WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Zaangażowanie
Bóg wyraźnie nas zachęca, byśmy nie byli ludźmi biernymi.
Już w pierwszym czytaniu usłyszymy pochwałę dzielnej kobiety. Szereg działań i aktywności, które podejmuje wspomniana niewiasta – jest chlubą jej rodziny i przynosi pożytek domownikom. W polskich realiach wiele rodzin doświadczało czegoś podobnego. W okresie niedostatku i braku wielu towarów za komuny, to zaradność i pracowitość niejednej kobiety pomogły w utrzymaniu domu.
Bycie zaradnym dotyczy nie tylko spraw doczesnych. Święty Paweł zwraca więc uwagę Tesaloniczanom, że należy być gotowym na spotkanie z Bogiem. Obecnie wielu ludzi myśli o śmierci. Dlatego sporządzają testamenty, wykupują polisy, mają wybrane miejsca na cmentarzu. Wobec tego, że kiedyś będziemy musieli stanąć przed Bogiem, nie to jednak będzie istotne. Najważniejszym pozostanie pytanie o Chrystusa. To Jego rany otworzyły drogę do nieba. Czy zatem człowiek, który nie poznał Go i nie pokochał, może być gotowy, by Go spotkać?
On sam wskazuje w Ewangelii, że będzie chciał rozmawiać z każdym ze swoich dzieci. Przypomina również, że wszyscy zostaliśmy przez Niego obdarowani. Twoje talenty, predyspozycje i zdolności – są darem Pana. Osoba wierząca potrafi poświęcić je na Jego chwałę. Wiemy o tym, że wielu artystów dedykuje swoje utwory Bogu. Czasem także sportowcy oddają Mu chwałę swoimi wyczynami. Na przykład Kamil Stoch stwierdził, że każdy swój skok dedykuje Bogu. Także kochający rodzice, uczciwi pracownicy, sprawiedliwi pracodawcy – mogą oddawać chwałę Bogu swoim życiem. To codzienność jest miejscem, w którym pomnażamy swoje talenty i możemy pokazać, kim w istocie jest dla nas Pan Bóg.
ks. Marek Piedziewicz
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Każdemu z nas przyjdzie kiedyś zdać rachunek przed Bogiem. Zostaniemy rozliczeni z powierzonych nam darów, które w dzisiejszej Ewangelii zostają nazwane talentami. Będzie to egzamin z życia – na ile było ono przepełnione miłością, szlachetnym postępowaniem, umiejętnością dzielenia się z potrzebującymi. Przypomina nam o tym obchodzony dziś Światowy Dzień Ubogich.
PIERWSZE CZYTANIE (Prz 31, 10-13. 19-20. 30-31)
Czytanie z Księgi Przysłów
Niewiastę dzielną któż znajdzie?
Jej wartość przewyższa perły.
Serce małżonka jej ufa,
na zyskach mu nie zbywa;
nie czyni mu źle, ale dobrze
przez wszystkie dni jego życia.
O len się stara i wełnę,
pracuje starannie rękami.
Wyciąga ręce po kądziel,
jej palce chwytają wrzeciono.
Otwiera dłoń ubogiemu,
do nędzarza wyciąga swe ręce.
Kłamliwy wdzięk i marne jest piękno:
chwalić należy niewiastę, co boi się Pana.
Z owocu jej rąk jej dajcie,
niech w bramie chwalą jej czyny.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 128,1–2.3.4–5)
Refren: Błogosławiony, kto się boi Pana.
Szczęśliwy człowiek, który się boi Pana *
i chodzi Jego drogami.
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich, *
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.
Małżonka twoja jak płodny szczep winny *
w zaciszu twojego domu.
Synowie twoi jak oliwne gałązki *
dokoła twego stołu.
Tak będzie błogosławiony człowiek, *
który się boi Pana.
Niech cię z Syjonu Pan błogosławi +
i abyś oglądał pomyślność Jeruzalem *
przez wszystkie dni twego życia.
DRUGIE CZYTANIE (1 Tes 5,1–6)
Dzień Pański nadejdzie niespodziewanie
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan.
Nie potrzeba wam, bracia, pisać o czasach i chwilach. Sami bowiem dokładnie wiecie, że dzień Pański przyjdzie jak złodziej w nocy.
Kiedy bowiem będą mówić: „Pokój i bezpieczeństwo”, tak niespodziana przyjdzie na nich zagłada, jak bóle na brzemienną, i nie ujdą. Ale wy, bracia, nie jesteście w ciemnościach, aby ów dzień miał was zaskoczyć jak złodziej. Wszyscy wy bowiem jesteście synami światłości i synami dnia. Nie jesteście synami nocy ani ciemności.
Nie śpijmy przeto jak inni, ale czuwajmy i bądźmy trzeźwi.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 15,4.5b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwał będę.
Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA DŁUŻSZA (Mt 25,14-30)
Przypowieść o talentach
+ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść:
„Pewien człowiek, mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana.
Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.
Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: »Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem«. Rzekł mu pan: »Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana«.
Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: »Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem«. Rzekł mu pan: »Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię; wejdź do radości twego pana«.
Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: »Panie, wiedziałem, żeś jest człowiek twardy: chcesz żąć tam, gdzie nie posiałeś, i zbierać tam, gdzieś nie rozsypał. Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność«.
Odrzekł mu pan jego: »Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam, gdziem nie rozsypał. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz w ciemności; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów«”.
Oto słowo Pańskie.
EWANGELIA KRÓTSZA (Mt 25,14-15.19-20)
Przypowieść o talentach
+ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść:
„Pewien człowiek, mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał.
Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.
Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: »Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem«”.
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Dzień Pański i sąd
W księgach prorockich Starego Testamentu często spotykamy określenie dzień Pański albo dzień Pana (…) na oznaczenie przybycia czy szczególnej, uroczystej interwencji Boga. (…) Chodzi o czas, w którym Bóg objawi w pełni władzę królewską. (…)
W Starym Testamencie związany jest z Bogiem, a natomiast w Nowym Testamencie z Jezusem. (…) W późniejszych listach Paweł (…) akcentuje nie tylko aspekt triumfalistyczny, obecny w popularnych oczekiwaniach, ale także aspekt zbawienia i potępienia.
Do tej koncepcji odwołuje się Paweł, przeciwstawiając los wierzących-zbawionych losowi niewierzących-potępionych. (…) Apostoł daje do zrozumienia, że dzień Pański nastąpi nagle i niespodziewanie. (…) Jednak obraz nocnego złodzieja nie jest nigdy złączony z przyjściem Pana. Grecki czas teraźniejszy (dosłownie: przychodzi) posiada także zabarwienie przyszłościowe, ale nie można wykluczyć, iż Pawłowi chodzi w tym wypadku o coś, co już się dokonuje.
Noc jest w Starym Testamencie czasem nieobecności światła i z tego powodu nabiera znaczenia metaforycznego. W jej ciemnościach budzą się w człowieku różne wady (pijaństwo, rozpusta) i grzechy. Noc jest także przeciwieństwem zbawienia.
ks. Michał Bednarz,
1-2 List do Tesaloniczan,
Nowy Komentarz Biblijny, NT XIII,
Edycja Świętego Pawła 2007.
www.edycja.pl/produkty/biblia-i-biblistyka/nowy-komentarz-biblijny/1-2-list-do-tesaloniczan-nt-xiii
Biblia czasem ma przed nami tajemnice. Często nie potrafimy zrozumieć, jaki jest sens określonego fragmentu Biblii. Warto sięgnąć wtedy do komentarzy wyjaśniających nurtujące nas pytania i poznać punkt widzenia ekspertów.
Dzieło ks. Michała Bednarza zasługuje na szczególne uznanie. Doskonałe rozeznanie w obszernej problematyce Listów do Tesaloniczan, doświadczenie wieloletniego wykładowcy, obszerne wykorzystanie literatury obcojęzycznej – to tylko niektóre zalety, które w sposób oczywisty narzucają się czytelnikowi.
