NR 56 / 2012 – XXXIII NIEDZIELA ZWYKŁA

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


ŚWIAT ZALEŻY OD SŁOWA BOŻEGO

W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus zapowiada swoje powtórne przyjście na ziemię, w chwale pośród wielkich znaków. Mówi nam: „Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą” (Mk 13,31). Tym samym Chrystus zapewnia o nietrwałości świata, w którym żyjemy, i o trwałości swego Boskiego słowa. Tak więc świat, który kiedyś się skończy, przestanie być bezpiecznym „domem” człowieka i „rajem” dla tych, którzy go takim czynią. Jak powstał na słowo Boga, tak na Jego słowo może się zachwiać i przestać istnieć wtedy, gdy Bóg Ojciec o tym zdecyduje.
A skoro skończy się ten świat, o który trzeba się troszczyć jak o swój „dom”, to dlaczego on tak nas pochłania, absorbuje, uwodzi swym pięknem, bogactwem, sławą i sukcesami, że zapominamy o Bogu i Jego woli? Dlaczego pozwalamy zamknąć swego ducha w obrębie wartości ziemskich, czyniąc z nich horyzont dla naszej nadziei?
Uczyńmy fundamentem naszego życia i naszej nadziei słowo Boże, które przetrwa na wieki (Ps 119,89). W nim poszukujmy światła jaśniejszego niż blaski tego świata. Światła dla naszych planów, wyborów i dróg. W słowie Bożym poszukujmy mocy silniejszej od siły atrakcji wartości ziemskich. Wierzmy, iż w słowie Chrystusa jest to światło i moc, gdyż On „zwyciężył świat” (J 16,33).
To, co dziś człowiek pochłonięty przez świat może uznawać za godne naśladowania, kiedyś stanie się podnóżkiem stóp naszego Pana i Króla (Ps 110,1; Hbr 10,13).

ks. Stanisław Zarzycki – pallotyn

„Pośle On aniołów i zbierze swoich wybranych”.
(Mk 13,27)


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


Rozpoczynamy Mszę św., święty czas, dar od Boga, który JEST z nami tu i teraz. Przynosimy nasze życie codzienne: radości, lęki, cierpienia, zachwycenia. Przynosimy tu naszą różnorodność. A Pan Bóg z tej różnorodności buduje jedność, bo jesteśmy Kościołem. Wspólnotą zasłuchaną w słowo Boże i wpatrzoną w obecność Jezusa Chrystusa w Eucharystii.

PIERWSZE CZYTANIE (Dn 12,1-3)

Słowa proroka Daniela wyprzedzają swój czas. Autor do religii judaistycznej wprowadza naukę o zmartwychwstaniu. Bo jak to możliwe, aby sprawiedliwi, którzy oddali życie z miłości do Boga, mieli pozostać w Szeolu? Dlatego Bóg da im nowe życie. To zapowiedź Zmartwychwstania Jezusa, który przygotowuje nas na nasze, powszechne zmartwychwstanie.

Czytanie z Księgi proroka Daniela

W owych czasach wystąpi Michał, wielki książę, który jest opiekunem dzieci twojego narodu. Wtedy nastąpi okres ucisku, jakiego nie było, odkąd narody powstały, aż do chwili obecnej. W tym czasie naród twój dostąpi zbawienia, każdy, kto się okaże zapisany w księdze.
Wielu zaś, co posnęli w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie.
Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze.

PSALM(Ps 16,5 i 8.9-10.11)

Pragniemy pokoju w sercu, ale człowiek sam nie stworzy tego pokoju. Jezus jest naszym „Księciem Pokoju” i źródłem pokoju w moim sercu. Chrystus zaś nie wlewa automatycznie pokoju w serce człowieka. Potrzebna jest nasza współpraca przez zaufanie. Jezus zaprasza nas do ufności, On jest z nami i pragnie naszego dobra.

Refren:Strzeż mnie, mój Boże, Tobie zaufałem.

Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, *
to On mój los zabezpiecza.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, *
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.Ref.

Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, *
a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz *
i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.Ref.

Ty ścieżkę życia mi ukażesz, *
pełnię Twojej radości
i wieczną rozkosz *
po Twojej prawicy.Ref.

DRUGIE CZYTANIE(Hbr 10,11-14.18)

Chcemy być dobrzy, a nie możemy, nie wychodzi nam. Człowiek sam nie może dokonać przemiany swego serca. Jezus przeszedł przez wszystkie etapy ludzkiego życia, od narodzin aż do śmierci. Śmierć przemienił w Życie, przez Swe Zmartwychwstanie. I tylko Chrystus może przemienić nasze serce, gdy Mu na to pozwolimy.

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

W Starym Przymierzu każdy kapłan staje codziennie do pełnienia swej służby, wiele razy te same składając ofiary, które żadną miarą nie mogą zgładzić grzechów. Jezus Chrystus przeciwnie, złożywszy raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, zasiadł po prawicy Boga, oczekując tylko, „aż nieprzyjaciele Jego staną się podnóżkiem nóg Jego”.
Jedną bowiem ofiarą udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęcani. Gdzie jest odpuszczenie, tam już więcej nie zachodzi potrzeba ofiary za grzechy.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ(Łk 21,36)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie,
abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA(Mk 13,24-32)

Jest wiele spekulacji na temat końca świata, kiedy i jaki będzie. Po ludzku boimy się tego ostatniego dnia. Jezus mówi nam o nim nie po to, aby nas przestraszyć, On pragnie nas przygotować. Mamy żyć, cieszyć się życiem, ale jednocześnie czuwać i powinniśmy być przygotowani. Bo może to jutro? Ten dzień będzie przede wszystkim dniem ostatecznego triumfu Jezusa. Chrystus przyjdzie w mocy i chwale. Straszne zjawiska będą jedynie poprzedzać Jego wielkie zwycięstwo.

Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«W owe dni, po wielkim ucisku, słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą padać z nieba i moce na niebie zostaną wstrząśnięte.
Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. Wtedy pośle On aniołów i zbierze swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba.
A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo. Kiedy już jego gałąź nabiera soków i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach.
Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą. Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec».


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Czym karmi się Kościół z Biblii?(1)

Całe Pismo Święte w swojej nauce i historii dostarcza surowca duchowości chrześcijańskiej, cała Biblia jest słowem Bożym, jest pokarmem. Jednakże, jak w dobrze funkcjonującym organizmie lub jak w skomplikowanej maszynie, poszczególne księgi Pisma Świętego pełnią różnorodne funkcje. Nie można powiedzieć, że na przykład opisy wojen ze Starego Testamentu i Kazanie na Górze Pana Jezusa w równym stopniu karmią nasze życie duchowe. Wiele fragmentów Biblii staje się dla nas zrozumiałe dopiero wtedy, gdy zestawimy je z innymi, rozjaśniającymi całość. Niektóre fragmenty są podprowadzające pod coś, inne coś rozwijają do końca. Nie wszystko w jednakowym stopniu jest pokarmem życia duchowego i nie w jednakowy sposób.
Czym więc Kościół najbardziej karmi się duchowo z Biblii? Na przykład: Psalmy czy modlitwa Ojcze nasz (Mt 6,9-13, Łk 11,2-4) posłużyły szczególnie życiu modlitewnemu; skupia się w nich bowiem całość słowa Bożego dotycząca sposobu modlitwy.
Pismo Święte oferuje duchowości również inne księgi i fragmenty, które są szczególnie odpowiednie dla poszczególnych elementów duchowości chrześcijańskiej. W Starym Testamencie będą to księgi mądrościowe, które nauczają dróg mądrości, często w sposób bardzo konkretny, dając uniwersalne wskazówki w różnych sytuacjach życiowych: na czas zdrowia i choroby, w rodzinie i życiu samotnym, w pracy i na czas wypoczynku. Są to małe streszczenia mądrości, objawiające swój smak tym, którzy stosują je w praktyce. Uczą opanowywania naszych pierwszych reakcji i uczą refleksji w świetle Boga, pozwalają odkrywać drogi szlachetnej roztropności w najrozmaitszych sytuacjach życiowych, w rodzinie i poza nią, z przyjaciółmi i wrogami, z ubogimi i bogatymi, wobec chorych i starców, wobec doświadczeń i śmierci. Uczą rozsądku i rozpatrywania wszystkiego w świetle mądrości Bożej, która zaczyna się od szacunku wobec Boga (bojaźni Bożej). Karmiąc się tymi treściami, stajemy się powoli „uczniami mądrości Bożej”, która zostanie w pełni rozwinięta w Osobie Chrystusa.
Księgi mądrościowe należą do grupy liczącej najwięcej stron w Biblii. Obejmuje ona księgi: Hioba, Psalmów, Przysłów, Koheleta, Pieśni nad Pieśniami, Mądrości i Mądrości Syracydesa. Księgi te przedstawiają istotny wymiar życia duchowego, ale i ogólnie mówiąc – ludzkiego. Warto po nie sięgać jak najczęściej (np. spędzać czas z Psalmami) i karmić się nimi. Gdy modlimy się Psalmami, sam Chrystus modli się w nas.

ks. Adam Rybicki