WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
PODEJRZLIWOŚĆ
Dom wewnętrznie skłócony nie może się ostać. Podobnie jak królestwo, w którym brakuje pokoju. Ewangeliczna przypowieść opowiada o bolesnej rzeczywistości naszego życia, zarówno osobistego, jak i społecznego. Kłótnie, nienawiść, egoizm, zakłamanie – lista wad i grzechów niszczących jedność jest długa. Wszyscy znamy je nad wyraz dobrze. Jedna z takich postaw zostaje obnażona w czytaniach dzisiejszej niedzieli. To podejrzliwość.
Podejrzliwość gubi pierwszych rodziców. Księga Rodzaju opisuje skutki grzechu pierworodnego i postawę Boga szukającego człowieka. Jego pytanie skierowane do Adama: „Gdzie jesteś?” brzmi dramatycznie. Oto człowiek, żyjący dotąd w niesłychanej bliskości Boga, po grzechu zaczyna się Go lękać. Skrywa się przed wzrokiem kochającego Ojca. Przyczyną upadku stała się podejrzliwość wobec miłości. Adam dał się przekonać Szatanowi, że Bóg zazdrośnie ukrywa coś przed nim. Podejrzliwość zniszczyła jedność stworzenia z jego Stwórcą. Uczeni w Piśmie oraz niektórzy bliscy Pana Jezusa patrzyli na Niego podejrzliwie. Nie ufali temu, czego nauczał i co czynił. Podejrzliwość przejawiała się w ich sposobie mówienia o Jezusie. Zarzucono Mu najgorsze: „ma Belzebuba”. Czy można coś bardziej głupiego powiedzieć o Synu Bożym? Niestety, podejrzliwość nierzadko odbiera rozum. Jeśli uda się jej zadomowić w czyimś umyśle i sercu, skutecznie niszczy jedność, przyjaźń, miłość. Bywa, że podejrzliwość jest symptomem poważnej choroby, na którą cierpi osoba z osobowością paranoiczną. Podejrzliwość jest jedną z chorób współczesności. Pewien kaznodzieja stwierdził trafnie, że im bardziej oddalamy się od Boga, tym bardziej Kościół wydaje nam się brzydki, podejrzany i tajemniczy.
Jarosław Krawiec, dominikanin
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 3, 9-15)
Obietnica odkupienia
Czytanie z Księgi Rodzaju
Gdy Adam spożył z drzewa, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: «Gdzie jesteś?».
On odpowiedział: «Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się».
Rzekł Pan Bóg: «Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?».
Adam odpowiedział: «Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem».
Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: «Dlaczego to uczyniłaś?».
Niewiasta odpowiedziała: «Wąż mnie zwiódł i zjadłam».
Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: «Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 130 (129), 1b-2. 3-4. 5-7a. 7b-8)
Refren: Bóg Zbawicielem, pełnym miłosierdzia.
Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, *
Panie, wysłuchaj głosu mego.
Nachyl Twe ucho *
na głos mojego błagania.
Refren: Bóg Zbawicielem, pełnym miłosierdzia.
Jeśli zachowasz pamięć o grzechu, Panie, *
Panie, któż się ostoi?
Ale Ty udzielasz przebaczenia, *
aby ze czcią Ci służono.
Refren: Bóg Zbawicielem, pełnym miłosierdzia.
Pokładam nadzieję w Panu, †
dusza moja pokłada nadzieję wJego słowie, *
dusza moja oczekuje Pana.
Bardziej niż strażnicy poranka *
niech Izrael wygląda Pana.
Refren: Bóg Zbawicielem, pełnym miłosierdzia.
U Pana jest bowiem łaska, *
u Niego obfite odkupienie.
On odkupi Izraela *
ze wszystkich jego grzechów.
Refren: Bóg Zbawicielem, pełnym miłosierdzia.
DRUGIE CZYTANIE (2 Kor 4, 13 – 5, 1)
Nadzieja apostolskiego życia
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia: Cieszę się owym duchem wiary, według którego napisano: «Uwierzyłem, dlatego przemówiłem»; my także wierzymy i dlatego mówimy, przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie także nam i stawi nas przed sobą razem z wami. Wszystko to bowiem dla was, ażeby w pełni obfitująca łaska zwiększyła chwałę Bożą przez dziękczynienie wielu.
Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu, chociaż bowiem niszczeje nasz człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest wewnątrz, odnawia się z dnia na dzień. Niewielkie bowiem utrapienia nasze obecnego czasu gotują bezmiar chwały przyszłego wieku dla nas, którzy się wpatrujemy nie w to, co widzialne, lecz w to, co niewidzialne. To bowiem, co widzialne, przemija, to zaś, co niewidzialne, trwa wiecznie.
Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 12, 31b-32)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony,
a Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 3, 20-35)
Szatan został pokonany
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus przyszedł z uczniami swoimi do domu, a tłum znów się zbierał, tak że nawet posilić się nie mogli. Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: «Odszedł od zmysłów».
Natomiast uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: «Ma Belzebuba i mocą władcy złych duchów wyrzuca złe duchy».
Wtedy przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: «Jak może Szatan wyrzucać Szatana? Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc Szatan powstał przeciw sobie i jest z sobą skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim. Nie, nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże i wtedy dom jego ograbi.
Zaprawdę, powiadam wam: wszystkie grzechy bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego». Mówili bowiem: «Ma ducha nieczystego».
Tymczasem nadeszła Jego Matka i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać. Właśnie tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: «Oto Twoja Matka i bracia na dworze pytają się o Ciebie».
Odpowiedział im: «Któż jest moją matką i którzy są braćmi?». I spoglądając na siedzących wokoło Niego, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
PEŁNIA RADOŚCI
Aby poznać siebie, stań przed Jezusem Eucharystycznym w szczerości i prawdzie, z pragnieniem poznania, kim jesteś. (…) Musisz siebie poznać, musisz siebie spotkać!
Mamy jedyną i niepowtarzalną tożsamość, jednak często ją maskujemy. (…) To prawda, możliwe też, że zostaliśmy skażeni tym, co widzieliśmy, przeżyliśmy, wycierpieliśmy, ale w pewnym momencie nie chcemy być ani naszą mamą, ani naszym tatą, chcemy być sobą (….) Czasami młodzi, którzy do nas przychodzą, uciekali od tego cierpienia w narkotyki, w zło, szukając siebie w uciechach, jakie oferuje ten świat. Powtarzam im często, że narkotyki nie mają tu nic do rzeczy, że prawdziwym problemem jest ucieczka od problemów! (…) Nie chodzi o narkotyki, ale o twoje życie! (…) Jedyną terapią jest spotkanie Bożej miłości, Chrystusowej miłości, spotkanie Jezusowego pokoju. Innymi słowy, musimy spotkać Jezusa. Lecz jak Go spotkać? Nie widzimy Go, to prawda, nikt z nas Go nie widział. Jednak stając tam, przed tym kawałkiem chleba, Chleba Życia, jakim jest Jezus z Nazaretu, zmartwychwstały, żywy i obecny, doświadczasz Go w swoim wnętrzu.
PEŁNIA RADOŚCI
Książka „Pełnia radości” zawiera serię katechez wygłoszonych w ostatnich latach przez Matkę Elvirę do młodych i ich rodzin, którzy podążają drogą „od ciemności do Światła”. W tekście przeplatają się życie i wiara. Matka Elvira mówi o pięknie życia, które odnajduje Boga.
