WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
SERCE LGNIE DO MIŁOŚCI, DOBROCI I POKOJU
W cudownym rzymskim ogrodzie, pośród zieleni i fontann, Ligia, bohaterka „Quo vadis”, opowiada Winicjuszowi o swym Bogu. O Jezusie, który narodził się, aby człowiekowi przywrócić szczęście. Po chwili namysłu zakochany Winicjusz odpowiada: „Mogę wybudować ołtarz twemu Bogu w każdym gaju tego miasta, mogę postawić Mu świątynię w każdym ogrodzie Rzymu – ale wyrzuć Go ze swego serca”.
Pewnej nocy pod rozgwieżdżonym niebem w górach Judy rozegrała się ta niezwykła w swej prostocie scena. Bóg uśmiechnął się do człowieka i otworzył niebo. Jezus narodził się wśród nas. Ciepło matczynych dłoni pokonało chłód skalnej groty. A później wszystko potoczyło się już szybko: śpiewy aniołów, pokłon pasterzy, jasna łuna na niebie i dary wędrujących królów. Bóg zamieszkał wśród ludzi.
Tylko od nas zależy, czy Jezus narodzi się i pozostanie w naszych sercach. Nam nie objawił się anioł z nieba. Nie prowadziła nas gwiazda. Nie widzieliśmy łuny na niebie, która oświetlała drogę pasterzom. Nie słyszeliśmy czystego śpiewu chórów anielskich. Dziś towarzyszy nam inna muzyka – radosne bicie serca. Dziś prowadzi nas inne światło – światło serca. Bo serce ludzkie w naturalny sposób lgnie tam, gdzie panuje miłość, dobroć i pokój. Lgnie do Boga, którego witano pod różnymi imionami. Maryja nadała Mu imię Jezus, Izajasz zapowiadał Go jako „księcia pokoju”, a anioł Gabriel zwiastował Go jako Emmanuela (Boga z nami). Imię na kartach Biblii oznacza istotę posłannictwa człowieka, który je nosi. Zastanówmy się więc nad tym, kogo witamy w Nowonarodzonym.
ks. Mariusz Rosik
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Noc Bożego Narodzenia to czas wielkich cudów. Choć prorocy Starego Testamentu już dawno mówili o przyjściu Mesjasza, to nikt nie podejrzewał, że stanie się to właśnie teraz i w taki sposób. Zapewne tylko Maryja, w swoim sercu zjednoczonym z Bogiem, odczuwała doniosłość tego momentu. Oto rozpoczyna się nowy etap w historii zbawienia.
PIERWSZE CZYTANIE(Iz 9,1-3.5-6)
Światłość, która rozbłyska w ciemności, to znak i symbol objawienia się zbawczej mocy i obecności Boga. Tak jak w opisie dzieła stworzenia z Księgi Rodzaju pojawienie się światła dało początek życiu, tak przyjście na świat Mesjasza, Syna Bożego jest początkiem nowego życia i nowych czasów.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Naród kroczący w ciemnościach
ujrzał światłość wielką;
nad mieszkańcami kraju mroków
zabłysło światło.
Pomnożyłeś radość,
zwiększyłeś wesele.
Rozradowali się przed Tobą,
jak się radują we żniwa,
jak się weselą
przy podziale łupu.
Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo
i drążek na jego ramieniu,
pręt jego ciemięzcy
jak w dniu porażki Madianitów.
Albowiem Dziecię nam się narodziło,
Syn został nam dany,
na Jego barkach spoczęła władza.
Nazwano Go imieniem:
Przedziwny Doradca, Bóg Mocny,
Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.
Wielkie będzie Jego panowanie
w pokoju bez granic
na tronie Dawida
i nad Jego królestwem,
które On utwierdzi i umocni
prawem i sprawiedliwością,
odtąd i na wieki.
Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.
PSALM(Ps 96,1-2.3 i 10ac.11-12.13)
Ojcowie Kościoła wykorzystywali tę uroczystą pieśń należącą do grupy psalmów sławiących Pana Króla, aby wypowiedzieć pochwałę Wcielenia. To Chrystusowi, który się rodzi, mamy oddawać chwałę. Wyjść naprzeciw Tego, który zstępuje z niebios.
Refren:Dziś się narodził Chrystus Pan, Zbawiciel.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *
każdego dnia głoście Jego zbawienie. Ref.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *
rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy. Ref.
Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *
niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *
niech wszystkie drzewa w lasach
wykrzykują z radości. Ref.
Przed obliczem Pana, który już się zbliża, *
który już się zbliża, by sądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, *
a ludy według prawdy.Ref.
DRUGIE CZYTANIE(Tt 2,11-14)
Bóg okazał nam swoją łaskawość, dając umiłowanego Syna, który, rodząc się z Maryi Dziewicy, przynosi zbawienie światu. Jego przyjście jest również poważnym zobowiązaniem do pobożnego i świętego życia.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Tytusa
Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ(Łk 2,10-11)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Zwiastuję wam radość wielką,
dziś narodził się nam Zbawiciel,
którym jest Jezus Chrystus.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA(Łk 2,1-14)
Narodzenie Jezusa w mieście Dawida wpisuje się w kontekst wielkiej historii zbawienia. Jest to miejsce Obietnicy – na świat przychodzi zapowiedziany Mesjasz. Jezus narodził się w konkretnym momencie dziejów świata. To jeden z ważnych wymiarów rzeczywistości Wcielenia Słowa, które stało się Ciałem, w konkretnym czasie, miejscu, wśród znanych nam z imienia ludzi.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta.
Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.
Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoim stadem. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie».
I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:
«Chwała Bogu na wysokościach,
a na ziemi pokój
ludziom, w których ma upodobanie».
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Życie nie jest grą
Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, tak wy im czyńcie (Łk 6,31).
Przy wyborze gier komputerowych warto kierować się zdrowym rozsądkiem oraz dawkować tę rozrywkę odpowiedzialnie i z umiarem. Większość gier konstruowana jest tak, że rozwinięcie postaci głównego bohatera wymaga coraz dłuższych sesji przed komputerem. Dzieci, siedząc przed monitorem, tracą swoje najlepsze lata i możliwości rozwoju. Również naukowe pasje zastępują elektronicznymi rozrywkami. Okazuje się, że coraz mniej uczniów fascynuje się historią, geografią czy przyrodą. Dorośli tracą przy tym wpływ na wychowanie swoich pociech. Dziś na zachowanie dzieci bardziej oddziałują bohaterowie gier, niż rodzice czy rówieśnicy.
W przestrogach ze strony pedagogów nie ma przesady. Profesor Mariusz Jędrzejko wraz ze studentami przeprowadził eksperyment, w ramach którego przyjrzał się dziesięciu najbardziej popularnym grom komputerowym. Wspólnie ze studentami analizował zadania, które należało wykonać w trakcie gry. Okazało się, że w ciągu 60 minut gry jej użytkownik zabija średnio 80 wirtualnych postaci i dokonuje 100 aktów przemocy. Dziecko, które jednego dnia gra przez kilka godzin, przyjmuje więc na siebie ogromną dawkę złych emocji.
Specjaliści zauważyli, że wielokrotne wykonywanie negatywnych zadań, których nie brakuje w tego typu grach, utwierdza gracza w przekonaniu, że przemoc nie jest karana i że zadawanie bólu innym nie jest czymś złym. Niektórym wydaje się, że gry z elementami przemocy to „tylko zabawa”. Nie wszyscy zdają sobie jednak sprawę z tego, że obniżenie wrażliwości na agresję przynosi skutki w życiu realnym, osoby korzystające z pełnych przemocy gier stają się bowiem nieczułe na krzywdę innych ludzi.
Winniśmy wiedzieć, z jakich rozrywek korzysta nasza pociecha. Uczmy dzieci krytycznego wyboru i racjonalnego korzystania z gier komputerowych. Nie chodzi o całkowity zakaz. Trzeba jedynie zwracać uwagę na ilość czasu poświęconego na siedzenie przed komputerem i na jakość samych gier. Zaproponujmy te, które zawierają elementy dydaktyczne i logiczne. Uwrażliwiajmy również na rzeczywistość realną. Ona także pełna jest ciekawych możliwości.
Małgorzaty Więczkowskiej, pedagoga i medioznawczy, wysłuchała Agnieszka Wawryniuk
