WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
ŚWIĘTOŚĆ TO PRZYJMOWANIE BOGA
Każda rodzina powołana jest do bycia świętą rodziną.
Czasem, gdy słyszymy, że o jakiejś rodzinie mówi się „święta”, to przychodzi nam na myśl stereotyp rodziny bez problemów, sporów, wahań i dramatów, podczas gdy życie „normalnej” rodziny pełne jest tego typu sytuacji. Tymczasem, święta rodzina, podobnie jak to już widać w Świętej Rodzinie z Nazaretu, to przede wszystkim miejsce, gdzie przyjęty, zaproszony, kochany i „zaopiekowany” jest Jezus Chrystus – Syn Boży.
Tam, gdzie On jest zapraszany i przyjmowany, również nie brak problemów, różnicy zdań czy lęków o jutro – tak jak w Świętej Rodzinie. Ona musiała uciekać do Egiptu – dzisiaj rodziny „muszą” (przynajmniej tak twierdzą) „uciekać do Anglii”. Ona chroniła życie i nie była przez wszystkich rozumiana – dzisiejsze rodziny chroniące życie, również nie są rozumiane. Ona nie była przyjęta na nocleg w Betlejem, bo była zbyt uboga (istnieje powszechna opinia, że w Betlejem, w czasie spisu ludności były noclegi, ale dla tych, którzy mieli dość pieniędzy) – dzisiejsze rodziny też nie mają dostępu do wielu dóbr tylko z tego powodu, że są zbyt ubogie… nie to jest jednak najważniejsze.
Każda rodzina z problemami ma się modlić, tzn. zapraszać Boga do wszystkich swoich spraw, zajęć, lęków i zmartwień. Ma to się dokonywać najpierw w ukryciu, tak jak to było w Nazarecie. Ale winno prowadzić do wpływania na inne rodziny, na innych ludzi, tak, żeby można było mówić jak jeden ze świętych: wiem, jak mógłbym nawrócić każdego – niech przez pewien dłuższy czas zamieszka ze mną i zobaczy, jak żyję…
ks. Adam Rybicki
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Pan Bóg zapragnął, aby Jego Syn narodził się w ludzkiej rodzinie, choć poczęty został przez Ducha Świętego w dziewiczym łonie. Tym jednak, co tworzy rodzinę, nie są jedynie więzy krwi. Ale również – co niezwykle ważne – wzajemne relacje między małżonkami, rodzicami, dziećmi. Jezus w pełni uczestniczy w życiu rodzinnym, a dom w Nazarecie staje się prawdziwą Świątynią.
PIERWSZE CZYTANIE(Syr 3,2-6.12-14)
W Starym Testamencie wielokrotnie spotykamy teksty opowiadające o wartości i pięknie życia rodzinnego. Są to historie wielkich patriarchów, proroków, królów, ale także teksty mądrościowe – na przykład Księga Syracydesa – pouczające o tym, co w życiu rodzinnym jest najważniejsze i co podoba się Bogu.
Czytanie z Księgi Syracydesa
Pan uczcił ojca przez dzieci,
a prawa matki nad synami utwierdził.
Kto czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów,
a kto szanuje matkę, jakby skarby gromadził.
Kto czci ojca, radość mieć będzie z dzieci,
a w czasie modlitwy swej będzie wysłuchany.
Kto szanuje ojca, długo żyć będzie,
a kto posłuszny jest Panu, da wytchnienie swej matce.
Synu, wspomagaj swego ojca w starości,
nie zasmucaj go w jego życiu.
A jeśliby nawet rozum stracił, miej wyrozumiałość,
nie pogardzaj nim, choć jesteś w pełni sił.
Miłosierdzie względem ojca nie pójdzie w zapomnienie,
w miejsce grzechów zamieszka u ciebie.
PSALM(Ps 128,1-2.3.4-5)
Bać się Pana to znaczy szanować i wypełniać Jego prawo. Psalmista kreśli obraz harmonijnego życia rodzinnego zbudowanego na wierze. Bóg błogosławi swojemu ludowi, obdarzając bogobojnych ludzi darem potomstwa i rodzinnego pokoju.
Refren: Błogosławiony, kto się boi Pana.
Błogosławiony każdy, kto się boi Pana, *
kto chodzi Jego drogami.
Bo z pracy rąk swoich będziesz pożywał, *
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie. Ref.
Małżonka twoja jak płodny szczep winny *
we wnętrzu twojego domu.
Synowie twoi jak sadzonki oliwki *
dokoła twojego stołu. Ref.
Oto takie błogosławieństwo dla męża, *
który boi się Pana.
Niechaj cię Pan błogosławi z Syjonu, *
oglądaj pomyślność Jeruzalem przez całe swe życie.Ref.
DRUGIE CZYTANIE(Kol 3,12-21)
Apostoł Paweł daje nam rzeczową instrukcję obsługi dobrego życia małżeńskiego i rodzinnego. Najważniejsza jest miłość, która jest więzią doskonałości. Jej pomocnicami są takie cnoty, jak miłosierdzie, dobroć, pokora, cichość, cierpliwość, gotowość do przebaczania. Nie może też zabraknąć wiary i działania w imię Pana Jezusa Chrystusa.
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Bracia:
Jako wybrańcy Boży, święci i umiłowani, obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy.
Na to zaś wszystko przyobleczcie miłość, która jest więzią doskonałości. A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też zostaliście wezwani, w jednym Ciele. I bądźcie wdzięczni.
Słowo Chrystusa niech w was przebywa z całym swym bogactwem: z wszelką mądrością nauczajcie i napominajcie samych siebie przez psalmy, hymny, pieśni pełne ducha, pod wpływem łaski śpiewając Bogu w waszych sercach. I wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko czyńcie w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego.
Żony, bądźcie poddane mężom, jak przystało w Panu. Mężowie, miłujcie żony i nie bądźcie dla nich przykrymi. Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim, bo to jest miłe Panu. Ojcowie, nie rozdrażniajcie waszych dzieci, aby nie traciły ducha.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ(Kol 3,15a.16a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Sercami waszymi niech rządzi
Chrystusowy pokój,
słowo Chrystusa niech w was przebywa
z całym swym bogactwem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA(Łk 2,22-40)
Zgodnie z nakazem z Księgi Kapłańskiej Maryja z Józefem przynieśli Jezusa do świątyni, aby złożyć za Niego ofiarę. Maryja składa ofiarę ubogich, czyli parę synogarlic albo dwa młode gołębie. W ten sposób św. Łukasz, którego cała Ewangelia przeniknięta jest duchem ubóstwa, uświadamia nam, że rodzina Jezusa należała do ubogich Izraela.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Gdy upłynęły dni Ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
«Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela».
A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.
A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret.
Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Wpatrzeni w Świętą Rodzinę z Nazaretu
Niebawem zakończymy rok, który przez Organizację Narodów Zjednoczonych został ogłoszony Międzynarodowym Rokiem Rodziny. Dlaczego rodzina jest tak ważna dla społeczeństwa i Kościoła? Jaka będzie przyszłość rodziny w zmieniającym się świecie? Co każdy z nas powinno uczynić, aby obronić rodzinę przed wieloma zagrożeniami?
Tego rodzaju refleksji sprzyja obchodzone dziś w Kościele święto Świętej Rodziny z Nazaretu. Jezus, Maryja i Józef to zwykła, niezwykła rodzina, święta rodzina, od której Bóg rozpoczął dzieło odkupienia i zbawienia ludzkości.
Wszystko zaczęło się od zgody Maryi na wolę Bożą. Bóg potrzebował również zgody Józefa, aby Jezus, dla nas i dla naszego zbawienia, stał się Człowiekiem.
Zgoda Maryi i Józefa świadczy o tym, że ci Małżonkowie zawsze pragnęli pełnić wolę Boga i żyli tylko dla Boga. Stąd dom w Nazarecie stał się miejscem, gdzie Bóg i Jego wola były zawsze na pierwszym miejscu. I kiedy urodził się Jezus, Maryja i Józef poświęcili się całkowicie Jego wychowaniu, aby przygotować Go do wypełnienia misji, którą wyznaczył Mu Ojciec.
Czy życie Świętej Rodziny nie powinno być także podpowiedzią dla każdej rodziny chrześcijańskiej? Wskazanie to jest tym bardziej pilne, że we współczesnym świecie jest coraz więcej rodzin, które mimo że są chrześcijańskie, to coraz bardziej oddalają się od Boga, a przez to nie przestrzegają Bożych przykazań w życiu codziennym, takich jak: Nie cudzołóż! i Nie zabijaj!
I kiedy dziś z niepokojem patrzymy na rodzinę, zagrożoną rozwodem, aborcją czy różnego rodzaju ideologiami, to, pełni ufności w pomoc Bożą, kierujemy nasz wzrok ku Świętej Rodzinie z Nazaretu. Bóg pragnie, aby na wzór Jezusa, Maryi i Józefa każda rodzina chrześcijańska była miejscem świętości małżonków, a następnie rodziców i dzieci. Dlatego dla rodziny, aby uratować ją przed wciąż nowymi zagrożeniami, nie ma innej drogi jak świętość. I kiedy rodzina chrześcijańska będzie święta, to wówczas wyda nowych świętych, którzy będą zmieniać oblicze świata i Kościoła.
Drodzy Małżonkowie, Drodzy Rodzice, historia świata i Kościoła pokazuje, że największymi reformatorami społeczeństwa i Kościoła byli zawsze i są święci. Zatem nie możecie oglądać się na innych, lecz niech każdy z was dąży do świętości i w ten sposób da swój wkład w ratowanie rodziny, tej pierwszej i podstawowej komórki społeczeństwa i Kościoła. Wówczas, przez swoją rodzinę, obronicie rodzinę przed groźbą rozwodu i aborcji. Wychowacie także swoje dzieci na świętych, którzy zbudują w przyszłości nowe społeczeństwo i odnowią duchowo Kościół. Zatem wpatrujcie się we wzór Świętej Rodziny z Nazaretu, naśladujcie jej przykład i wypraszajcie potrzebne łaski na drodze uświęcania waszej rodziny.
ks. Sławomir Sznurkowski – paulista
