WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Jezus zaprasza nas na Ucztę eucharystyczną i daje siebie jako Pokarm, abyśmy umocnieni Nim łatwiej pokonywali wszelkie trudności życia. Zapewnia przy tym, że otrzymamy wszystko, o co z wiarą Go poprosimy. Gdy odmawiamy akt pokuty, przebacza nam grzechy, nasza modlitwa jednak zostanie przez Boga przyjęta tylko wtedy, gdy także my przebaczymy tym, którzy w jakikolwiek sposób zawinili przeciw nam.
PRAWDZIWA HEROICZNOŚĆ
We współczesnym świecie bohaterami są ci, którzy potrafią bić rekordy albo dokonywać rzeczy niezwykłych. Dzisiejsze czytania wskazują jednak na ludzi, którzy zamiast skupiać się na sobie, pamiętają o tym, by podobać się Bogu.
Historia zawarta w Biblii jest ludzką historią, w której Pan Bóg realizuje swój zbawczy plan. Czytając Biblię, nie dziwimy się, że opisuje ona elementy ludzkie i mało szlachetne, jak niesprawiedliwość, wojny, przemoc. W tej samej historii, która nieustannie jest pod wpływem grzechu, Pan Bóg pisze swoją historię, ofiarując człowiekowi każdego czasu i z każdego pokolenia swoje zbawienie.
Człowiek potencjalnie potrafi czynić okrutne rzeczy, kiedy żyje daleko od Boga, z drugiej strony człowiek z Bożą pomocą potrafi czynić rzeczy niezwykłe i heroiczne. „Miłujcie waszych nieprzyjaciół!” Te słowa Jezusa z dzisiejszej Ewangelii są wymagające ponieważ do grona tych, których mamy miłować, dołączają nieprzyjaciół. Do takiej postawy mamy dążyć stopniowo. Gdyby trzeba było zrealizować ją od razu, wielu powiedziałoby: to nie dla mnie, ja przecież mam kłopoty z miłowaniem tych, którzy mnie miłują, a co dopiero mówić o miłości nieprzyjaciół…
Miłość nieprzyjaciół można realizować na różne sposoby. Pan Jezus sam dał nam świadectwo umiłowania nieprzyjaciół. W Nim widzimy nie tylko Nauczyciela, który wskazuje nam coś, choć sam tego nie czyni, lecz prawdziwego świadka, który mówi i czyni to, czego naucza.
Dla nas ciągle potrzebujących nawrócenia jasne jest, że nasza miłość jest daleka od takiego stopnia umiłowania, na jaki wskazuje nasz Boski Mistrz. Czy jednak jest ona niemożliwa? Wielu naszych braci i wiele naszych sióstr daje nam przykład tego, że aby miłować nieprzyjaciół, konieczny jest codzienny trening, który tworzą małe rzeczy i proste gesty. A wówczas, z łaską Bożą, można dojść do największej miłości, jaką jest miłość nieprzyjaciół.
o. Luca Bovio IMC, Papieskie Dzieła Misyjne
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (1 Sm 26, 2. 7-9. 12-13. 22-23)
Dawid oszczędza Saula
Czytanie z Pierwszej Księgi Samuela
Saul wyruszył ku pustyni Zif, a wraz z nim trzy tysiące doborowych Izraelitów, aby wpaść na trop Dawida na pustyni Zif.
Dawid wraz z Abiszajem zakradli się w nocy do obozu; Saul właśnie spał w środku obozowiska, a jego dzida była wbita w ziemię obok głowy. Abner i ludzie leżeli uśpieni dokoła niego. Rzekł więc Abiszaj do Dawida: «Dziś Bóg oddaje wroga twojego w twe ręce. Teraz pozwól, że przybiję go dzidą do ziemi, jednym pchnięciem, drugiego nie będzie trzeba». Dawid odparł Abiszajowi: «Nie zabijaj go! Któż bowiem podniósłby rękę na pomazańca Pańskiego, a nie poniósł kary?»
Wziął więc Dawid dzidę i bukłak na wodę od wezgłowia Saula i poszli sobie. Nikt ich nie spostrzegł, nikt o nich nie wiedział, nikt się nie obudził. Wszyscy spali, gdyż Pan zesłał na nich twardy sen.
Dawid oddalił się na przeciwległą stronę i stanął na wierzchołku góry w oddali, a dzieliła go od nich spora odległość.
Wtedy Dawid zawołał do Saula: «Oto dzida królewska, niech przyjdzie który z pachołków i weźmie ją. Pan nagradza człowieka za sprawiedliwość i wierność: Pan dał mi ciebie w ręce, lecz ja nie podniosłem ich przeciw pomazańcowi Pańskiemu».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 8 i 10. 12-13)
Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.
Błogosław, duszo moja, Pana, *
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana *
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.
Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.
On odpuszcza wszystkie twoje winy *
i leczy wszystkie choroby.
On twoje życie ratuje od zguby, *
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.
Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.
Miłosierny jest Pan i łaskawy, *
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów *
ani według win naszych nam nie odpłaca.
Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.
Jak odległy jest wschód od zachodu, *
tak daleko odsuwa od nas nasze winy.
Jak ojciec lituje się nad dziećmi, *
tak Pan się lituje nad tymi, którzy cześć Mu oddają.
Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 15, 45-49)
Chrystus nowy Adam
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Stał się pierwszy człowiek, Adam, duszą żyjącą, a ostatni Adam duchem ożywiającym. Nie było jednak wpierw tego, co duchowe, ale to, co ziemskie; duchowe było potem. Pierwszy człowiek z ziemi – ziemski, Drugi Człowiek – z nieba. Jaki ów ziemski, tacy i ziemscy; jaki Ten niebieski, tacy i niebiescy.
A jak nosiliśmy obraz ziemskiego człowieka, tak też nosić będziemy obraz Człowieka niebieskiego.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 13, 34)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 6, 27-38)
Przykazanie miłości nieprzyjaciół
+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają. Jeśli cię kto uderzy w policzek, nadstaw mu i drugi. Jeśli zabiera ci płaszcz, nie broń mu i szaty. Dawaj każdemu, kto cię prosi, a nie dopominaj się zwrotu od tego, który bierze twoje. Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie.
Jeśli bowiem miłujecie tych tylko, którzy was miłują, jakaż za to należy się wam wdzięczność? Przecież i grzesznicy okazują miłość tym, którzy ich miłują. I jeśli dobrze czynicie tym tylko, którzy wam dobrze czynią, jaka za to należy się wam wdzięczność? I grzesznicy to samo czynią. Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to należy się wam wdzięczność? I grzesznicy pożyczają grzesznikom, żeby tyleż samo otrzymać.
Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, ubitą, utrzęsioną i wypełnioną ponad brzegi wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
RAZEM DLA MISJI
Człowiek patrzy dziś na siebie z dumą i poczuciem sprawczości. Ujarzmia naturę, konstruuje sztuczną inteligencję, bada kosmiczną przestrzeń, rozszczepia atom… Nieustannie przesuwa granice swojej władzy i możliwości. A w sprawach misji?
Misje uczą pokory, nie znają słowa sukces” – mawiał pewien misjonarz i misjolog pracujący wśród ubogich w Republice Konga i w Peru. Granica ludzkiej władzy i gorliwości leży przed wejściem do serca drugiego człowieka. Nie można tam wtargnąć i narzucać Ewangelii przemocą. Sprawcą misji jest Duch Święty.
W tym roku mija 400 lat od powstania Kongregacji Rozkrzewiania Wiary (znanej dziś jako Kongregacja Ewangelizacji Narodów). Nie można o niej myśleć jak o zwykłym dziele do spraw organizacji misji. Setki osób poświęciło życie, by mogła powstać i spełniać swoje zadania: przywrócić misje papieżowi, a misjom – ich duchowy charakter, oczyścić je z niesprawiedliwości i błędów kolonializmu, zadbać o przygotowanie misjonarzy.
Aby tego dokonać, Kościół potrzebował duchowej odnowy i zaangażowania we współpracę misyjną wszystkich wierzących. Odpowiedź przyszła z najmniej oczekiwanego miejsca – ze zniszczonej rewolucją Francji. Tam 200 lat temu powstało Dzieło Rozkrzewiania Wiary. Utworzyła je bł. Paulina Jaricot, która w fabryce swojego ojca zainspirowała do wspierania misji setki kobiet. Z jej inicjatywy powstało podobne stowarzyszenie dla dzieci (znane dziś jako Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci). Kolejnemu dały początek matka i córka, Stefania i Joanna Bigard. Te dwie panie poświęciły zdrowie i rodowy majątek, by zatroszczyć się o powołania w krajach misyjnych (Dzieło św. Piotra Apostoła).
W tym roku mija 100 lat od chwili, gdy potencjał tych trzech dzieł dostrzegł papież i uczynił je PAPIESKIMI, czyli „darem dla wszystkich”. Potem do ich grona dołączyło jeszcze jedno dzieło – Unia Misyjna Duchowieństwa. Założył je o. Paweł Manna, aby do misji i świętości budzić kapłanów.
Dziś te cztery dzieła tworzą serce Kościoła powszechnego. Są obecne w diecezjach i parafiach całego świata, by umożliwiać „krwiobieg” zdrowej, misyjnej współpracy pomiędzy wszystkimi wspólnotami i w łączności z papieżem. Są przestrzenią, w której każdy ochrzczony może odkryć i zrealizować misyjne powołanie.
Anna Sobiech, Papieskie Dzieła Misyjne
By głębiej spojrzeć na misterium Mszy Świętej, by modlić się sercem i uczestniczyć w liturgii z większym zaangażowaniem, zrozumieniem, entuzjazmem oraz wiarą, warto sięgnąć po publikację pt. Uczta Baranka. Eucharystia – niebo na ziemi.
Książka, napisana przystępnym, bardzo obrazowym i pięknym językiem, pozwala na nowo zrozumieć Eucharystię przez pryzmat księgi Apokalipsy.
