WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
W Świętej Rodzinie Bóg objawia fundamentalną zasadę życia. Jest nią wzajemna miłość, która umacnia więź z Bogiem i drugim człowiekiem. W sercu tej relacji rodzinnej jest Jezus, którego przyjmują Maryja i Józef. Modlimy się dzisiaj, abyśmy dobrze pojęli tę miłość i naśladowali cnoty Świętej Rodziny. Ta miłość rodzinna tworzy podstawową komórkę życiodajną i ma moc przenikać i uzdrawiać relacje międzyludzkie, wspólnotowe, społeczne, państwowe, światowe i międzynarodowe.
KIEDY RODZINA JEST ŚWIĘTA?
Idealna rodzina to nie taka, w której nie ma problemów. Idealna rodzina to taka, w której problemów się nie lekceważy, ich rozwiązania nie odkłada się na później i wspólnie szuka się najlepszego wyjścia.
Przyglądając się Świętej Rodzinie, odkrywamy pewien paradoks. Z jednej strony niesforny Jezus, który urywa się spod opieki starszych na trzy dni. Z drugiej Maryja i Józef lekceważący obowiązki rodzicielskie, bo jak można przez cały dzień nie sprawdzić, gdzie jest dziecko? Dzisiaj Jezus zostałby zabrany przez kuratora, a rodziców czekałby niemiły proces, grzywna, a nawet odebranie praw. Jeszcze bardziej zadziwia reakcja Jezusa, który nie przeprasza w stylu Sorry, nie zabrałem komórki, lecz oznajmia, że ma innego Ojca.
Oczywiście to tylko pozór, bo przecież byli jeszcze krewni, był ból serca, była radość odnalezienia, a przede wszystkim sytuacja się więcej nie powtórzyła, bo wszyscy odrobili lekcję na przyszłość. Dziecko ma prawo do pomyłki i nie będzie to grzechem. Rodzice też nie zawsze są doskonali i takich nie muszą udawać przed dziećmi. Święta Rodzina jest święta, bo wszyscy jej członkowie żyją w prawdzie, nie oszukują, na bieżąco diagnozują problemy i podejmują trud naprawienia szkody.
Nawet jeśli nie wzrastaliśmy w idealnej rodzinie i takiej nie potrafimy zbudować, mamy jeszcze idealnego Ojca. Czy stać nas na to, by być Jego idealnymi dziećmi? On nie tylko prowadzi nas do prawdy o naszych słabościach, ale też potrafi zaradzić, uleczyć, a przede wszystkim przebaczyć. Potrafi wysłuchać, zrozumieć, obdarzyć bogactwem. Takiego Ojca spotkała Anna w świątyni, powierzając mu wychowanie Samuela. Taki Ojciec pomagał wzrastać w łasce swemu Synowi. Takiemu Ojcu powierza nas św. Paweł.
ks. Arnold Nowak
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (1 Sm 1, 20-22. 24-28)
Samuel zostaje przedstawiony Panu
Czytanie z Pierwszej Księgi Samuela
Anna poczęła i po upływie dni urodziła syna, i nazwała go imieniem Samuel, ponieważ mówiła: «Uprosiłam go u Pana».
Elkana udał się z całą rodziną, by złożyć Panu doroczną ofiarę i wypełnić swój ślub. Anna zaś nie poszła, lecz oświadczyła swemu mężowi: «Gdy chłopiec będzie odstawiony od piersi, zaprowadzę go, żeby się pokazał przed obliczem Pana i aby tam pozostał na zawsze».
Gdy go odstawiła, wzięła go z sobą w drogę, zabierając również trzyletniego cielca, jedną efę mąki i bukłak wina. Przyprowadziła go do domu Pana, do Szilo. Chłopiec był jeszcze mały.
Zabili cielca i poprowadzili chłopca przed Helego. Powiedziała ona wówczas: «Pozwól, panie mój! Na twoje życie! To ja jestem ową kobietą, która stała tu przed tobą i modliła się do Pana. o tego chłopca się modliłam, i spełnił Pan prośbę, którą do Niego zanosiłam. oto ja oddaję go Panu. Po wszystkie dni, jak długo będzie żył, zostaje oddany Panu».
I oddali tam pokłon Panu.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 84 (83), 2-3. 5-6. 9-10)
Refren: Szczęśliwi, którzy mieszkają w Twym domu.
Jak miłe są Twoje przybytki, *
Panie zastępów!
Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich, *
serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.
Refren: Szczęśliwi, którzy mieszkają w Twym domu.
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, *
nieustannie wielbiąc Ciebie.
Szczęśliwi, których moc jest w Tobie, *
którzy zachowują ufność w swym sercu.
Refren: Szczęśliwi, którzy mieszkają w Twym domu.
Panie zastępów, usłysz modlitwę moją, *
nakłoń ucha, Boże Jakuba.
Spójrz, Boże, Tarczo nasza, *
wejrzyj na twarz Twojego pomazańca.
Refren: Szczęśliwi, którzy mieszkają w Twym domu.
DRUGIE CZYTANIE (1 J 3, 1-2. 21-24)
Zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i nimi jesteśmy
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła
Najmilsi: Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi, i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego.
Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest.
Umiłowani, jeśli serce nas nie oskarża, to mamy ufność w Bogu, a o co prosić będziemy, otrzymamy od Niego, ponieważ zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co się Jemu podoba. Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa on w nas, poznajemy po duchu, którego nam dał.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Dz 16, 14b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Otwórz, Panie, nasze serca,
abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 2, 41-52)
Rodzice znajdują Jezusa w świątyni
+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go.
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie».
Lecz on im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
MODLITWA DO ŚWIĘTEGO JÓZEFA
Święty Józefie, wzorze wszelkiej cnoty, uproś nam swojego ducha wewnętrznego.
Osiągnąłeś bardzo wielki stopień świętości i chwały niebieskiej w miłosnym i czynnym milczeniu, w praktykowaniu wszelkich przepisów religijnych i cywilnych oraz w uległości woli Bożej. Wyjednaj nam wzrost wiary, nadziei i miłości, rozwój cnót kardynalnych i obfitość darów Ducha Świętego.
Święty Józefie, módl się za nami.
Święty Józefie, przybrany ojcze Jezusa, dziękuję Bogu Ojcu za twoje wewnętrzne zjednoczenie z Nim, podczas Jego dzieciństwa i młodości w Betlejem, w Egipcie i w Nazarecie. Miłowałeś Go jak ojciec, a On cię kochał jak syn. Twoja wiara pozwalała ci uwielbiać w Nim wcielonego Syna Bożego. Jezus był ci posłuszny, służył ci i ciebie słuchał. Odbywałeś z Nim wiele rozmów, dzieliłeś trud pracy, wielkie cierpienia i najsłodsze pociechy. Wyjednaj nam łaskę, abyśmy nigdy nie obrazili Jezusa i nie utracili Go przez grzech. Módl się za nami, abyśmy zawsze mogli dobrze się spowiadać i godnie przyjmować Komunię św., abyśmy doszli do wielkiej zażyłości oraz czułej i mocnej miłości ku Jezusowi tu, na ziemi, i posiadania Go na zawsze w niebie.
Święty Józefie, módl się za nami.
Modlitewnik Rodziny Świętego Pawła,
Częstochowa, Edycja Świętego Pawła 2019.
