WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
MATKA KSIĘCIA POKOJU
Bóg rodzi się w Betlejem, to znaczy dosłownie w „Domu chleba”. Zostaje położony w żłobie jako zapowiedź nowego Chleba od Ojca.
Święty Łukasz, pisząc o „położeniu” Jezusa w żłobie przez Maryję (por. Łk 2,6), używa słowa, które w kulturze Wschodu opisywało czynność przyjmowania pozycji półleżącej do spożywania posiłku. Jezus nie jest tu jednak położony przy stole jako Ten, który spożywa, lecz jest położony w żłobie jako Ten, który będzie spożywany!
Pasterze, odnajdując Dzieciątko, opowiadają Maryi i Józefowi wszystko to, co anioł im powiedział. Wielu się dziwi, lecz Maryja zachowuje każde słowo i długo rozważa w swoim sercu, aby jeszcze bardziej odczytać pragnienia Ojca względem Niej i jej Syna.
Jezus przyszedł na ziemię, aby nasycić każdy głód człowieka. A największym z nich jest głód miłości i sensu życia, który objawia nam Słowo: „Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” (Mt 4,4). Maryja tak bardzo przyjęła to Słowo, że stało się w Niej ciałem. Niech Ona, jako Boża Rodzicielka, uczy nas u początku tego nowego roku słuchać, przyjmować i rozważać w sercu każde słowo, które pochodzi z ust Boga! Słowo to objawia nam, kim jest Bóg dla nas, kim my jesteśmy dla Niego, jaki jest cel naszego życia. Słowo to daje nam głęboki pokój serca, gdyż w nim odkrywamy, że jesteśmy umiłowani odwiecznie.
Człowiek zaś, który ma pokój w sobie, jest pojednany ze sobą, niesie ten pokój w swoją rodzinę, środowisko życia i pracy. Maryja, która dała nam Księcia Pokoju, niechaj czyni nas apostołami Bożego pokoju w świecie!
s. Anna Maria Pudełko – apostolinka
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Dar macierzyństwa Maryja otrzymała z Bożego wybrania. Pamiętajmy jednak o tym, że ta szczególna łaska, której dostąpiła córka Joachima i Anny, rozlewa się na wszystkich ludzi. Zgoda na to, aby Bóg działał w naszych sercach, daje nam szansę doświadczenia Jego życia, zanurzenia się w światłości. Wówczas człowiek zaczyna rodzić Chrystusa, przez głoszenie Ewangelii, niesienie pokoju, czynienie dobra.
PIERWSZE CZYTANIE(Lb 6,22-27)
Zgodnie z biblijną tradycją jednym z głównych owoców błogosławieństwa jest dar płodności. Łaskawość Boga, Jego oblicze skierowane w stronę umiłowanego ludu, to zaczątek nowego życia i pokoju. Wierność narodu spotyka się z hojną odpowiedzią Boga.
Czytanie z Księgi Liczb
Pan mówił do Mojżesza tymi słowami:
«Powiedz Aaronowi i jego synom: tak oto macie błogosławić synom Izraela. Powiecie im:
„Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem”.
Tak będą wzywać imienia mojego nad synami Izraela, a Ja im będę błogosławił».
PSALM(Ps 67,2-3.5 i 8)
W słowach psalmu łatwo rozpoznać echo błogosławieństwa kapłańskiego, którego w imieniu Boga Mojżesz nauczył Aarona i jego potomków. Jest ono jak ziarno posiane na glebę świata i wszystkich narodów, przynoszące obfite płody w postaci radości, pokoju i sprawiedliwości.
Refren:Bóg miłosierny niech nam błogosławi.
Niech Bóg się zmiłuje nad nami
i nam błogosławi; *
niech nam ukaże pogodne oblicze.
Aby na ziemi znano Jego drogę, *
Jego zbawienie wśród wszystkich narodów. Ref.
Niech się narody cieszą i weselą, †
że rządzisz ludami sprawiedliwie *
i kierujesz narodami na ziemi.
Niechaj nam Bóg błogosławi, *
niech się Go boją wszystkie krańce ziemi.Ref.
DRUGIE CZYTANIE(Ga 4,4-7)
Jesteśmy obdarowani ponad naszą ludzką miarę. Dane zostało nam przybrane synostwo, a zatem ta niezwykle bliska i intymna relacja z Bogiem. Tak jak serce Maryi było napełnione Duchem Świętym, tak i ten sam Duch przebywa w sercach wierzących, wołając w nich do Ojca: „Abba!”.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów
Bracia:
Gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg zesłał swojego Syna, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: «Abba, Ojcze!». A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ(Hbr 1,1-2)
Aklamacja:Alleluja, alleluja, alleluja.
Wielokrotnie przemawiał niegdyś Bóg
do ojców przez proroków,
a w tych ostatecznych dniach
przemówił do nas przez Syna.
Aklamacja:Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA(Łk 2,16-21)
Wiara w Boże Narodzenie nie jest sprawą oczywistą. Ciekawość zaprowadziła pasterzy do Betlejem. Zaskoczeni i zdziwieni opowiadali innym o tym, co widzieli na własne oczy. Gwar ich rozmów kontrastuje z pełnym wiary milczeniem Maryi. Matka wie, kim jest jej Syn. A imię, które Mu nadaje, pochodzi od samego Boga.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Pasterze pospiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu.
A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali.
Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu.
A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.
Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Niezwykły pakt z Panem Bogiem
Co może zrobić człowiek, gdy straci wszystko? Błogosławiony Jakub Alberione daje odpowiedź: liczyć tylko na Pana Boga.
W roku 1918 Włochy przeżywały radość z zakończenia I wojny światowej, a Europa zmieniała swoje oblicze. W tym czasie w instytutach męskich i żeńskich Rodziny Świętego Pawła, założonych 4 lata wcześniej przez ks. Alberionego, trwała seria dramatycznych wydarzeń.
W odstępie zaledwie kilku miesięcy odeszły do Pana dwie młode osoby, na które bł. Jakub bardzo liczył: w lipcu 14-letni Maggiorino Vigolungo (obecnie kandydat na ołtarze), a w październiku 26-letnia Clelia Calliano. Wielu powracających z frontu kleryków nie wstępowało ponownie do seminarium diecezjalnego, ale do założonej przez ks. Alberionego szkoły Małego Robotnika (która dała początek zgromadzeniu zakonnemu Towarzystwu Świętego Pawła). To wywoływało oburzenie wśród księży. Przychylni dotychczas proboszczowie odradzali młodzieży wstępowanie do tej szkoły, a innym ludziom skutecznie odradzali świadczenia jakiejkolwiek pomocy. Ponadto w nocy pierwszego dnia Bożego Narodzenia któryś z przeciwników Kościoła podpalił szkolną drukarnię Małego Robotnika oraz magazyn z książkami.
Wyjątkowa modlitwa
Pod koniec 1918 roku sytuacja rodzących się instytutów męskich i żeńskich Rodziny Świętego Pawła była więc beznadziejna. Po wielu nieprzespanych nocach i przemodlonych dniach założyciel – ks. Alberione znalazł rozwiązanie: należy jeszcze bardziej zawierzyć Panu Bogu. Uznał, że mniejszą stratą jest spalona drukarnia niż spustoszenie, które powoduje grzech jego samego lub któregoś z uczniów. Wszyscy zatem poszli do spowiedzi.
W uroczystość Objawienia Pańskiego, 6 stycznia 1919 roku, w czasie wieczornych modlitw ku powszechnemu zdumieniu ks. Alberione zaczął wyjaśniać słowa ułożonej przez siebie modlitwy, którą potem wszyscy uroczyście odmówili. Była to wyjątkowa modlitwa, do dziś posługują się nią duchowi synowie i córki ks. Alberionego. Sam twórca nazywał ją Paktem albo Tajemnicą powodzenia. Jej przesłanie w najogólniejszym zarysie jest następujące: jesteśmy zbyt słabi i niewykształceni, aby podołać zadaniom, które Pan Bóg nam powierzył. Prosimy więc Go o to, aby to On sam w nas działał i udoskonalał efekty naszej pracy, tak aby przynosiła ona jak najlepsze i największe owoce. Ze swojej strony zobowiązujemy się do pełnego oddania się Mu i robienia wszystkiego wyłącznie na Jego chwałę i dla pokoju ludzi. Pan Bóg dotrzymuje swoich obietnic, więc potrzeba tylko, abyśmy okazali się wierni przymierzu zawartemu z Nim.
Modlitwa ta zrobiła ogromne wrażenie nie tylko na podopiecznych ks. Alberionego, ale także na nieprzychylnych dotąd księżach w diecezji. W ciągu kolejnych miesięcy 1919 roku przybyło zaskakująco wiele nowych powołań, a dzieła wydawnicze szkoły Młodego Robotnika nabrały wielkiego rozmachu. Od tej pory tylko jeden wielki kryzys dotknął rozwijające się fundacje ks. Alberionego – gdy w 1923 roku zachorował on na gruźlicę i jego śmierć mogła zatrzymać rozwój nowo powstałych instytutów. Na szczęście Boski Mistrz dał ks. Jakubowi łaskę cudownego uzdrowienia, a nawet wzmocnił go słowami skierowanymi do niego we śnie: „Nie bójcie się. Ja jestem z wami. Stąd [z tabernakulum] chcę oświecać. Żałujcie za grzechy”. Ta fraza widnieje po dziś dzień we wszystkich kaplicach każdego z instytutów Rodziny Świętego Pawła.
A oto treść współczesnej wersji Tajemnicy powodzenia:
Jezu Mistrzu, przyjmij nasze oddanie za pośrednictwem Maryi Królowej Apostołów i naszego Ojca, Świętego Pawła.
Chcemy iść za Twoją najwyższą wolą, dojść do stopnia doskonałości i chwały niebieskiej, jaki nam przeznaczyłeś, i święcie wypełniać apostolstwo środków społecznego przekazu. Wiemy jednak, że jesteśmy bardzo słabi, nieświadomi, niepojętni, niewystarczalni we wszystkim: pracy duchowej, nauce, apostolstwie i ubóstwie. Ty zaś jesteś Drogą, Prawdą i Życiem, Zmartwychwstaniem, naszym jedynym i najwyższym Dobrem. Tylko w Tobie pokładamy nadzieję, który obiecałeś: „Wszystko o cokolwiek prosić będziecie Ojca w Imię moje, da Wam”.
Z naszej strony obiecujemy i zobowiązujemy się szukać we wszystkim i z całego serca, w życiu i w apostolstwie, jedynie i zawsze Twojej chwały i pokoju ludzi. Mamy nadzieję, że Ty dasz nam dobrego ducha, łaskę, wiedzę i środki do czynienia dobra. Pomnóż według Twojej najwyższej dobroci i według potrzeb naszego specjalnego powołania, wyniki naszej pracy duchowej, naszej nauki i posługiwania. Nie obawiamy się, że Ty zawiedziesz, ale lękamy się naszej niestałości i słabości.
Dlatego dobry Mistrzu, za wstawiennictwem naszej Matki Maryi, obchodź się z nami miłosiernie, jak to uczyniłeś z Apostołem Pawłem, abyśmy wierni w naśladowaniu naszego Ojca na ziemi, mogli razem z nim być w chwale niebieskiej.
Br. Zbigniew Gawron – paulista