WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
DZISIAJ
Całe pokolenia Izraelitów wyczekiwały spełnienia się nadziei. „Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił” – wołali zniecierpliwieni. Nastąpiło to jednak w pełni czasów określonej przez Boga. To On zdecydował o momencie, w którym „kiedyś w przyszłości” zamieniło się w „dzisiaj”. „Dziś się narodził Zbawiciel – Chrystus Pan” – to najważniejsze orędzie anioła skierowane do pasterzy. Wiadomość ta zmieniła tęsknotę i zniecierpliwienie w ekscytujące doświadczenie spotkania z Jezusem – spełnieniem nadziei.
Anioł, stając przed pasterzami, nie prorokował o przyszłości, lecz obwieścił fakty teraźniejsze: radość – narodził się – Zbawiciel – Chrystus. Dzisiejszej nocy ten sam anioł staje przed nami, by z kart Ewangelii nie opowiadać nam historii, ale obwieścić właśnie zaistniałe fakty: radość – narodził się – Zbawiciel – Chrystus. Niebieski posłaniec nie wspomina wydarzenia z przeszłości, ale „na gorąco” oznajmia nam to, co się stało.
Czy potrafimy przyjąć orędzie anielskie: „Dzisiaj się narodził Zbawiciel?” jak doniesienie z ostatniej chwili, jak gorącego newsa? Liturgia uobecnia to wydarzenie tu i teraz. Syn Boży wobec nas i dla nas narodził się jako człowiek – właśnie dzisiaj, tej nocy! To przełomowe wydarzenie, które przerywa noc tęsknoty, a wprowadza dzień spełnienia nadziei. Nasza radość bierze się z tego „dzisiaj”, które przynosi szansę ekscytującego spotkania z Bogiem-Człowiekiem. Przyjdźmy do betlejemskiego ołtarza.
ks. Bogusław Zeman – paulista
„Ukazała się łaska Boga,
która niesie zbawienie wszystkim ludziom”.
(Tt 2,11)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
W tę świętą noc, czyli dzisiaj, spełnia się to, co zapowiadali od wieków prorocy. Czas oczekiwania wypełnił się i Najświętsza Dziewica wydaje na świat Zbawiciela. Jezus rodzi się dla nas wszystkich, którzy uczestniczymy w tej Eucharystii. Co więcej, rodzi się dla ludzi wszystkich pokoleń, ras i języków. Przychodzi, niosąc pokój i miłość do serc udręczonych, potrzebujących zbawienia i ożywczej nadziei. Tej nocy chrześcijanie ze wszystkich stron świata śpiewają z radością: Dziś narodził się Zbawiciel!
PIERWSZE CZYTANIE(Iz 9,1-3.5-6)
Prorok Izajasz, zapowiadając w VIII w. przed Chrystusem panowanie mesjańskiego króla, daje Narodowi Wybranemu nową nadzieję. Ludzie udręczeni wojnami i najazdami Asyryjczyków z radością przyjmują słowa proroka. Czytając je w świetle wydarzenia, jakim były narodziny Jezusa, widzimy tu proroctwo odnoszące się do prawdziwego Mesjasza i Wyzwoliciela, którym jest Syn Boży.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Naród kroczący w ciemnościach
ujrzał światłość wielką;
nad mieszkańcami kraju mroków
zabłysło światło.
Pomnożyłeś radość,
zwiększyłeś wesele.
Rozradowali się przed Tobą,
jak się radują we żniwa,
jak się weselą
przy podziale łupu.
Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo
i drążek na jego ramieniu,
pręt jego ciemięzcy
jak w dniu porażki Madianitów.
Albowiem Dziecię nam się narodziło,
Syn został nam dany,
na Jego barkach spoczęła władza.
Nazwano Go imieniem:
Przedziwny Doradca, Bóg Mocny,
Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.
Wielkie będzie Jego panowanie
w pokoju bez granic
na tronie Dawida
i nad Jego królestwem,
które On utwierdzi i umocni
prawem i sprawiedliwością,
odtąd i na wieki.
Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.
Oto słowo Boże.
W.Bogu niech będą dzięki.
PSALM(Ps 96,1-2.3i10ac.11-12.13)
Zapowiedź przyszłego zbawienia związanego z nadejściem Pana spełnia się w Jezusie Chrystusie. Tak też ten psalm będzie interpretował św. Paweł podczas swojej mowy na Areopagu, a za nim cała tradycja chrześcijańska.
Refren:Dziś się narodził Chrystus Pan, Zbawiciel.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *
każdego dnia głoście Jego zbawienie.Ref.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *
rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.Ref.
Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *
niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *
niech wszystkie drzewa w lasach
wykrzykują z radości.Ref.
Przed obliczem Pana, który już się zbliża, *
który już się zbliża, by sądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, *
a ludy według prawdy.Ref.
DRUGIE CZYTANIE(Tt 2,11-14)
Apostoł Paweł pomaga nam zrozumieć tajemnicę narodzin Jezusa Chrystusa, w którym Bóg okazał łaskę niosącą zbawienie całemu światu. Jak stwierdza bł. Jan Paweł II, jest nią Jego miłosierna miłość, która kieruje całą historią zbawienia i prowadzi ją do ostatecznego wypełnienia. Ponadto, przez swoje Wcielenie Jezus poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się grzechu rozumnie i sprawiedliwie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Tytusa
Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ(Łk 2,10-11)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Zwiastuję wam radość wielką,
dziś narodził się nam Zbawiciel,
którym jest Jezus Chrystus.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA(Łk 2,1-14)
Wszystkie dzisiejsze czytania są potwierdzeniem faktu, że Ten, który narodził się w betlejemskim żłobie, jest oczekiwanym od pokoleń i zapowiadanym przez proroków Mesjaszem pochodzącym z rodu Dawida. Ewangelista Łukasz opowiada o narodzinach Jezusa w taki sposób, by każdy znający starotestamentalne proroctwa mógł odnaleźć ich spełnienie w osobie Tego, który narodził się w Betlejem. Syn Boży, stając się jednym z nas, wszedł w ludzką historię i nasz los, aby go z nami dzielić.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta.
Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.
Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoim stadem. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie».
I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:
«Chwała Bogu na wysokościach,
a na ziemi pokój
ludziom, w których ma upodobanie».
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Jezus stoi za drzwiami
Kilka lat temu jeden z redaktorów radiowej Trójki wybrał się w wigilijny wieczór na tzw. reporterski spacer. Odwiedził kilkanaście polskich rodzin, chcąc sprawdzić, jak jest realizowana stara tradycja przygotowania wolnego miejsca przy wigilijnym stole. Postanowił sam na sobie doświadczyć bycia przechodniem i bezdomnym. Istotnie: miejsce, talerz, sztućce były gotowe, okazało się jednak, że tylko jedna rodzina odpowiedziała na jego zapotrzebowanie. Tylko jedna rodzina na kilkanaście! Wszyscy inni mieli jakieś wytłumaczenie… albo nawet nie chcieli nic tłumaczyć. Byli i tacy, którzy wprost mówili, że nie wpuszczą nikogo do domu, bo jest za ciasno – „Nawet choinki nie ma gdzie postawić!”. Nie wiemy, kto to jest, nie wiemy, jakie będą konsekwencje otwarcia drzwi dla nieznajomego człowieka. To, co nazywamy piękną tradycją, przez fałsz w jej realizacji staje się dla niektórych oskarżeniem. Doskonale zdajemy sobie sprawę, że nie chodzi tu tylko o realizowanie tradycji. To zdarzenie pokazuje nam, że zbyt wielu nie przeżywa świąt po Bożemu. Święta dla wielu współczesnych chrześcijan stają się następstwem i kulminacją konsumpcyjnego modelu życia.
”Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie” (Łk 2,6-7). Bóg chce zagościć w naszym życiu. (…) Dlatego przez cały rok w naszym sercu powinniśmy mieć „wolne miejsce” dla przychodzącego Jezusa. Jezus chce wchodzić do naszych domów, do prywatnych pokoi, do naszych szaf i komputerów. Jezus przychodzi niepostrzeżenie, nie tak jakbyśmy się tego spodziewali. Jezus przychodzi do biednych i bogatych. Jezus przychodzi do pałacu, z którego prawie zawsze jest wyrzucany. Jezus przychodzi do ubogiej stajni, w której dzisiaj też nie może znaleźć miejsca.
Zauważ przychodzącego Chrystusa! Może w te święta nie będzie musiał stać pod twoimi drzwiami. Zaproś nowo narodzonego Jezusa do swoich problemów i trosk!
Ks. Grzegorz Ułamek, „Stojąc na palcach…”, Częstochowa 2002.
