NR 61 / 2021 – 4 NIEDZIELA ADWENTU

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


Wcielenie Syna Bożego jest aktem nieskończonej miłości Boga Ojca. Jest wydarzeniem zbawczym, które obejmuje swymi skutkami teraźniejszość, przeszłość i przyszłość. Jego działanie ma wymiar trwały i wieczny. Bóg jest Emmanuelem, Bogiem z nami na wieki. Dlatego prosimy Boga o wlanie łaski w nasze serca, aby Wcielenie, czyli poznanie i przyjęcie Jezusa, dopełniło się w tajemnicy Jego męki i krzyża, czyli tajemnicy miłości zbawczej.

TAM GDZIE DWOJE…

Każdy nasz dzień wypełniony jest spotkaniami z ludźmi. Spotykamy znajomych, ale są też spotkania przypadkowe. Jest wiele spotkań, które zmieniły nasze życie. Mogło to być spotkanie, podczas którego staraliśmy się o pracę. A mogło być to spotkanie z osobą, która na zawsze stała się częścią mojego życia.

Podczas spotkania z kimś, kogo znamy i lubimy, przeżywamy święto. Spotykają się dwa bliskie sobie światy. Obdarowujemy siebie dobrem i miłością. Czasem nie potrzebujemy słów, rozumiemy się bez nich.
Spotkanie Maryi i Elżbiety to takie właśnie święto. To spotkanie, które prowadzi Duch Święty. Maryja pełna Ducha Świętego przynosi ten dar Elżbiecie. A Duch Święty czyni swoje i obdarza obie kobiety kolejnymi darami. I sprawia, że spotkanie tych dwóch kobiet staje się spotkaniem dzieci, które noszą w swych łonach.
W naszych codziennych spotkaniach również obecny jest Duch Święty. Czasami odczuwamy to jak radość, jak porozumienie bez słów. Wychodzimy z tych spotkań podniesieni na duchu, ubogaceni. I niesiemy dalej dary, które otrzymaliśmy. Aby kogoś ubogacić.
Czasem nic nie odczuwamy. Odchodzimy zmęczeni czyjąś opowiedzianą historią. Wydaje się, że nic z tego dla nas. Tymczasem wysłuchaliśmy kogoś, kto potrzebował być wysłuchany. I opowiedział swą historię do końca.
Ze wszystkich naszych spotkań najpiękniejsze są te z Jezusem. Spotykamy Go w ludziach, zdarzeniach, słowach. A bezpośrednio w każdym sakramencie. Spotykamy też Jezusa zawsze tam, gdzie obecna jest Maryja. Gdy modlimy się do Niej codziennym „Zdrowaś Maryjo…”, razem z Nią modlimy się do Jezusa. I tu Go spotykamy.

ks. Tomasz Słowiński, dominikanin


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


PIERWSZE CZYTANIE (Mi 5, 1-4a)

Mesjasz będzie pochodził z Betlejem

Czytanie z Księgi proroka Micheasza.

Tak mówi Pan: A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie wyjdzie dla mnie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności. Przeto Pan porzuci ich aż do czasu, kiedy porodzi mająca porodzić. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów Izraela.
Powstanie On i paść będzie mocą Pańską, w majestacie imienia Pana, Boga swego. Osiądą wtedy, bo odtąd rozciągnie swą potęgę aż po krańce ziemi. A On będzie pokojem.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 80, 2ac i 3b. 15-16. 18-19)

Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.

Usłysz, Pasterzu Izraela, *
Ty, który zasiadasz nad cherubami!
Wzbudź swą potęgę *
i przyjdź nam z pomocą.

Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.

Powróć, Boże Zastępów, *
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, *
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.

Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy,
nad synem człowieczym, *
którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, *
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.

Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.

DRUGIE CZYTANIE (Hbr 10, 5-10)

Chrystus przychodzi spełnić wolę Ojca

Czytanie z Listu do Hebrajczyków.

Bracia: Chrystus, przychodząc na świat, mówi: «Ofiary ani daru nie chciałeś, ale Mi utworzyłeś ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę – w zwoju księgi napisano o Mnie – aby spełnić wolę Twoją, Boże».
Wyżej powiedział: «Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się Tobie», choć składane są zgodnie z Prawem. Następnie powiedział: «Oto idę, aby spełnić wolę Twoją». Usuwa jedną ofiarę, aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 1, 38)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Oto ja służebnica Pańska,
niech mi się stanie według słowa twego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Łk 1, 39-45)

Maryja jest Matką oczekiwanego Mesjasza

+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała:
«Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana».

Oto słowo Pańskie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


NAWIEDZENIE ŚW. ELŻBIETY

W czasie Zwiastowania Anioł powiedział Maryi, że Elżbieta, Jej krewna, niebawem zostanie matką Jana Chrzciciela.

Maryja bardzo szybko ruszyła w podroż, aby odwiedzić św. Elżbietę. W momencie, w którym weszła do domu swoich krewnych, Jan Chrzciciel został uświęcony. Święta Elżbieta, pełna Ducha Świętego, wykrzyknęła: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony owoc Twojego łona. Czemu zawdzięczam to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Gdy tylko usłyszałam Twoje pozdrowienie, podskoczyło z radości dziecko w moim łonie. Szczęśliwa jest Ta, która uwierzyła, że wypełnią się słowa powiedziane Jej przez Pana” (Łk1, 42nn).
Najświętsza Dziewica spełniła wobec swojej krewnej piękny uczynek miłości: poszła z pośpiechem, wniosła w ten dom błogosławieństwo, została na długi czas, aby pokornie i z miłością służyć. Tam wzniosła do Boga pieśń pokory i wdzięczności: Magnificat.
W Maryi miłość osiąga najwyższy stopień. Została wyznaczona na tę, która zaniesie Jezusa ludziom: to jest Jej wielki dar, najpierw niesie Go do tego domu. Miłość sprawia, że jesteśmy cenni w oczach Boga, pomnaża zasługi, znajduje święte sposoby czynienia dobra bliźniemu. Dobra nadprzyrodzone mają o wiele większą wartość niż te materialne. Nie można bliźniemu dać większego daru niż ten, którym jest Jezus Chrystus. Dlatego na pierwszym miejscu są duchowe uczynki miłości. Po nich następują uczynki materialne, takie jak: danie ubrania nagim, nakarmienie głodnych, posługa cierpiącym, pomaganie ubogim itd.
Duszom miłosiernym Jezus obiecuje w Ewangelii Niebo. Święty Paweł przedstawia cechy miłości (1 Kor 13, 4nn) „miłość jest cierpliwa i szlachetna; nie zazdrości; nie przechwala się; nie jest zarozumiała; nie szuka siebie, nie wybucha gniewem, nie liczy doznanych krzywd, nie cieszy się z niesprawiedliwości, raduje się prawdą. Wszystko wytrzymuje, wszystkiemu wierzy, wszystko przetrwa”.
Rachunek sumienia. – Dążę do czynienia dobra, największego dobra dla dusz? Lituję się nad biednymi, strapionymi, duszami czyśćcowymi?
Czy może panuje we mnie egoizm?
Postanowienie. – Każdego dnia chcę wykonać chociaż jeden dobry uczynek.

Jakub Alberione,
Krótkie medytacje na każdy dzień roku,
Częstochowa, Edycja Świętego Pawła 2014

 


MODLITWA DO MATKI BOŻEJ ZWIASTOWANIA

Maryjo, niechaj wszystkie pokolenia nazywają Cię błogosławioną. Uwierzyłaś Archaniołowi Gabrielowi i w Tobie spełniły się wszystkie wielkie rzeczy, które On Ci przepowiedział.

Wysławiam Cię, Maryjo, całą swoją duszą i całym sobą. Uwierzyłaś we Wcielenie Syna Bożego w Twym dziewiczym łonie i stałaś się Matką Boga. Wtedy nadszedł najszczęśliwszy dzień w ludzkiej historii. Ludzkość bowiem otrzymała Boskiego Mistrza, jedynego i wiecznego Kapłana, Hostię wynagrodzenia i Króla wszechświata. Wiara jest darem Bożym i podstawą wszelkiego dobra. Maryjo, wyjednaj także nam wiarę żywą, mocną, działającą; wiarę zbawiającą i rodzącą świętych. Wiarę w Kościół, w Ewangelię, w życie wieczne.
Obyśmy mogli tak rozważać słowa Twojego Najświętszego Syna, jak Ty je zachowywałaś w swoim Sercu i nabożnie rozważałaś. Niech Ewangelia będzie głoszona wszystkim. Niech wszyscy ulegle ją przyjmą. Niech wszyscy staną się w Jezusie Chrystusie dziećmi Bożymi. Amen.

Modlitewnik Rodziny Świętego Pawła,
Częstochowa, Edycja Świętego Pawła 2019.