WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WŁADZA I SŁUŻBA
Ewangelia dnia dzisiejszego przywołuje nam uczniów Jezusa: Jana i Jakuba, którzy pragnęli być blisko Chrystusa w królestwie Bożym.
Prosili, aby jeden otrzymał miejsce po prawej, a drugi po lewej stronie tego, który już teraz ma władzę, a potem będzie ją miał w całej rozciągłości. Jednakże myśl Boża jest inna. Bóg kieruje losami świata i człowieka ponad czasem i daje inne wartości, niż te, do jakich przywykliśmy, i które sobie wyobrażamy na podstawie szczęścia ziemskiego. Prorok Izajasz przepowiadał, że Mesjasz będzie cierpiał, ale po udrękach swej duszy otrzyma chwałę, tak że będzie w stanie usprawiedliwić wielu, bo weźmie na siebie ich nieprawości. W takim razie zapytajmy, czy ma nas interesować władza czy służba? Jezus uczy drogi pokory, która prowadzi do wywyższenia. Kto chce być wielki, musi stać się najpierw sługą. Trzeba więc w drodze do wywyższenia naśladować Chrystusa: przecież On również przyszedł nie po to, żeby Mu służono, ale żeby służyć. W tej służbie oddał życie na okup za wielu. Czyż może być większy dar od daru życia? Dlatego władza, którą Bóg ma w sposób naturalny i która jest zwykłym Jego przywilejem, staje się udziałem każdego z nas, kiedy umiemy służyć. Mówimy, że służyć Bogu, znaczy królować – taka jest struktura i taka jest koncepcja królestwa, w którym Bóg wprowadza w nowe przymierze łaski, która zbawia i wywyższa. Skoro więc Chrystus służył, to chce, żebyśmy także i my służyli.
Z archiwum redakcji
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 53, 10-11)
Cena zbawienia
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Spodobało się Panu zmiażdżyć swojego Sługę cierpieniem. Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. Po udrękach swej duszy ujrzy światło i nim się nasyci. Sprawiedliwy mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 33 (32), 4-5. 18-19. 20 i 22)
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
Słowo Pana jest prawe, *
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość, *
ziemia jest pełna Jego łaski.
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *
na tych, którzy oczekują Jego łaski,
aby ocalił ich życie od śmierci *
i żywił ich w czasie głodu.
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
Dusza nasza oczekuje Pana, *
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska, *
według nadziei pokładanej w Tobie.
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
DRUGIE CZYTANIE (Hbr 4, 14-16)
Przybliżmy się z ufnością do Chrystusa
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Mając arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary. Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz poddanego próbie pod każdym względem podobnie jak my – z wyjątkiem grzechu. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy doznali miłosierdzia i znaleźli łaskę pomocy w stosownej chwili.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mk 10, 45)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć
i dać swoje życie jako okup za wielu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 10, 35-45 – dłuższa)
Przełożeństwo jest służbą
+ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, podeszli do Jezusa i rzekli: «Nauczycielu, pragniemy, żebyś nam uczynił to, o co Cię poprosimy».
On ich zapytał: «Co chcecie, żebym wam uczynił?»
Rzekli Mu: «Daj nam, żebyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie».
Jezus im odparł: «Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić, albo przyjąć chrzest, którym Ja mam być ochrzczony?»
Odpowiedzieli Mu: «Możemy».
Lecz Jezus rzekł do nich: «Kielich, który Ja mam pić, wprawdzie pić będziecie; i chrzest, który Ja mam przyjąć, wy również przyjmiecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej lub lewej, ale dostanie się ono tym, dla których zostało przygotowane».
Gdy usłyszało to dziesięciu pozostałych, poczęli oburzać się na Jakuba i Jana. A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł do nich:
«Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu».
Oto słowo Pańskie.
Albo:
EWANGELIA (Mk 10, 42-45 – krótsza)
Przełożeństwo jest służbą
+ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus, przywoławszy Dwunastu, powiedział do nich:
«Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu».
Oto słowo Pańskie.
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
MIŁOSIERDZIE WCIELONE
Faustyna należy do tych osób w Kościele, które – przeniknięte i przeobrażone przez Słowo – pomagają czytać Biblię w świetle ich życia, ponieważ świecą odbitym światłem Słowa. Pomagają w nowy sposób czytać te stronice Biblii, które w sposób szczególny odcisnęły się w ich życiu. O założycielach instytutów zakonnych mówi się, że stali się żyjącą Ewangelią. Nie tylko praktykowali lectio divina, ale sami byli lectio divina. Nie tylko słuchali i medytowali słowo Boże, lecz także przeżywali je, podając Kościołowi i światu Słowo żywe i zaktualizowane.
Faustyna została obdarzona charyzmatem, jaki otrzymują założyciele instytutów zakonnych. Została obdarzona łaską odkrywania w nowym świetle treści niektórych wersetów ewangelicznych. Dzięki nim była zdolna do przyswojenia i streszczenia w sobie misterium życia i misji Chrystusa. Przyswojone misterium ujęła w dwóch słowach: „Miłosierdzie Wcielone”. Były dla niej kluczem do zgłębiania Ewangelii. Jezus udzielił jej łaski mistycznego przeżywania Jego życia i misji w tajemnicy Miłosierdzia Wcielonego. Ukazał jej nie tylko głębokie znaczenie tej prawdy, ale sprawił, że osobiście jej doświadczyła i oddychała nią całą sobą. Chociaż nie miała żadnego przygotowania teologicznego, Jezus otworzył jej umysł i serce, aby poznała znaczenie Pism (por. Łk 24, 45). Towarzyszył jej osobiście, czyniąc ją interpretatorem egzegetą ewangelicznego orędzia miłosierdzia. Co więcej, jej zdolność do czytania Ewangelii ze szczególną wrażliwością na tajemnicę miłosierdzia Bożego wprowadzała ją w niepowtarzalną postawę ducha, która spontanicznie, naturalnie wypowiadała się na zewnątrz w konkretnym działaniu. Hans Urs von Balthasar, rozważając rolę świętych w Kościele, napisał: „[Oni są] nową interpretacją objawienia, ubogaceniem doktryny o znaczenie rzadko dotąd brane pod uwagę. (…) żywą Ewangelią (…). Tylko ten, kto żyje w przestrzeni świętości, może rozumieć i interpretować słowo Boże.” Oto dlaczego rekolekcyjny dzień będziemy rozpoczynali za każdym razem od spotkania z Faustyną. Będzie dla nas egzegetą biblijnych stronic, które wprost lub pośrednio sama zasymilowała. Będziemy uczyli się od niej czytać je w kluczu Miłosierdzia Wcielonego. (…) Słowo jest Logosem, nadaje wszystkiemu sens. Stało się ciałem i wszystkiemu, co na tej ziemi, nawet zabijaniu, przemocy, której się poddał, nadał zbawczy sens. Nie usprawiedliwiał tego, co złe, nie czynił świata i naszego życia sterylnie czystym, wysterylizowanym z każdego zła, ale nadał wszystkiemu sens, nawet winę naszą zamienił w błogosławieństwo.
Krzysztof Wons SDS,
Miłosierdzie Wcielone. Lectio divina z Siostrą Faustyną,
Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2021.
MIŁOSIERDZIE WCIELONE
„Miłosierdzie Wcielone. Lectio divina z Siostrą Faustyną” – to książka dla tych, którzy pragną przeżyć wyjątkowe rekolekcje. Zaproszenie na drogę, którą Jezus prowadził Faustynę: od słuchania i trudności w posłuszeństwie słowu (lectio) do konfrontowania się ze słowem (meditatio), przez modlitwę wydobywającą się z wnętrza (oratio) aż po dar nowego spojrzenia na wszystko oczami Boga miłosierdzia (contemplatio). To publikacja, która pomaga odkrywać miłość Boga i uczy kochać tak, jak kocha Bóg.
Autor, ks. Krzysztof Wons – znany rekolekcjonista, kierownik duchowy, autor wielu książek zachęcających do praktyki lectio divina, pogłębienia wiary i rozwoju życia duchowego – zaprasza nas do pójścia pewnym szlakiem, na którym sam poznawał różne oblicza miłosiernego Boga.