WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
ODDAŁEŚ NAS W MOC NASZEJ WINY
By wyjść z mroku samotności, lęku, zwątpienia i rozpaczy trzeba uwierzyć w kogoś, kto jest większy od nas. Zwrócić się do Boga Zbawiciela – tego, który odmienia los człowieka poddanego licznym zniewoleniom. W czasie Adwentu mamy możliwość duchowego przeżycia historii narodu wybranego w sobie. Podjęcia wewnętrznej wędrówki, która doprowadzi nas do Chrystusa.
Dramatyczną sytuację, w jakiej znalazł się naród wybrany, opisuje prorok Izajasz [pierwsze czytanie]. Jest to również doświadczenie każdego człowieka, uwikłanego w grzech, zniewolonego bałwochwalstwem, błąkającego się w ciemnościach niewiary. Człowiek jest nieszczęśliwy, ponieważ odszedł od Boga. Bez Niego pobłądził, a jego życie utraciło smak. Modlitwa Izajasza jest wyznaniem bezsilności i zawierzenia. Prorok wie, że o własnych siłach nie naprawi zła, nie odbuduje utraconej przyjaźni z Bogiem. Stąd wołanie, by Bóg zbawił swój grzeszny lud. Podobną prośbę zawierają słowa psalmu: „Wzbudź swą potęgę i przyjdź nam z pomocą”.
Adwent jest czasem naszego wychodzenia z ciemności grzechu. Wołaniem o nowe życie. [psalm responsoryjny]. Jest pragnieniem łaski, ubogaceniem w Chrystusie [drugie czytanie]. Jest czasem oczekiwania, by w pełni objawił się w nas Chrystus.
Ewangelia wzywa do zaangażowania się i współpracy z Tym, który przychodzi każdego dnia i który przyjdzie przy końcu ludzkiej historii. Trzeba zatem, byśmy w Adwencie zerwali z gnuśnością, rozleniwieniem duchowym czy też obojętnością w wierze. Sam Chrystus wzywa: „uważajcie i czuwajcie” [Ewangelia], polecając stanowczo, byśmy zatroszczyli się o swoje zbawienie.
Prośmy Pana o łaskę owocnego przeżycia Adwentu. O nawrócenie, czyli usunięcie przeszkód, które oddzielają nas od Niego, oraz o wzrastanie w miłości, która pozwoli ze spokojem i radością oczekiwać dnia Jego przyjścia w chwale.
ks. Zbigniew Sobolewski
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Pan przychodzi, aby nas zbawić! Kościół rozpoczyna dziś święty czas Adwentu, w którym modli się, z ufnością prosząc Boga, by okazał miłosierdzie swojemu ludowi, który na Niego czeka, wzywając Go. Niech On sam wspiera swoją łaską nasze wysiłki i pomaga nam przez dobre uczynki przygotować się na spotkanie z Nim w wieczności.
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 63,16b-17.19b; 64,2b-7)
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Ty, Panie, jesteś naszym Ojcem, Odkupiciel nasz – to Twoje imię odwieczne. Czemu, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich dróg, tak iż serca nasza stają się nieczułe na bojaźń przed Tobą? Odmień się przez wzgląd na Twoje sługi i na pokolenia Twojego dziedzictwa.
Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił – przed Tobą zatrzęsłyby się góry.
Zstąpiłeś: przed Tobą zatrzęsły się góry. Ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, żeby jakiś bóg poza Tobą czynił tyle dla tego, co w nim pokłada ufność. Obyś wychodził naprzeciw tym, co radośnie pełnią sprawiedliwość i pamiętają o Twych drogach.
Oto Ty zawrzałeś gniewem, bo grzeszyliśmy przeciw Tobie od dawna i byliśmy zbuntowani. My wszyscy byliśmy skalani, a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata. My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście, a nasze winy poniosły nas jak wicher.
Nikt nie wzywał Twojego imienia, nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie. Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami i oddałeś nas w moc naszej winy. A jednak, Panie, Ty jesteś naszym Ojcem. My jesteśmy gliną, a Ty naszym Twórcą. Wszyscy jesteśmy dziełem rąk Twoich.
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 80,2ac i 3b,15-16.18-19)
Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Usłysz, Pasterzu Izraela, *
Ty, który zasiadasz nad cherubami!
Wzbudź swą potęgę *
i przyjdź nam z pomocą.
Powróć, Boże Zastępów, *
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, *
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy, †
nad synem człowieczym, *
którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, *
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.
DRUGIE CZYTANIE (1Kor 1,3-9)
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia: Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i od Pana Jezusa Chrystusa! Bogu mojemu dziękuję wciąż za was, za łaskę daną wam w Chrystusie Jezusie. W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie słowo i wszelkie poznanie, bo świadectwo Chrystusowe utrwaliło się w was.
Nie doznajecie tedy braku żadnej łaski, oczekując objawienia się Pana naszego, Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
Wierny jest Bóg, który powołał nas do współuczestnictwa z Synem swoim, Jezusem Chrystusem, Panem naszym.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 85,8)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Okaż nam, Panie, łaskę swoją
i daj nam swoje zbawienie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 13,33-37)
+ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał.
Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, do wszystkich mówię: Czuwajcie!».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
NIEPEWNOŚĆ ŚMIERCI
1 „Veniet sicut fur in nocte: Przyjdzie jak złodziej w nocy” (1 Tes 5, 2).
Jeśli gospodarz wiedziałby, kiedy przyjdzie złodziej, nie położyłby się spać, aby zapobiec kradzieży. Może przyjść w każdym miejscu, każdej porze, z tysiąca powodów. Może przyjść w kościele, w domu, na drodze. Może przyjść za dnia, w nocy, podczas sprawowania liturgii, w czasie zabawy.
Powinien i musi bać się śmierci każdy, kto nie zawsze jest na nią przygotowany. Dotyczy to również starców i ciężko chorych, którzy często łudzą się, że będą jeszcze żyli, przynajmniej parę dni. Przygotowanym trzeba być zawsze.
2 Niepewny jest czas: w młodości, w sile wieku, w starości. Dziś, jutro, za miesiąc, za rok, później? Nasza niewiedza na ten temat jest absolutna; domysły nigdy nie są pewne; niebezpieczeństwo może nadejść w jednej chwili. W naszych planach zawsze musimy uwzględniać ten warunek: „Będziemy żyć, jeśli Pan będzie tego chciał”.
3 Niepewny jest sposób: Umrę dobrze? Umrę źle? W stanie uniesienia i żarliwości, w obojętności, w grzechu? Dziś wiem, w jakim jestem stanie; nie wiem, co może stać się ze mną jutro. Także dusza posiadająca stan łaski może jutro ulec pokusie, popaść w grzech i nagle znaleźć się przed trybunałem Boga. Zawsze należy czuwać; zawsze trwać w stanie świętej pokory, zawsze się modlić.
Rachunek sumienia. – Odkładam w czasie moje nawrócenie? Moje postanowienia większej pilności w służbie Bogu pod pretekstem tego, że jestem ciągle młody? Że śmierć jest daleko?
Postanowienie. – Każdego wieczoru trzy razy odmówię „Zdrowaś Maryjo” w intencji dobrej śmierci.
bł. Jakub Alberione,
Krótkie medytacje na każdy dzień roku,
Edycja Świętego Pawła 2014.
Błogosławiony Jakub Alberione, włoski kapłan, założyciel zakonnej Rodziny Świętego Pawła, stworzył własną szkołę duchowości zbudowaną na nabożeństwie do Jezusa Mistrza Drogi, Prawdy i Życia. Oparte na niej dzieło „Krótkie medytacje na każdy dzień roku” są zbiorem 365 rozważań, które pomogą Czytelnikowi zgłębić najważniejsze prawdy wiary oraz dowiedzieć się, jak praktycznie żyć nimi na co dzień. Każda medytacja kończy się propozycją rachunku sumienia i postanowienia oraz krótką modlitwą. Jest to cenna pomoc dla każdego, kto konsekwentnie chce pogłębiać i regularnie rozwijać swoje życie duchowe. Bogactwo treści i nowatorskie ujęcie wielu zagadnień sprawiają, że książka ta, choć napisana kilkadziesiąt lat temu, nic nie traci na swojej aktualności. Dzieło to przybliża polskiemu czytelnikowi postać i duchowe dziedzictwo wielkiego proroka XX wieku, apostoła nowych mediów, bł. Jakuba Alberionego.
