NR 24 / 2018 – NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY, KRÓLOWEJ POLSKI

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


TYŚ WIELKĄ CHLUBĄ NASZEGO NARODU

Powyższe słowa dziś kierujemy do Maryi, którą król Jan Kazimierz obrał za Panią swego królestwa. W tej Eucharystii – która zawsze jest dziękczynieniem – szczególnie dziękujemy Bogu, że dał naszemu narodowi przedziwną pomoc i obronę w osobie Maryi czczonej jako Królowa Polski.
Polacy, który ogłosili Konstytucję Trzeciego Maja, wybrali prawo do moralnego ładu. Lecz zdrajcy ojczyzny, kolaborując z zaborcami, zniszczyli ten porządek. Demon wiele razy objawiał swe mordercze oblicze w historii naszego narodu. Lecz słowo Boże zapewnia o zwycięstwie Boga nad kłamstwami Złego. Autor Apokalipsy ukazuje Niepokalaną obleczoną w słońce, która wymknęła się demonowi. Św. Paweł naucza, że została przeniesiona do Królestwa Swego Syna. Matka Króla w koronie cierniowej od Niego usłyszała testament: „oto syn Twój”, „oto Matka twoja”. I tak Królowa stała się matką uczniów Jezusa, gdyż „od tej godziny uczeń wziął (elaben) Ją do siebie”. Słowo elaben można też przetłumaczyć: „przygarnął”, bo odnosi się do człowieka; jest ono zabarwione miłością, życzliwością, bliskością. I tej serdecznej zażyłości uczą nas polscy święci, czcząc Maryję jako Królową Polski. Szczególne świadectwo takiej więzi dawał św. Jan Paweł II, który w swoim biskupim zawołaniu umieścił odnoszący się do tej więzi napis Totus Tuus (cały Twój). Na Jasnej Górze, u tronu naszej Królowej zachęcał słowami Maryi abyśmy – tak w życiu osobistym, jak i narodowym – uczynili wszystko, co powie Jezus. Pouczał: „naród ginie, gdy znieprawia swego ducha. Naród rośnie, gdy duch coraz bardziej się oczyszcza; tego żadne siły zewnętrze nie zdołają zniszczyć!”(19.06.1983). A wybór ciągle przed nami.

Anastazja Seul


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, przypomina o cudownej obronie Jasnej Góry i uroczystym akcie oddania kraju po opiekę Matki Bożej przez króla Jana Kazimierza. Chociaż fakt ten należy do historii, Maryja nadal jest dla nas pomocą i obroną. Najpełniej doświadcza tego człowiek, który zaprosił Ją do swego życia i ukoronował na Królową własnego serca. Skoro Maryja jest Królową, to my – Jej dzieci – książętami. W Królestwie niebieskim otrzymamy koronę chwały.

PIERWSZE CZYTANIE (Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab)
Niewiasta obleczona w słońce symbolizuje Kościół Boży zagrożony pełnym przemocy działaniem szatana. Smok ognisty – uosobienie zła – próbuje zniszczyć dzieło Chrystusa. Bóg jednak chroni swój Kościół i Jezus – Syn Dziewicy Maryi odnosi zwycięstwo. Dzięki zbawczej Krwi naszego Pana stajemy się uczestnikami Jego tryumfu. Pamiętajmy o tym, zwłaszcza w chwilach, gdy ogarnia nas uczucie bezsilności. Nigdy nie walczmy z grzechem samotnie, lecz zjednoczmy siły ze zwycięskim Barankiem.

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła
Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.
Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty; ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro tylko porodzi, pożreć jej Dziecko. I porodziła Syna – mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga.
I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca».
Oto słowo Boże.

PSALM (Jdt 13, 18-20)
Naród polski chlubi się szczególnym nabożeństwem do Matki Najświętszej. W dziejach naszej Ojczyzny, wielokrotnie doświadczaliśmy Jej macierzyńskiej opieki. Uwielbiamy Boga, że tak cudownie Ją stworzył, że stała się godną nosić Go w swoim łonie. Dlatego Maryję nazywamy błogosławioną między niewiastami. Ona jest Matką każdego człowieka, którego sprawy nosi w sercu. Opiekuje się nim i troszczy, ponieważ pragnie, by w pełni narodził się dla Boga.

Refren: Tyś wielką chlubą naszego narodu.

Błogosławiona jesteś, córko,
przez Boga Najwyższego, *
spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi,
i niech będzie błogosławiony Pan Bóg, *
Stwórca nieba i ziemi.

Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki *
w sercach ludzkich wspominających moc Boga.
Niech Bóg to sprawi, *
abyś była wywyższona na wieki.

DRUGIE CZYTANIE (Kol 1, 12-16)
Jezus Chrystus odniósł zwycięstwo nad grzechem i raz na zawsze zniszczył śmierć. Chociaż potrzebujemy nieustannej odnowy w sakramencie pokuty, grzech nie ma zwierzchniej władzy nad nami. Nie jesteśmy też osamotnieni w walce ze złymi skłonnościami. Jesteśmy stworzeni w Chrystusie i dla Chrystusa, zdolni do miłości, predestynowani do uczestnictwa w chwale świętych. Jeśli uważamy, że nic nie możemy zrobić z własnymi słabościami, to zapewne zapominamy, że trwając w Panu, naprawdę jesteśmy mocni.

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Bracia:
Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.
On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.
On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.
Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 19, 27)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jezus powiedział do ucznia: «Oto Matka twoja»,
i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 19, 25-27)
Jezus, umierając na krzyżu, pozostawił nam w testamencie swoją Matkę, a w osobie Jana przekazał pod Jej opiekę wszystkich ludzi. Maryja w swym życiu wiernie wypełniła wolę Syna. Dzisiaj troszczy się o swoje dzieci, jest blisko, gdy dotyka je ból i cierpienie. Na ile pamiętam o Niebieskiej Matce, oddaję należną Jej cześć, miłość i szacunek? Jezus prosi, by każdy z nas wziął Maryję do siebie, zaprosił do swego życia i w ten sposób zrealizował Jego wolę – testament z krzyża. Jezus to Król, którego koroną jest korona cierniowa. A jego tronem królewskim jest krzyż. To znaki Jego zwycięstwa. Wyznając wiarę, staję pod krzyżem Jezusa, a On, wskazując na Maryję, mówi do mnie: „Oto Matka twoja”.

Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.
Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja».
I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Oto słowo Pańskie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Królowa Polski

Bogarodzica Maryja od samych początków naszej historii narodowej była Polakom szczególnie bliska. Wyrazem tego są Śluby Jasnogórskie króla Jana Kazimierza, a następnie Jasnogórskie Śluby Narodu pod przewodnictwem kard. Stefana Wyszyńskiego. Miłość do Boga przechodzi przez konkretną miłość człowieka i miłość powierzonej mu ziemi ojczystej.
Kobiety polskie mają na przestrzeni wieków przepiękny wkład w budzenie w sercach dzieci, młodzieży i dorosłych miłości do Boga, do bliźnich, do ojczyzny, kultury, obyczajów, języka, tradycji.
Umiłowanie swojej ojczyzny i troska o jej dobro prowadzi do odpowiedzialności za wszystkich ludzi, poszerza serca na cały świat. Maryja jest Królową świata, bo każdy człowiek został odkupiony krwią Jej Syna, każdy, nie tylko katolik czy chrześcijanin. Umiłować świat z Maryją znaczy być otwartym na inność i gotowym nieść Ewangelię każdemu człowiekowi.
Maryja ukazuje nam piękną cechę kobiecej opiekuńczości. Kiedy widzi osobę w potrzebie: cierpiącą, głodną, chorą, zagubioną, nie pyta, kim jest, skąd jest, lecz stara się jej jak najlepiej pomóc. Ta wrażliwość sprawia, że nie patrzymy na drugiego przez pryzmat kategorii: ubogi – bogaty, mądry – głupi, chory – zdrowy, młody – stary… lecz widzimy przede wszystkim człowieka w jego godności i potrzebie, z którą właśnie staje przed nami.
Maryjo, Królowo Polski, poszerzaj moje serce na dobroć i szlachetność wobec każdego człowieka.

s. Anna Maria Pudełko AP, Kobieta w pełni szczęśliwa.
Rozważania na podstawie Litanii loretańskiej do NMP,
Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2017.