NR 30 / 2018 – 9 NIEDZIELA ZWYKŁA

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


SZABAT CZY NIEDZIELA?

Bóg stworzył świat w sześciu etapach. W siódmym „dniu” Bóg „odpoczął” czyli cieszył się ukończonym dziełem. Siódmy dzień tygodnia to jednak sobota.

Świętowanie szabatu w Starym Testamencie było wyrazem szacunku do Boga i jego prawa. Z czasem dopisywano do tego prawa zwyczaje, które miały ustrzec przed zmarnowaniem świętego czasu. Ile można zrobić kroków, czego dotykać, kiedy przygotować posiłek i jak się po nim obmywać? Pilnowanie tych zwyczajów uczyniło z wielu Żydów policjantów, którzy „monitorowali” zachowanie innych przyklejając im łatkę pobożnych lub grzeszników. Z gorliwości o chwałę Bożą zgubili z widoku człowieka żyjącego tuż obok. A przecież „chwałą Boga jest żyjący człowiek” (św. Ireneusz).


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


Pan Bóg nigdy nie myli się w swoich zrządzeniach (por. kolekta) i wszystko, co daje człowiekowi, jest dobre. Także przykazania zostały ustanowione ze względu na naszą korzyść. Jeżeli uważamy je za uciążliwe, warto zastanowić się, czy nie postrzegamy ich wyłącznie jako „suche” przepisy. Zadaniem prawa jest ochrona człowieka i jego osobistych granic. Gdy budowane jest na wyższych wartościach, spełnia swoją rolę. Bóg i Jego prawo miłości jest najlepszym kryterium, co wolno, a czego nie należy czynić.

PIERWSZE CZYTANIE (Pwt 5, 12-15)


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Boża dobroć objawiona w sercu Chrystusa

Kontemplując otwarte Serce Chrystusa na krzyżu, chrześcijanin staje się także człowiekiem o otwartym sercu dla innych ludzi. A „dzisiaj potrzeba światu i Polsce ludzi mocnych sercem, którzy w pokorze służą i miłują, błogosławią, a nie złorzeczą, i błogosławieństwem ziemię zdobywają” – uczył w Gdańsku w 1999 roku św. Jan Paweł II. Podczas tego samego spotkania głosił: „Bo nie ma przyszłości człowieka i narodu bez miłości, która przebacza, choć nie zapomina, jest wrażliwa na niedolę innych, nie szuka swego, ale pragnie dobra dla drugich; miłości, która służy, zapomina o sobie, gotowa jest do wspaniałomyślnego dawania”.