WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Zapoznaj się z treścią Orędzia papieża Franciszka na 57. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu 2023 roku, pt.
Mówić z sercem.
W antyfonie rozpoczynającej dzisiejszą Mszę św. Kościół modli się o to, „aby Twoi prorocy, Panie, okazali się prawdomówni”. Obchodzony dziś w Polsce Dzień Środków Społecznego Przekazu uświadamia nam, że media mają wielki wpływ na kształtowanie ludzkiej mentalności. Stąd potrzeba modlitwy za pracowników i użytkowników mediów. Kościół modli się dziś, by nie zabrakło tych, dla których media staną się sposobem głoszenia Dobrej Nowiny o zbawieniu w Chrystusie, o Bożym miłosierdziu, które dostępne jest dla wszystkich, którzy otworzą się szczerze na przemieniającą Bożą łaskę.
BÓG UZDALNIA DO PRZEBACZANIA
Kiedy Jezus mówił, że mamy przebaczać nie siedem, ale siedemdziesiąt siedem razy, chciał przez to dać do zrozumienia swoim uczniom, że wybaczać mają nieskończoną ilość razy. Przebaczenie jest kluczem do ludzkich serc, a w perspektywie wieczności otwiera nam bramy nieba.
Przebaczenie otwiera nas na drugiego człowieka, a drugiego człowieka może uczynić otwartym na nas. Kiedy przez wiele lat nosimy w sercu żal i nieprzebaczenie, tak naprawdę nie jesteśmy wolni. Zniewalają nas złe myśli i bolesne wspomnienia. Nie pozwalają nam żyć pełnią życia. Widać to po osobach, które przez długie lata naszą żal w swoim sercu, twierdząc, że już zapomniały o tym, co było w przeszłości, i nie chcą więcej do tego wracać. Ale jednoczenie gdy o tym mówią, okazują silne emocje.
Jeśli nie dokonało się w nas przebaczenie, to łzy nie raz będą spływały po naszych policzkach. Przebaczenie na czysto ludzkiej płaszczyźnie bywa w wielu przypadkach bardzo trudne, a czasem wręcz niemożliwe. Jeśli jednak Jezus w sposób tak zdecydowany zamyka dzisiejszą przypowieść stwierdzeniem, że Bóg oczekuje od nas tego, że będziemy wybaczać, to znaczy, że da nam także siłę i potrzebną łaskę, aby tak się stało. Nawet to, co po ludzku może wydawać się nam niemożliwe, dzięki mocy Pana stanie się możliwe. Wsłuchując się w słowa dzisiejszej Ewangelii, prośmy Zbawiciela, aby wszedł w te przestrzenie naszego serca, które dotknięte są gangreną nieprzebaczenia. Niech ona więcej nas nie trapi. Niech nie zatruwa naszego organizmu.
Dziś Kościół w Polsce obchodzi Dzień Środków Społecznego Przekazu. W swoim orędziu na ten dzień papież Franciszek podkreśla potrzebę serdeczności w międzyludzkiej komunikacji. „Mówienie z sercem jest dziś szczególnie potrzebne, (…) żeby otwierać drogi, które umożliwiałyby dialog i pojednanie tam, gdzie srożą się nienawiść i wrogość”. Niech zatem serdeczność w spotkaniu z drugim człowiekiem prowadzi nas do autentycznego przebaczenia i ewangelicznej miłości.
ks. Mariusz Krawiec, paulista
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Syr 27, 30 – 28, 7)
Odpuść winę bliźniemu
Już mądrość starotestamentalnego Izraela wyraźnie potwierdza, że pielęgnowanie w sobie złości, gniewu i chęci zemsty to utrwalanie w sobie wad, którymi Pan się brzydzi. Nie można żywić złości przeciw drugiemu i jednocześnie szukać pomocy u Boga. Skoro nie ma się miłosierdzia wobec innych, to jak można prosić Boga o miłosierdzie dla siebie? Jesteśmy wezwani do tego, by wznosić się ponad nasze negatywne uczucia, by pamiętać o rzeczach ostatecznych i trwać w przymierzu z miłosiernym Bogiem.
Czytanie z Mądrości Syracha
Złość i gniew są obrzydliwościami, których trzyma się grzesznik.
Tego, kto się mści, spotka pomsta od Pana, On grzechy jego dokładnie zachowa w pamięci. Odpuść przewinę bliźniemu, a wówczas, gdy błagać będziesz, zostaną ci odpuszczone grzechy.
Gdy człowiek żywi złość przeciw drugiemu, jakże u Pana szukać będzie uzdrowienia? Nie ma on miłosierdzia nad człowiekiem do siebie podobnym, jakże błagać będzie o odpuszczenie swoich własnych grzechów? Sam, będąc
ciałem, trwa w nienawiści, któż więc zyska dla niego odpuszczenie grzechów? Pamiętaj o rzeczach ostatecznych i przestań nienawidzić – o rozkładzie ciała, o śmierci, i trzymaj się przykazań!
Pamiętaj o przykazaniach i nie miej w nienawiści bliźniego – o przymierzu Najwyższego, i daruj obrazę!
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 103)
Psalmista medytuje nad dobrocią Boga, a z jego serca wypływa piękny hymn wdzięczności. Przywołuje on niezliczone gesty miłości Boga względem Jego wiernych: przebaczenie grzechów, uzdrowienie fizyczne, opatrzność i pomoc w niebezpieczeństwie oraz błogosławieństwo i różne konkretne łaski. Przez swoją czułość wobec słabości człowieka, przez wyrozumiałą cierpliwość i miłosierdzie, Bóg kształtuje swoich wiernych jak ojciec swe dzieci.
Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.
Błogosław, duszo moja, Pana *
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana *
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.
Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.
On odpuszcza wszystkie twoje winy *
i leczy wszystkie choroby.
On twoje życie ratuje od zguby, *
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.
Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.
Nie zapamiętuje się w sporze, *
nie płonie gniewem na wieki.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów *
ani według win naszych nam nie odpłaca.
Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 14, 7-9)
I w życiu, i w śmierci należymy do Pana
Apostoł Paweł wręcz obsesyjnie powtarza chrześcijanom, że jedynym Panem jest Chrystus. Z tego też bezpośrednio wynika, że jest On jedynym, który może wypowiedzieć o człowieku ostateczne słowo oceny. Dlatego w dalszej części tego czytania św. Paweł przestrzega nas: „Dlaczego więc ty potępiasz swego brata? Albo dlaczego gardzisz swoim bratem? Wszyscy przecież staniemy przed trybunałem Boga i każdy z nas o sobie samym zda sprawę Bogu” (Rz 14, 10-12).
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc, i w śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 13, 34)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 18, 21-35)
Przypowieść o nielitościwym dłużniku
Pojednanie i przebaczenie, o których mówi dzisiejsza Ewangelia, są jednymi z podstawowych wymiarów życia chrześcijańskiego. Liczby użyte w pytaniu Piotra, a jeszcze bardziej te w odpowiedzi Jezusa, mówią nam o konieczności nieograniczonego przebaczenia. Modlitwa uczniów Jezusa, „Ojcze nasz”, uświadamia nam, że Bóg odpuści nam nasze winy na tyle, na ile my będziemy wybaczać tym, którzy nas skrzywdzili. Jezus wzywa nas: „Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny” (Łk 6, 36).
+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Piotr podszedł do Jezusa i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?».
Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.
Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby tak dług odzyskać.
Wtedy sługa padł mu do stóp i prosił go: „Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam”. Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował.
Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: „Oddaj, coś winien!”. Jego współsługa padł przed nim i prosił go: „Okaż mi cierpliwość, a oddam tobie”. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu.
Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło.
Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu: „Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?”. I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu.
Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Ewangelizacja w globalnej wiosce
W czasach nam współczesnych nikt już nie ma wątpliwości, że środki społecznego przekazu są istotnym wyzwaniem dla współczesnego Kościoła i narzędziem, którym należy się posługiwać.
Wraz ze zmianami społecznymi i rozwojem technologicznym wzrasta też potrzeba teologicznej refleksji nad miejscem i rolą mediów masowych w życiu wspólnoty chrześcijańskiej.
Mariusz Krawiec SSP
Ewangelizacja w globalnej wiosce
Bł. Jakub Alberione i apostolstwo środków społecznego przekazu
Edycja Świętego Pawła 2015.
Książka paulisty ks. Mariusza Krawca „Ewangelizacja w globalnej wiosce. Błogosławiony Jakub Alberione i apostolstwo środków społecznego przekazu” stanowi próbę naukowego spojrzenia na koncepcję ewangelizacji (apostolstwa) środkami społecznego przekazu, jaką w pierwszej połowie XX wieku wypracował bł. ks. Jakub Alberione (1884-1971), założyciel paulistów, i która nadal w swoich pryncypiach pozostaje do wykorzystania. Jest pierwszą publikacją o charakterze naukowym powstałą w obrębie massmediologii teologicznej, a dotyczącą ks. Alberionego.
Więcej propozycji książkowych i promocji znajdziesz tutaj.
Zapoznaj się z treścią Orędzia papieża Franciszka na 57. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu 2023 roku, pt.
Mówić z sercem.
