WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Alegorycznie każdą niedzielną Mszę św. można porównać do portu morskiego, a wspólnotę Kościoła do okrętu zmierzającego do portu, aby wyładować dostarczony towar i przyjąć nowy ładunek na dalszą podróż morską. Chrześcijanie przychodzą na niedzielną Eucharystię z bagażem doświadczeń minionego tygodnia, aby powierzyć je Panu i ze spotkania z Nim zaczerpnąć mocy potrzebnej w kolejnym tygodniu życia.
KLUCZ DO NIEBA
Tak często współczesny człowiek nie docenia wartości modlitwy i nie odczuwa potrzeby jej praktykowania. Sądzi, że sam sobie poradzi i o własnych siłach, po swojemu pokieruje wszystkim, jak chce. Tymczasem jest zupełnie inaczej.
Modlitwa stanowi fundamentalny element naszego życia wiarą. Nie trzeba być wielkim teologiem, czy tytanem duchowości, aby dostrzec, iż jej praktykowanie pokazuje, czy człowiek jest wierzący, czy nie. Wytrwała, pokorna i szczerym sercem zanoszona modlitwa ma naprawdę wielką moc.
Konieczne jest zrozumienie, iż człowiek o własnych siłach nie jest w stanie wszystkiego zdziałać. Bardzo mocno pokazała nam to, i niestety dalej pokazuje, sytuacja na świecie. Ogarniająca cały świat choroba zmuszająca nas do izolacji i rezygnacji z wielu, tak często podstawowych w naszym życiu spraw czy toczące się na świecie konflikty powinny nam uzmysłowić, iż są sprawy wykraczające poza siły pojedynczej osoby.
Dzięki wytrwałej modlitwie, zanoszonej do Boga ufnym sercem, życie człowieka nabiera innego kolorytu. Niepokój w rodzinach zamienia się w zgodę, zatwardziali grzesznicy podejmują trud nawrócenia, chorzy odzyskują zdrowie mimo bezradności lekarzy. Modlitwa otwiera nam bramy Bożych łask.
Dlatego tym bardziej powinniśmy na nowo odkryć i docenić jej wartość i moc. Pamiętajmy, iż mimo tak niedawnego przymusu pozostawania w domu czy w obliczu ucieczki przed wojną modlitwa jest dla nas wielkim ratunkiem, i nie zapominajmy, iż zawsze jest ona w zasięgu naszej ręki. Zawsze trzeba się modlić i nie ustawać!
ks. Michał Kacprzyk, Papieskie Dzieła Misyjne
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Wj 17, 8-13)
Mojżesz wyprasza zwycięstwo nad Amalekitami
Czytanie z Księgi Wyjścia
Amalekici przybyli, aby walczyć z Izraelitami w Refidim. Mojżesz powiedział wtedy do Jozuego: «Wybierz sobie mężów i wyrusz z nimi do walki z Amalekitami. Ja jutro stanę na szczycie góry z laską Bożą w ręku». Jozue spełnił polecenie Mojżesza i wyruszył do walki z Amalekitami. Mojżesz, Aaron i Chur wyszli na szczyt góry.
Jak długo Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry, Izrael miał przewagę. Gdy zaś ręce opuszczał, miał przewagę Amalekita. Gdy zdrętwiały Mojżeszowi ręce, wzięli kamień i położyli pod niego, i usiadł na nim. Aaron zaś i Chur podparli jego ręce, jeden z tej, a drugi z tamtej strony. W ten sposób aż do zachodu słońca były ręce jego stale wzniesione wysoko. I tak pokonał Jozue Amaleka i jego lud ostrzem miecza.
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 121 (120), 1b-2. 3-4. 5-6. 7-8 (R.: por. 2))
Refren: Naszą pomocą jest Zbawiciel świata.
Wznoszę swe oczy ku górom: *
skąd nadejść ma dla mnie pomoc?
Pomoc moja od Pana, *
który stworzył niebo i ziemię.
Refren: Naszą pomocą jest Zbawiciel świata.
On nie pozwoli, by potknęła się twa noga, *
ani się nie zdrzemnie Ten, który ciebie strzeże.
Nie zdrzemnie się ani nie zaśnie *
Ten, który czuwa nad Izraelem.
Refren: Naszą pomocą jest Zbawiciel świata.
Pan ciebie strzeże, †
jest cieniem nad tobą, *
stoi po twojej prawicy.
We dnie nie porazi cię słońce *
ani księżyc wśród nocy.
Refren: Naszą pomocą jest Zbawiciel świata.
Pan cię uchroni od zła wszelkiego, *
ochroni twoją duszę.
Pan będzie czuwał nad twoim wyjściem i powrotem, *
teraz i po wszystkie czasy.
Refren: Naszą pomocą jest Zbawiciel świata.
DRUGIE CZYTANIE (2 Tm 3, 14 – 4, 2)
Wszelkie Pismo natchnione jest pożyteczne do kształcenia w sprawiedliwości
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza
Najmilszy: Trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte, które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie.
Wszelkie Pismo jest przez Boga natchnione i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do wychowania w sprawiedliwości – aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu.
Zaklinam cię na Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, oraz na Jego pojawienie się i na Jego królestwo: głoś naukę, nastawaj w porę i nie w porę, wykazuj błąd, napominaj, podnoś na duchu z całą cierpliwością w każdym nauczaniu.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Hbr 4, 12)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Żywe jest słowo Boże i skuteczne,
zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 18, 1-8)
Wytrwałość w modlitwie
+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie ustawać: «W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi.
W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: „Obroń mnie przed moim przeciwnikiem!” Przez pewien czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie: „Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie nachodziła mnie bez końca i nie zadręczała mnie”».
I Pan dodał: «Słuchajcie, co mówi ten niesprawiedliwy sędzia. A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?»
Oto słowo Pańskie.
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
DZIELĄC RADOŚĆ, POMAGAJ!
Pomoc na rzecz misji może przybierać rozmaite formy, zarówno te spektakularne, jak i te pozornie skromne. Nawet najmniejszy dar serca na potrzeby działalności misyjnej ma wielką wartość, a każdy moment jest dobry, aby to wsparcie wyrazić. Jedną z form takiej misyjnej troski jest Misyjny Bukiet.
Papieskie Dzieła Misyjne, otoczone pasterską troską Następcy św. Piotra już w 1922 roku, nieustannie przypominają wszystkim ochrzczonym, iż misje dotyczą każdej i każdego z nas. To budzenie misyjnej świadomości w całym Kościele przekłada się na ukazywanie problemów młodych i ubogich wspólnot kościelnych oraz wskazywanie form pomocy.
By zapewnić należytą formację młodym ludziom przygotowującym się do życia kapłańskiego i konsekrowanego, odpowiedzialne za powołania w krajach misyjnych Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła zabiega o poprawę zarówno warunków edukacji, jak i zamieszkania w seminarium, bądź klasztorze.
Jedną z form wsparcia, za pośrednictwem której można włączyć się w pomoc misyjnym seminarzystom, jest Misyjny Bukiet. Akcja ta polega na ofiarowaniu na rzecz misji, a konkretnie na działania Papieskiego Dzieła św. Piotra Apostoła, drobnej ofiary, którą składają goście zaproszeni na różne uroczystości, takie jak zawarcie małżeństwa, śluby zakonne, święcenia czy rozmaite jubileusze. Oczywiście ta forma wsparcia misji ma charakter dobrowolny, a z samą prośbą o nią zwracają się do zapraszanych gości główni bohaterowie uroczystości, czyli przyszli nowożeńcy, jubilaci, neoprezbiterzy. Dołączają oni do zaproszeń specjalnie przygotowaną przez Papieskie Dzieło św. Piotra Apostoła informację, w której zawarta jest prośba, by zamiast prezentu w formie kwiatów, wspomóc dobrowolnymi ofiarami powołanych do służby Bożej w krajach misyjnych.
Mało kto wie, iż na terytoriach misyjnych do kapłaństwa i życia konsekrowanego przygotowuje się prawie 80 tysięcy młodych ludzi. Widać zatem jak na dłoni, iż tamtejsze wspólnoty cieszą się powołaniami, lecz borykają się z problemem, by wszyscy, którzy słyszą Boże wezwanie, mieli warunki, aby rozwijać powołanie, uczyć się i formować. Każdy z nas może zaangażować się w pomoc misyjnym seminarzystom i przy tej okazji, dzieląc radość „bohaterów” uroczystości, wesprzeć misyjnych seminarzystów.
ks. Michał Kacprzyk, Papieskie Dzieła Misyjne