NR 23 / 2022 – NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO – MSZA ŚW. W DZIEŃ

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


Świętujemy dzisiaj Zmartwychwstanie Pańskie — zwycięstwo Jezusa nad śmiercią i otwarcie dla nas bram życia wiecznego. Jesteśmy w centralnym momencie chrześcijańskiego roku liturgicznego. Chrystus Pan zaprasza nas dzisiaj, abyśmy na nowo doświadczyli Jego łaski nowego życia. Zmartwychwstanie to nie tylko wydarzenie z przeszłości, ono dokonuje się tu i teraz dla nas, w naszej obecności, w tej liturgii.

RADOŚĆ ZMARTWYCHWSTANIA

Zmartwychwstanie Chrystusa stanowi fundament naszej wiary. Pewnie oparta na nim sprawia, iż chrześcijanin zaczyna żyć jej pełnią, wskazując, iż to właśnie ona nadaje sens ludzkiej egzystencji. Chrystusowe zmartwychwstanie jest realizacją zbawczej obietnicy skierowanej do każdego z nas, lecz to od nas zależy, jak odpowiemy na ten niewysłowiony dar Bożej dobroci względem nas.

Udająca się do grobu Maria Magdalena zauważa odsunięty od niego kamień, w grobie natomiast nie ma Jezusowego ciała. Spieszy zatem, by podzielić się tą wiadomością z Chrystusowymi uczniami: Piotrem i Janem. Wyruszają oni, aby na własne oczy zobaczyć, że grób Pana rzeczywiście jest pusty. Dopiero wchodząc do jego wnętrza, dostrzegając płótna, w które owinięte było ciało Zbawiciela, zaczynają rozumieć, co zapowiadał im ich Nauczyciel.
Fakt pustego grobu sprawia, iż Piotr, kiedy przekracza próg domu setnika Korneliusza, zauważa, iż wiara w Zmartwychwstałego Pana daje przystęp do Ojca. Dzięki wierze w Niego człowiek każdego stanu może otrzymać dar życia wiecznego.
Jakże często w dzisiejszym świecie człowiek nie tylko wyraża swój sprzeciw wobec Bożego daru zbawienia i życia wiecznego, lecz nawet sprawia, iż Chrystus na nowo jest krzyżowany rękoma bezbożnych. Chrześcijanin nie może pozostawać obojętny wobec takiego stanu rzeczy, lecz musi być świadkiem Pana.
Spotkanie ze Zmartwychwstałym Chrystusem przynoszącym dar prawdziwego pokoju musi w nas sprawiać na co dzień, byśmy mieli siłę i odwagę, by naszą wiarę mężnie wyznawać, bronić jej i żyć według jej wymagań.

ks. Michał Kacprzyk, Papieskie Dzieła Misyjne


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


PIERWSZE CZYTANIE (Dz 10, 34a. 37-43)

Świadectwo Piotra o zmartwychwstaniu

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Gdy Piotr przybył do domu setnika Korneliusza w Cezarei, przemówił w dłuższym wywodzie: «Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła.
A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jeruzalem. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzy z Nim jedliśmy i piliśmy po Jego zmartwychwstaniu.
On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 118 (117), 1b-2. 16-17. 22-23)

Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
Albo: Alleluja.

Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: *
«Jego łaska na wieki».

Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.

Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żyć będę *
i głosić dzieła Pana.

Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.

Kamień odrzucony przez budujących *
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana *
i cudem jest w naszych oczach.

Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.

DRUGIE CZYTANIE (Kol 3, 1-4)

Dążcie tam, gdzie jest Chrystus

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia:
Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi.
Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze Życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.

Oto słowo Boże.

Albo:

DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 5, 6b-8)

Wyrzućcie stary kwas

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza? Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, bo przecież przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. Tak przeto odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu złości i przewrotności, lecz na przaśnym chlebie czystości i prawdy.

Oto słowo Boże.

SEKWENCJA

Sekwencja obowiązuje w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego, ale można ją śpiewać lub odmawiać także we wszystkie dni oktawy wielkanocnej.

Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.

Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.

Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.

Mario, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.

Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.

Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.

Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 1 Kor 5, 7b-8a)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Odprawiajmy nasze święto w Panu.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 20, 1-9)

Apostołowie przy grobie Zmartwychwstałego

+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

Oto słowo Pańskie.

Zamiast powyższej Ewangelii można odczytać Ewangelie z Wigilii Paschalnej natomiast w czasie Mszy wieczornej można odczytać poniższą ewangelię:

EWANGELIA (Łk 24, 13-35)

Poznali Chrystusa przy łamaniu chleba

+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

W pierwszy dzień tygodnia dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej o sześćdziesiąt stadiów od Jeruzalem. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były jakby przesłonięte, tak że Go nie poznali.
On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze?» Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: «Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało».
Zapytał ich: «Cóż takiego?»
Odpowiedzieli Mu: «To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A my spodziewaliśmy się, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Ale po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. Nadto, jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje. Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli».
Na to On rzekł do nich: «O, nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» I zaczynając od Mojżesza, poprzez wszystkich proroków, wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.
Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: «Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać wraz z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy otworzyły się im oczy i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili między sobą: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?»
W tej samej godzinie zabrali się i wrócili do Jeruzalem. Tam zastali zebranych Jedenastu, a z nimi innych, którzy im oznajmili: «Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak Go poznali przy łamaniu chleba.

Oto słowo Pańskie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


WIARA RODZI SIĘ ZE SPOTKANIA Z JEZUSEM

Każdy, kto spotkał raz w życiu prawdziwą miłość, nigdy nie przestanie o niej myśleć i wracać sercem do tego dnia.

Niewiasty, które o poranku idą do grobu Pana, spotykają Go na swojej drodze. To spotkanie jest tak przemieniające, dotykające głębi serca człowieka, że one nie potrafią już od tego momentu inaczej żyć, jak tylko opowiadać o miłości Jezusa.
Spotkanie z Jezusem jest siłą i pretekstem do zadawania pytań o wiarę. We wspólnocie Kościoła potrzebujemy takich spotkań ze Zmartwychwstałym na drogach naszego życia i powołania, aby jeszcze raz doświadczyć nawrócenia tym razem do misji.
Papieskie Dzieła Misyjne są instytucją, która ma otwierać Kościół na powszechność powołania misyjnego. Uczynić to można tylko przez pokorne zasłuchanie się w głos Najwyższego. Potem dopiero przychodzi działanie, czyli dołożenie swoich dłoni i talentów do wielkiego dzieła ewangelizacji. Statystyki są nieubłagalne, a mianowicie z 7,8 mld ludzi na świecie tylko 1,3 mld to ci, którzy spotkali zmartwychwstałego Jezusa. Stąd tak ogromna i paląca aktywność na rzecz świadectwa o Jezusie. Nie damy światu Boga przez teorie i książki, ale możemy Go zanieść własnym, świętym, uczciwym postępowaniem. Nie ma wiary bez spotkania, tak jak nie ma zmartwychwstania bez Jezusa Chrystusa.

ks. Maciej Będziński, Papieskie Dzieła Misyjne

Radosnych Świąt
Zmartwychwstania Pańskiego
życzą Redakcja i Współpracownicy.