WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
ZJEDNOCZENIE Z LUDEM
Ewangelia opisuje dziś niezwykłą scenę spotkania nad brzegiem rzeki Jordan. Jezus przychodzi do Jana Chrzciciela, aby przez jego posługę przyjąć chrzest nawrócenia. Mimo, że Chrystus nie jest grzesznikiem, jest przecież Synem Bożym, przybywa nad Jordan, aby wypełnić to, co sprawiedliwe. Nie chodzi tu jednak o zwyczajne oczyszczenie, jakiego dostępowali Żydzi przychodzący do Jana. Ten gest jest wyrazem uniżenia Jezusa, który chce całkowicie zjednoczyć się ze swoim ludem. Wydarzenie to odkrywa także przed ludźmi tajemnicę osoby Jezusa Chrystusa. Po Jego chrzcie otwierają się niebiosa, a głos z nieba ogłasza: Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie.
Zadziwiająca jest reakcja Jana. On dobrze wie, kim jest Jezus. Właśnie dlatego prorok próbuje powstrzymać Nauczyciela, mówiąc: To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie? O jakim chrzcie mówi Jan Chrzciciel? Syn Boży przychodzi, aby chrzcić ludzi Duchem Świętym i ogniem. Jego chrzest uwalnia od grzechu, rodzi do nowego życia w Bogu, włącza do wspólnoty Kościoła i sprawia, że ludzie stają się uczniami Królestwa Bożego. Wraz z momentem chrztu, Bóg wzywa do naśladowania swojego Syna. Dokonuje się to poprzez życie oparte na fundamencie prawdy i miłości. Dzisiejsze słowo Boże przypomina, że także my jesteśmy dziećmi Boga. Nie jest to jednak tylko przywilej. To przede wszystkim obowiązek życia i służby na wzór Jezusa Chrystusa.
ks. Wojciech Kuzioła
„Oto mój Sługa, którego podtrzymuję,
Wybrany mój, w którym mam upodobanie”.
(Iz 42,1)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
W dniu dzisiejszym Kościół celebruje pamiątkę chrztu Chrystusa w Jordanie. Warto dziś wspomnieć własny chrzest. Dziękujmy Bogu za ten pierwszy otrzymany przez nas sakrament, bo dzięki niemu staliśmy się członkami Kościoła i zostaliśmy obdarzeni łaską nowego życia w Jezusie Chrystusie.
PIERWSZE CZYTANIE(Iz 42,1-4.6-7)
Fragment Księgi Izajasza, który usłyszymy jako pierwsze czytanie, zaliczany jest do tzw. Pieśni o Cierpiącym Słudze Jahwe. Powstawały one podczas niewoli babilońskiej i przedstawiają tajemniczą postać sługi Bożego, który uosabia w sobie cechy proroka, króla, Mesjasza i ludu Izraela. Dzisiejsze czytanie mówi o misji, jaką Bóg powierza swojemu Słudze. Św. Mateusz na kartach Ewangelii dokona interpretacji tych fragmentów Księgi Izajasza, odnosząc je do osoby Jezusa Chrystusa.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
To mówi Pan:
«Oto mój Sługa, którego podtrzymuję,
Wybrany mój, w którym mam upodobanie.
Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął;
On przyniesie narodom Prawo.
Nie będzie wołał ni podnosił głosu,
nie da słyszeć krzyku swego na dworze.
Nie złamie trzciny nadłamanej,
nie zagasi knotka o nikłym płomyku.
On z mocą ogłosi Prawo,
nie zniechęci się ani nie załamie,
aż utrwali Prawo na ziemi,
a Jego pouczenia wyczekują wyspy.
Ja, Pan, powołałem Cię słusznie,
ująłem Cię za rękę i ukształtowałem,
ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi,
światłością dla narodów,
abyś otworzył oczy niewidomym,
ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców,
z więzienia tych, co mieszkają w ciemności».
PSALM(Ps 29,1-2.3ac-4.3b i 9b-10)
Jeden z najstarszych psalmów, wysławia panowanie Boga, którego potężny głos podobny jest do grzmotu błyskawicy. Hymn ten nazywany jest także psalmem siedmiu głosów, gdyż opisuje siedmioraki głos Pana. To zapowiedź objawienia się Jezusa – Wcielonego Słowa. Tego Słowa, któremu mamy być posłuszni w naszym życiu.
Refren: Pan ześle pokój swojemu ludowi.
Oddajcie Panu, synowie Boży, *
oddajcie Panu chwałę i sławcie Jego potęgę.
Oddajcie chwałę Jego imieniu, *
na świętym dziedzińcu uwielbiajcie Pana. Ref.
Ponad wodami głos Pański, *
Pan ponad wód bezmiarem!
Głos Pana potężny, *
głos Pana pełen dostojeństwa. Ref.
Zagrzmiał Bóg majestatu: *
a w świątyni Jego wszyscy wołają: «Chwała».
Pan zasiadł nad potopem, *
Pan jako Król zasiada na wieki. Ref.
DRUGIE CZYTANIE(Dz 10,34-38)
Św. Piotr, odwołując się w swojej mowie m.in. do wydarzenia chrztu w Jordanie, pragnie zapewne uzmysłowić swoim słuchaczom powszechny wymiar posłannictwa Chrystusa i Kościoła. Bóg, który nie ma względu na osoby i któremu miły jest każdy bojący się Go i postępujący sprawiedliwie, to Bóg, który objawił się światu w Jezusie Chrystusie. Dzieje Apostolskie, opisujące początki Kościoła, są najlepszym przykładem ewangelicznego otwarcia na ludzi wszystkich pokoleń, ludów i narodów.
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr przybył do Cezarei, do domu Korneliusza, przemówił: «Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie.
Posłał swe słowo synom Izraela, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa. On to jest Panem wszystkich. Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła, dlatego że Bóg był z Nim».
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ(Por. Mk 9,6)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Otwarło się niebo i zabrzmiał głos Ojca:
To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA(Mt 3,13-17)
Ewangelie przywołują w dwóch szczególnych momentach – chrzest i Przemienienie Jezusa – głos Ojca, który nazywa Chrystusa swoim Synem umiłowanym. Podczas chrztu nad Jordanem Bóg Ojciec, wskazując na Jezusa, pragnie, byśmy byli całkowicie Jemu posłuszni. Ma to być jednak posłuszeństwo budowane na synowskiej miłości, a nie na lęku i sile.
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: «To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?».
Jezus mu odpowiedział: «Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe». Wtedy Mu ustąpił.
A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie».
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Symbole w Mszy Świętej (3)
Czytanie
Odważni ludzie przeszłości dochodzą teraz do głosu. Bóg do nich przemówił, a oni oddali Mu się do dyspozycji. Ucz się od tych, którzy przez Boga stali się dojrzałymi ludźmi, znającymi umiar i mającymi własne zdanie. Dlatego właśnie liturgia słowa jest taka ciekawa. Słyszysz echo tego, jak ci ludzie doświadczali Jezusa. Abyś mógł to naprawdę przeżyć, usiądź prosto i patrz na lektora, nadstaw uszu i wyobraź sobie dokładnie to, co jest właśnie głoszone. Jesteś przy tym, jak wypowiada się to, co głoszone jest już od stuleci.
Słuchaj uważnie, jakbyś surfował po zdaniach wirujących w przestrzeni. W pewnym momencie Duch Święty kliknie na to zdanie, które będzie dla Ciebie odpowiednie i szczególnie ważne.
Psalm responsoryjny
Przyjąć Słowo Boże to jedno. Czym innym jest na nie zareagować. Przez psalm, który następuje po czytaniu biblijnym, możesz poćwiczyć odpowiadanie na Słowo Boże. Kantor śpiewa refren, a wspólnota zapamiętuje go i powtarza. Następnie kantor śpiewa wersy psalmu, te same, które były śpiewane w świątyni i w synagogach na długo przed przyjściem Pana Jezusa. Tak jak niegdyś Jezus stawał wobec tych psalmów, tak dzisiaj kantor staje wobec pięknej tradycji Narodu Izraelskiego, który odpowiadał psalmami na Boże działanie.
Śmiało i głośno śpiewaj refren psalmu. To taki dialog, do którego potrzeba i Ciebie jako współrozmówcy. Tak jak Jezus, wyznaj wiarę w Boga Abrahama, Izaaka i Jakuba, który uwolnił z niewoli swój lud. Gdy słuchasz biblijnych wersetów i aktywnie śpiewasz refren, oddajesz się do dyspozycji Jezusowi, który dzisiaj pragnie za Twoim pośrednictwem modlić się i śpiewać, tak jak czynił to kiedyś.
Paulus Terwitte OFMCap, Markus Leitschuh, Klaus Vellguth, Msza Święta. Odkryj ten skarb, Częstochowa 2009
