WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
PUSTY GRÓB
Prawda o zmartwychwstaniu Jezusa jest przyjmowana i przekazywana we wspólnocie Kościoła, ale każdy z uczniów i uczennic Jezusa wchodzi w to doświadczenie w osobisty i sobie właściwy sposób. Wydarzenie zmartwychwstania, choć dokonuje się w ciemności nocy, jest nowym dniem, który inicjuje nowy czas w dziejach ludzkości.
Choć zaczyna się ten niezwykły „dzień”, uczniowie jednak wciąż tkwią w mroku braku wiary. Maria Magdalena nie czekała na zmartwychwstanie, chciała jedynie móc przeżywać żałobę po stracie Jezusa, dlatego pusty grób jest dla niej dramatem, który jej to uniemożliwia. Nowina o pustym grobie Jezusa jest również zagadką dla dwóch uczniów. Piotr i umiłowany uczeń choć biegną razem, mają swój własny moment zmierzenia się z tą nową rzeczywistością. Umiłowany uczeń jest szybszy od Piotra, jego siłą jest nie tylko młodszy wiek, ale miłość Jezusa, której doświadczył i na którą odpowiedział. Pozostawia jednak pierwszeństwo wejścia do grobu Piotrowi, który w gronie Dwunastu ma być pierwszym świadkiem zmartwychwstania. Uczniowie oglądają pusty grób i pozostawione płótna, w które owinięte było ciało Jezusa. Dlaczego pozostały? Co stało się z ciałem? Być może te pytania nurtowały umysły uczniów.
Ewangelista bardzo precyzyjnie opisał rozmieszczenie płótna i chusty. Były dokładnie w tym miejscu, gdzie spoczywało ciało Jezusa. Choć nie mówi tego sam tekst, rodzi się podejrzenie, iż dokonało się coś, czego autorem był sam Bóg. Jezus w mocy nowego życia objawił ostateczne zwycięstwo nad śmiercią, pozostawiając krępujące Go pogrzebowe całuny. Taki ogląd rzeczywistości stał się dla ucznia impulsem do wiary, czyli dostrzeżenia obecności i działania Boga w znaku pustego grobu. To słowo jest też dziś dla nas zaproszeniem do umocnienia naszej wiary w zmartwychwstanie Jezusa i w Jego działanie w naszej codzienności.
s. M. Judyta Pudełko, Uczennica Boskiego Mistrza
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Liturgia uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego, największego chrześcijańskiego święta, przepełniona jest radością widoczną w radosnych pieśniach, śpiewanym refrenie z Alleluja, białych lub złotych szatach celebransa, pięknie ozdobionej w kwiaty świątyni, palącej się świecy Paschalnej. Radujmy się zwycięstwem Pana nad grzechem i śmiercią, które daje nam życie wieczne.
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 10, 34a. 37-43)
Autor Dziejów Apostolskich chce nam ogłosić prawdę o Zmartwychwstaniu Chrystusa, posługując się świadectwem. Sam Piotr zaświadcza o prawdziwej śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. Opiera się przy tym na doświadczeniu własnym i innych, którzy jak on byli świadkami publicznego działania Jezusa z Nazaretu.
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr przybył do domu setnika Korneliusza w Cezarei, przemówił w dłuższym wywodzie: «Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła.
A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jeruzalem. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzy z Nim jedliśmy i piliśmy po Jego zmartwychwstaniu.
On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 118)
Wyśpiewajmy radosny psalm ukazujący moc Boga. Jesteśmy Mu wdzięczni za dar zbawienia, za pokonanie grzechu i śmierci. Okazujmy naszą radość z cudu powrotu do życia Chrystusa, prawdziwego Boga i prawdziwego Człowieka. Wraz z Nim zmartwychwstaniemy na życie wieczne. Alleluja to znaczy chwalmy Pana!
Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
Albo: Alleluja, alleluja, alleluja.
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: *
«Jego łaska na wieki».
Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żyć będę *
i głosić dzieła Pana.
Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
Kamień odrzucony przez budujących *
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana *
i cudem jest w naszych oczach.
Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
DRUGIE CZYTANIE (Kol 3, 1-4)
Z drugiego czytania płynie do nas zaproszenie do wdzięczności za dar życia. Przy tym św. Paweł zachęca nas do pracy nad sobą. Dar zmartwychwstania jest aktualny w naszej codzienności, jeśli patrzymy na nasze życie przez pryzmat dążenia do przekraczania siebie, do patrzenia w górę, do ciągłego postepowania w naszym rozwoju.
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Bracia:
Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze Życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.
Oto słowo Boże.
SEKWENCJA
Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Mario, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.
Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 1 Kor 5, 7b-8a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Odprawiajmy nasze święto w Panu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 20, 1-9)
Ewangelia dzisiejszej uroczystości zaprasza nas do ruchu, do poszukiwania. Maria Magdalena, Piotr i Jan, wszyscy biegną. Zmartwychwstanie Jezusa jest wydarzeniem przynaglającym mnie do rozpoznania, w jakim kierunku biegnie moje życie. Czy jestem zdolny do ruchu w odnajdywaniu śladów zmartwychwstania Chrystusa w moim życiu?
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
