WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
DZIEŃ ŻYCIA KONSEKROWANEGO
Czterdzieści dni po Bożym Narodzeniu w Kościele obchodzone jest święto, które upamiętnia ofiarowanie nowo narodzonego Jezusa w świątyni jerozolimskiej, opisane w Ewangelii według św. Łukasza (Łk 2, 22-40). Maryja i Józef wypełnili w ten sposób dwa przepisy Prawa Mojżeszowego: jeden, który dotyczył matki, i drugi, który odnosił się do syna pierworodnego. Przepisy te nie wymagały wizyty w świątyni jerozolimskiej, ale Maryja i Józef skorzystali z okazji pobytu w pobliskim Betlejem i udali się z Jezusem do tego szczególnego miejsca. W ten sposób, za sprawą przepisów Prawa Mojżeszowego, w Jerozolimie dokonało się zupełnie inne wydarzenie: Syn Boży przedstawiony został Bogu i objawiony światu jako światło na oświecenie pogan i chwała Bożego ludu, Izraela (por. Łk 2, 32).
Decyzją papieża Jana Pawła II od 1997 r. w dniu tego święta obchodzony jest Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. W tym dniu zaproszeni jesteśmy, aby w życiu konsekrowanym, czyli w życiu osób poświęconych na wyłączną służbę Bogu, dostrzec blask światła, którym jest sam Chrystus. On przyszedł do swojego ludu, aby objawić światło Bożej miłości i rozjaśnić mroki i cienie ludzkiego życia. Osoby konsekrowane, które podejmują się szczególnej formy naśladowania Jezusa, ofiarując Mu się „niepodzielnie” (por. 1 Kor 7, 34), zostawiają wszystko (por. Mk 10, 28), aby być z Nim i pozwolić się wysyłać w służbie Jego zbawczej misji wobec świata (por. Mk 3, 14).
W święto Ofiarowania Pańskiego polecamy Bogu wszystkie osoby konsekrowane, prosząc dla nich o wierność i roztropność, aby zawsze były dla nas i całego świata miastem położonym na górze i światłem postawionym na świeczniku, promieniującym światłem Chrystusa (por. Mt 5, 14-15).
ks. Mariusz Górny
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Ml 3, 1-4)
Przybędzie do swojej świątyni Pan, którego oczekujecie
Czytanie z Księgi proroka Malachiasza
Tak mówi Pan Bóg: «Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie. Oto nadejdzie, mówi Pan Zastępów. Ale kto przetrwa dzień Jego nadejścia i kto się ostoi, gdy On się ukaże? Albowiem On jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. Usiądzie więc, jakby miał przetapiać i oczyszczać srebro, i oczyści synów Lewiego, i przecedzi ich jak złoto i srebro, a wtedy będą składać Panu ofiary sprawiedliwe. Wtedy będzie miła Panu ofiara Judy i Jeruzalem jak za minionych dni i pradawnych lat».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (SIGLA)
Refren: Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały.
Bramy, podnieście swe szczyty, †
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały!
«Któż jest tym Królem chwały?». †
«Pan, dzielny i potężny, *
Pan, potężny w boju».
Refren: Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały.
Bramy, podnieście swe szczyty, †
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały!
«Któż jest tym Królem chwały?». *
«Pan Zastępów: On Królem chwały».
Refren: Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały.
Gdy święto to wypada w niedzielę lub obchodzone jest jako uroczystość odczytuje się także drugie czytanie z Listu do Hebrajczyków.
DRUGIE CZYTANIE (Hbr 2, 14-18)
Chrystus upodobnił się do braci
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Ponieważ dzieci mają udział we krwi i w ciele, dlatego i Jezus także bez żadnej różnicy otrzymał w nich udział, aby przez śmierć pokonać tego, który dzierżył władzę nad śmiercią, to jest diabła, i aby uwolnić tych wszystkich, którzy całe życie przez bojaźń śmierci podlegli byli niewoli.
Zaiste bowiem nie aniołów przygarnia, ale przygarnia potomstwo Abrahamowe. Dlatego musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem w tym, co się odnosi do Boga – dla przebłagania za grzechy ludu.
Przez to bowiem, co sam wycierpiał poddany próbie, może przyjść z pomocą tym, którzy jej podlegają.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 2, 32)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Światło na oświecenie pogan
i chwała ludu Twego, Izraela.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 2, 22-40)
Ofiarowanie Jezusa w świątyni
+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
A żył w Jeruzalem człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego. Z natchnienia więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
«Teraz, o Władco pozwalasz odejść słudze Twemu
w pokoju, według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
które przygotowałeś wobec wszystkich narodów:
światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela».
A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą – a Twoją duszę miecz przeniknie – aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już sobie osiemdziesiąt cztery lata. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruzalem.
A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaretu.
Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
KIEROWANY PRZEZ DUCHA PRZYSZEDŁ
Każdy, kto szuka życiowej mądrości, powinien dziś spojrzeć w kierunku owego niezwykłego starca Symeona. Ewangelista odnotowuje, że przyszedł on do świątyni tego dnia, w którym przyniesiono tam małego Jezusa, kierowany przez Ducha. W istocie bowiem to zwięzłe stwierdzenie ujawnia nam cały życiorys Symeona i całą jego wielkość.
Oznacza, że od wielu lat, dzień w dzień, wsłuchiwał się w natchnienia Ducha, że je badał, skupiał się na nich, przyjmował je, wypełniał i w zgodzie z nimi żył. Stał się – jeśli tak można powiedzieć – niczym sejsmograf, wyczulony na najdrobniejsze natchnienie, gotowy zadrżeć przy najmniejszym poruszeniu Ducha. Oto największa życiowa mądrość. Oto droga proroków. Obudził się tego ranka i wiedział, że ma iść do świątyni. Gdyby nie uczył się takiego wsłuchania w wolę Boga od lat, gdyby ją ignorował, tego jednego dnia przegapiłby spotkanie z Mesjaszem i zmarnowałby całe życie…
Panie Jezu, Ty mówisz do mnie nieustannie przez Twojego Świętego Ducha i nieustannie wzywasz mnie do wierności Twoim natchnieniom. Pragnę być Bogu ofiarowany w świątyni Twojego przebitego na krzyżu Serca. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelii 2022.
o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
