NR 55 / 2010 – UROCZYSTOŚĆ CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

Kościół obchodzi dzisiaj uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. Warto wsłuchać się z uwagą w teksty liturgii słowa, poprzez które możemy przybliżyć się do tajemnicy królowania Boga w Jezusie Chrystusie. Wszechmocny Bóg – Stwórca i Pan całego wszechświata – staje przed ludzkim trybunałem, zostaje osądzony i skazany. Na krzyżu, który odtąd będzie znakiem triumfu miłości, Chrystus króluje nad światem. Niech przykład naszego Pana uczy nas, że prawdziwą władzę ma ten, kto służy.

PIERWSZE CZYTANIE (2Sm 5,1-3)

W historii biblijnej Dawid zajmuje miejsce szczególne. W nim, wybranym przez Boga spośród starszyzny Izraela i namaszczonym na króla przez Samuela, tradycja ewangeliczna widziała figurę samego Jezusa Chrystusa. Dawid zostaje obrany królem w Hebronie, a więc w miejscu bardzo ważnym i symbolicznym, gdzie – jak przekazywano od pokoleń – znajdować się miały groby Patriarchów, w tym szczątki samego Abrahama.

Czytanie z Drugiej Księgi Samuela

Wszystkie pokolenia izraelskie zeszły się u Dawida w Hebronie i oświadczyły mu: «Oto myśmy kości twoje i ciało. Już dawno, gdy Saul był królem nad nami, tyś odbywał wyprawy na czele Izraela. I Pan rzekł do ciebie: „Ty będziesz pasł mój lud, Izraela, i ty będziesz wodzem dla Izraela”».
Cała starszyzna Izraela przybyła do króla do Hebronu. I zawarł król Dawid przymierze z nimi wobec Pana w Hebronie. Namaścili więc Dawida na króla nad Izraelem.

PSALM (Ps 122,1-2.4-5)

Jakże wielka jest radość zmęczonego pielgrzyma, który po trudach wędrówki wreszcie dotarł do upragnionego celu. Psalm wychwala wspaniałość Świętego Miasta Jerozolimy. Dla nas, chrześcijan, celem, do którego pielgrzymujemy, jest Niebieskie Jeruzalem, czyli Królestwo Boże, gdzie Bóg panuje na wieki.

Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *
«Pójdziemy do domu Pana».
Już stoją nasze stopy *
w twych bramach, Jeruzalem. Ref.

Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie, *
trony domu Dawida. Ref.

DRUGIE CZYTANIE (Kol 1,12-20)

Poprzez słowa tego wspaniałego hymnu na cześć Chrystusa, pośrednika stworzenia i zbawienia, możemy lepiej zrozumieć, na czym polega Jego królowanie. On jest Obrazem niewidzialnego Boga i posiada pełną władzę nad wszystkim, bo wszechświat dzięki Niemu istnieje i ku Niemu jest skierowany. On jest początkiem i końcem całego stworzenia, a także Głową Kościoła. Hymn podkreśla absolutne pierwszeństwo Chrystusa we wszystkim.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia:
Dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.
On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.
I On jest Głową Ciała, to jest Kościoła. On jest Początkiem, Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim. Zechciał bowiem Bóg, aby w Nim zamieszkała cała Pełnia, i aby przez Niego znów pojednać wszystko z sobą: i to, co na ziemi, i to, co w niebiosach, wprowadziwszy pokój przez krew Jego krzyża.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mk 11,10)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie;
błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Łk 23,35-43)

Scena ukrzyżowania nie bez przyczyny znalazła się w dzisiejszej liturgii. Ostateczne królowanie Chrystusa objawiło się bowiem w Jego dobrowolnej ofierze życia, które oddał za nas. Tę prawdę wyraził na jednym ze swoich obrazów św. Brat Albert. Płótno noszące tytuł „Ecce Homo” (Oto człowiek) przedstawia Chrystusa królującego, gdzie koroną jest wieniec z ciernia, berłem – trzcina, a królewską szatą – purpurowy płaszcz. Jezus jest Królem, który poświęca samego siebie za nas.

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym».
Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: «Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie».
Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: «To jest Król Żydowski».
Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: «Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas».
Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił».
I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa».
Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju».