrodzone ma swój pokarm. Niech słowa Jezusa: „Wy dajcie im jeść”, poruszą nasze serca, aby zabolało nas, że tak wielu ludzi tęskni za pokarmem niebieskim, ale z różnych przyczyn go nie otrzymują.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Jezus opowiadał rzeszom o królestwie Bożym, a tych, którzy leczenia potrzebowali, uzdrawiał.
Dzień począł się chylić ku wieczorowi. Wtedy przystąpiło do Niego Dwunastu mówiąc: «Odpraw tłum; niech idą do okolicznych wsi i zagród, gdzie znajdą schronienie i żywność, bo jesteśmy tu na pustkowiu». Lecz On rzekł do nich: «Wy dajcie im jeść!» Oni odpowiedzieli: «Mamy tylko pięć chlebów i dwie ryby; chyba że pójdziemy i nakupimy żywności dla wszystkich tych ludzi». Było bowiem około pięciu tysięcy mężczyzn. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Każcie im rozsiąść się gromadami mniej więcej po pięćdziesięciu!» Uczynili tak i rozmieścili wszystkich. A On wziął te pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dawał uczniom, by podawali ludowi. Jedli i nasycili się wszyscy, i zebrano jeszcze dwanaście koszów ułomków, które im zostały.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Medytacja o Eucharystii (2)
On wybrał nas w Nim przed stworzeniem świata,
abyśmy byli przed Nim święci i nieskalani w miłości.
On przeznaczył nas, abyśmy się stali Jego przybranymi dziećmi
przez Jezusa Chrystusa.
Takie było upodobanie Jego woli,
aby był uwielbiony majestat Jego łaski,
którą obdarzył nas w Umiłowanym. Ef 1,4-6.
1. Przez Eucharystię promuje się ducha pobożności, który jest więzią człowieka z Bogiem […]. W Komunii św. dusza wiąże się ściślej z Bogiem; a poprzez Mszę św. powierza się Bogu jako ofiara; w Adoracji powierza się jako dziękczynienie, zadośćuczynienie i przebłaganie. Nie ma porównania pomiędzy zjednoczeniem, które ma Bóg z ludem chrześcijańskim, a tym, które miał z ludem Izraela. Jednakże już o Izraelu napisano: Nie ma innego narodu tak wielkiego, który miałby swego boga tak blisko, jak nasz Bóg. Przybliżamy się do Niego, gdy tylko chcemy, za pośrednictwem adoracji: „Adoruję Cię Boże ukryty”. Ponadto z Chrystusem i przez Chrystusa adorujemy Trójcę Świętą […]. Kult Eucharystyczny wypełnia Świętą Liturgię, jest centrum całej naszej religijności, jest tym, co daje święty żar wszystkim nabożeństwom. […]
2. W kulcie Eucharystycznym uczymy się pokory. Wcielony Syn Boży zasłania blask swej chwały niebieskiej pokorną powierzchownością chleba i wina. Tu jest uniżony bardziej niż w żłóbku, w warsztacie nazaretańskim, czy w samej męce: „Na krzyżu była ukryta jedynie boska natura Jezusa, tu jest ukryte także Jego człowieczeństwo”. Nierzadko potem do świętej Uczty przystępuje większa liczba ubogich niż bogatych, małych niż możnych: „spożywają Pana, ubogiego, służącego i pokornego”.
3. Będąc obecnym w Eucharystii, dajesz nam Panie przykład tych samych cnót, które głosiłeś na ziemi. Podziwiam Twoją cierpliwość. Znosisz obojętność, lekceważenie, świętokradztwo, kradzieże, które są popełniane w kościołach i przeciwko Twojej rzeczywistej obecności. Podziwiam Twoje zawsze gotowe posłuszeństwo, przez które, na głos kapłana celebransa, schodzisz na ołtarze… Pozwalasz się nosić, rozdawać, zamykać w tabernakulum, jakbyś był pozbawiony władzy i znaczenia. Podziwiam Twoje dobrowolne ubóstwo: liczne kościoły są biedne i brudne; bielizna kielichowa mało zadbana, podobnie chleb i wino przeterminowane i niedbale przechowywane.
Rachunek sumienia. Czy po wielokrotnym korzystaniu z sakramentu Eucharystii uczyniłem postęp duchowy w pobożności, pokorze, ubóstwie czy posłuszeństwie?
Postanowienie. Chcę pielęgnować w swoim wnętrzu dobre skłonności, które pomagają mi przybliżać się do Jezusa Eucharystycznego. W tabernakulum nie znajdują się jedynie odległe przykłady życia ewangelicznego. Tam są przykłady widzialne i współczesne. Z tabernakulum nieustannie dobiega zaproszenie: Uczcie się ode mnie… dałem wam przykład.
Modlitwa na zakończenie.
bł. Jakub Alberione
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Dzisiejsza uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa jest okazją do pochylenia się nad sakramentalną obecnością Boga pośród nas. Poprzez dar z Siebie samego, Chrystus-wieczny Kapłan jest pośród nas, objawia nam miłość i karmi Sobą. Nic piękniejszego dziś nas nie spotka, bo Eucharystia jest największym wydarzeniem dnia.
PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 14,18-20)
Pierwsze czytanie ukazuje nam postać sprawiedliwego Melchizedeka, króla Szalemu, czyli króla pokoju. Jest on jednocześnie kapłanem Boga i spełnia swoją posługę, błogosławiąc Abrama, który wraca po zwycięskiej bitwie. Melchizedek gości Abrama chlebem i winem, które staną się symbolem Eucharystii.
Czytanie z Księgi Rodzaju
W owych dniach: Melchizedek zaś, król Szalemu, wyniósł chleb i wino; a ponieważ był on kapłanem Boga Najwyższego, błogosławił Abrama, mówiąc: «Niech będzie błogosławiony Abram przez Boga Najwyższego, Stwórcę nieba i ziemi! Niech będzie błogosławiony Bóg Najwyższy, który w twe ręce wydał twoich wrogów!» Abram dał mu dziesiątą część ze wszystkiego.
PSALM (Ps 110,1-2.3-4)
Do Melchizedeka odwołuje się również psalmista, bo Mesjasz będzie Kapłanem na jego wzór. Tajemnicza postać Melchizedeka nie ma genealogii – jest bez ojca i matki, a to oznacza, że jest wieczna. Dlatego psalm ten w kluczu Nowego Testamentu odnosimy do Jezusa, który jest Kapłanem wiecznym. [c1]Refren:[/c1] Jesteś kapłanem tak jak Melchizedek. Rzekł Pan do Pana mego: „Siądź po mojej prawicy, [c1]*[/c1] aż uczynię Twych wrogów podnóżkiem stóp Twoich”. Pan rozciągnie moc Twego berła z Syjonu: [c1]*[/c1] „Panuj wśród Twych nieprzyjaciół. [c1]Ref.[/c1] Przy Tobie panowanie w dniu Twojego tryumfu, w blasku świętości, [c1]*[/c1] z łona jutrzenki zrodziłem Cię jak rosę”. Pan przysiągł i nie będzie żałował: [c1]*[/c1] „Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka”. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (1Kor 11,23-26)
Św. Paweł przekazuje nam najstarszy opis ustanowienia Eucharystii. Jezus, prawdziwy i wieczny Kapłan, jako pierwszy złożył się Ojcu w zbawczej ofierze. A przez posługę kapłanów polecił przedłużać tę ofiarę, aż do swojego ponownego przyjścia.
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Ja otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: «To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę». Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: «Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę». Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6,51) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba.
Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 9,11b-17)
Jak życie naturalne potrzebuje odpowiedniego pokarmu, by mogło się rozwijać, tak i życie nadprzyrodzone ma swój pokarm. Niech słowa Jezusa: „Wy dajcie im jeść”, poruszą nasze serca, aby zabolało nas, że tak wielu ludzi tęskni za pokarmem niebieskim, ale z różnych przyczyn go nie otrzymują.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Jezus opowiadał rzeszom o królestwie Bożym, a tych, którzy leczenia potrzebowali, uzdrawiał.
Dzień począł się chylić ku wieczorowi. Wtedy przystąpiło do Niego Dwunastu mówiąc: «Odpraw tłum; niech idą do okolicznych wsi i zagród, gdzie znajdą schronienie i żywność, bo jesteśmy tu na pustkowiu». Lecz On rzekł do nich: «Wy dajcie im jeść!» Oni odpowiedzieli: «Mamy tylko pięć chlebów i dwie ryby; chyba że pójdziemy i nakupimy żywności dla wszystkich tych ludzi». Było bowiem około pięciu tysięcy mężczyzn. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Każcie im rozsiąść się gromadami mniej więcej po pięćdziesięciu!» Uczynili tak i rozmieścili wszystkich. A On wziął te pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dawał uczniom, by podawali ludowi. Jedli i nasycili się wszyscy, i zebrano jeszcze dwanaście koszów ułomków, które im zostały.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Medytacja o Eucharystii (2)
On wybrał nas w Nim przed stworzeniem świata,
abyśmy byli przed Nim święci i nieskalani w miłości.
On przeznaczył nas, abyśmy się stali Jego przybranymi dziećmi
przez Jezusa Chrystusa.
Takie było upodobanie Jego woli,
aby był uwielbiony majestat Jego łaski,
którą obdarzył nas w Umiłowanym. Ef 1,4-6.
1. Przez Eucharystię promuje się ducha pobożności, który jest więzią człowieka z Bogiem […]. W Komunii św. dusza wiąże się ściślej z Bogiem; a poprzez Mszę św. powierza się Bogu jako ofiara; w Adoracji powierza się jako dziękczynienie, zadośćuczynienie i przebłaganie. Nie ma porównania pomiędzy zjednoczeniem, które ma Bóg z ludem chrześcijańskim, a tym, które miał z ludem Izraela. Jednakże już o Izraelu napisano: Nie ma innego narodu tak wielkiego, który miałby swego boga tak blisko, jak nasz Bóg. Przybliżamy się do Niego, gdy tylko chcemy, za pośrednictwem adoracji: „Adoruję Cię Boże ukryty”. Ponadto z Chrystusem i przez Chrystusa adorujemy Trójcę Świętą […]. Kult Eucharystyczny wypełnia Świętą Liturgię, jest centrum całej naszej religijności, jest tym, co daje święty żar wszystkim nabożeństwom. […]
2. W kulcie Eucharystycznym uczymy się pokory. Wcielony Syn Boży zasłania blask swej chwały niebieskiej pokorną powierzchownością chleba i wina. Tu jest uniżony bardziej niż w żłóbku, w warsztacie nazaretańskim, czy w samej męce: „Na krzyżu była ukryta jedynie boska natura Jezusa, tu jest ukryte także Jego człowieczeństwo”. Nierzadko potem do świętej Uczty przystępuje większa liczba ubogich niż bogatych, małych niż możnych: „spożywają Pana, ubogiego, służącego i pokornego”.
3. Będąc obecnym w Eucharystii, dajesz nam Panie przykład tych samych cnót, które głosiłeś na ziemi. Podziwiam Twoją cierpliwość. Znosisz obojętność, lekceważenie, świętokradztwo, kradzieże, które są popełniane w kościołach i przeciwko Twojej rzeczywistej obecności. Podziwiam Twoje zawsze gotowe posłuszeństwo, przez które, na głos kapłana celebransa, schodzisz na ołtarze… Pozwalasz się nosić, rozdawać, zamykać w tabernakulum, jakbyś był pozbawiony władzy i znaczenia. Podziwiam Twoje dobrowolne ubóstwo: liczne kościoły są biedne i brudne; bielizna kielichowa mało zadbana, podobnie chleb i wino przeterminowane i niedbale przechowywane.
Rachunek sumienia. Czy po wielokrotnym korzystaniu z sakramentu Eucharystii uczyniłem postęp duchowy w pobożności, pokorze, ubóstwie czy posłuszeństwie?
Postanowienie. Chcę pielęgnować w swoim wnętrzu dobre skłonności, które pomagają mi przybliżać się do Jezusa Eucharystycznego. W tabernakulum nie znajdują się jedynie odległe przykłady życia ewangelicznego. Tam są przykłady widzialne i współczesne. Z tabernakulum nieustannie dobiega zaproszenie: Uczcie się ode mnie… dałem wam przykład.
Modlitwa na zakończenie.
bł. Jakub Alberione
