WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Obdarowani łaską Boga stajemy przed Nim w świadomości naszej niedoskonałości i niewystarczalności. On, Stwórca wszystkiego, pragnie byśmy wydali najlepsze owoce naszego życia. Owocować znaczy trwać w wierności i miłości, wobec Tego, który nas stworzył. Każde odejście jest źródłem upadku i doprowadza do prawdziwej wewnętrznej ruiny.
„NĘDZNICY” CZY „INNI ROLNICY”?
Jak to jest, że w świecie jeszcze nie umarło coś, co nazywamy zaufaniem? Skąd w ludziach biorą się pokłady tego przedziwnego uczucia? I dlaczego nie chcemy być odpowiedzialni za piękne i dobre rzeczy? Poszukajmy odpowiedzi w dzisiejszej liturgii.
Jeśli założymy, że właścicielem winnicy, o którym opowiada dzisiejsza Ewangelia jest Bóg Ojciec, można słusznie wyciągnąć wniosek, że jest On naiwny. Posłał jedne sługi, potem kolejne i nic. Dlaczego myślał, że Jego Syna uszanują? Przecież logika pokazuje i widać to po zastosowanych środkach, że owi „nędzni rolnicy” są zdolni do wszystkiego i nic do nich nie dociera. Bóg ma swój plan. Plan, który charakteryzuje tylko Boża logika. Trudno nam ją zrozumieć. Bóg mimo wszystko chce nam zaufać.
W tej przypowieści Jezus nawiązał do Starego Testamentu. Całym swoim nauczaniem wskazuje, że to, co zapowiada Stary Testament, wypełnia się w Nowym, a ściślej mówiąc w Jego Osobie. W dzisiejszym pierwszym czytaniu prorok Izajasz zapowiada klęskę winnicy. Z ludzkiego punktu widzenia ta klęska wydaje się być definitywna, bo jest ból i cierpienie, które wynikają z braku wierności przymierzu z Bogiem, ale… Każdy sam może odpowiedzieć sobie w duszy, do którego kryterium pasuje. Jestem „nędznikiem” czy „innym rolnikiem”?
Starajmy się, jak podkreśla drugie czytanie, pokornie wypełniać to, czego nauczyliśmy się od Boga, a On zawsze będzie z nami. Będzie nam ufał i będzie powierzał nam piękne i dobre dzieła, które będą przynosiły słodkie owoce. Staniemy się „innymi rolnikami”, którym powierzy swoją Winnicę – Kościół.
ks. Karol Iwańczak
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 5, 1-7)
Pieśń o winnicy
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Chcę zaśpiewać memu Przyjacielowi pieśń o Jego miłości ku swojej winnicy!
Przyjaciel mój miał winnicę na żyznym pagórku. Otóż okopał ją i oczyścił z kamieni, i zasadził w niej szlachetną winorośl; pośrodku niej zbudował wieżę, także i tłocznię w niej wykuł. I spodziewał się, że wyda winogrona, lecz ona cierpkie wydała jagody.
«Teraz więc, o mieszkańcy Jeruzalem i mężowie z Judy, rozsądźcie, proszę, między Mną a winnicą moją. Co jeszcze miałem uczynić winnicy mojej, a nie uczyniłem w niej? Czemu, gdy czekałem, by winogrona wydała, ona cierpkie dała jagody?
Więc dobrze! Pokażę wam, co uczynię winnicy mojej: rozbiorę jej żywopłot, by ją rozgrabiono, rozwalę jej ogrodzenie, by ją stratowano. Zamienię ją w pustynię, nie będzie przycinana ni plewiona, tak iż wzejdą osty i ciernie. Chmurom zakażę spuszczać na nią deszcz».
Otóż winnicą Pana Zastępów jest dom Izraela, a ludzie z Judy szczepem Jego wybranym. Oczekiwał On tam sprawiedliwości, a oto rozlew krwi, i prawowierności, a oto krzyk grozy.
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 80)
Refren: Winnicą Pana jest dom Izraela.
Przeniosłeś winorośl z Egiptu *
i zasadziłeś ją, wygnawszy pogan.
Rozpostarła swe pędy aż do Morza, *
aż do Rzeki swoje latorośle.
Refren: Winnicą Pana jest dom Izraela.
Dlaczego zburzyłeś jej ogrodzenie *
i każdy przechodzień zrywa jej grona?
Niszczy ją dzik leśny *
i obgryzają polne zwierzęta.
Refren: Winnicą Pana jest dom Izraela.
Powróć, Boże Zastępów, *
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, *
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
Refren: Winnicą Pana jest dom Izraela.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, *
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.
Odnów nas, Panie, Boże Zastępów, †
i rozjaśnij nad nami swoje oblicze, *
a będziemy zbawieni.
Refren: Winnicą Pana jest dom Izraela.
DRUGIE CZYTANIE (Flp 4, 6-9)
Czyńcie to, czego się nauczyliście,
a Bóg pokoju będzie z wami
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian
Bracia:
O nic się już nie martwcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.
Na koniec, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym – to bierzcie pod rozwagę.
Czyńcie to, czego się nauczyliście, co przejęliście, co usłyszeliście i co zobaczyliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 15, 16)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem,
abyście szli i owoc przynosili.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 21, 33-43)
Przypowieść o dzierżawcach winnicy
+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: «Posłuchajcie innej przypowieści. Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej tłocznie, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał.
Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego zaś ukamienowali. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili. W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: Uszanują mojego syna.
Lecz rolnicy, zobaczywszy syna, mówili do siebie: „To jest dziedzic; chodźcie, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo”. Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili. Kiedy więc przybędzie właściciel winnicy, co uczyni z owymi rolnikami?».
Rzekli Mu: «Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy mu będą oddawali plon we właściwej porze».
Jezus im rzekł: «Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: „Ten właśnie kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił, i jest cudem w naszych oczach”. Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Gdy nadeszła pełnia czasu…
Podczas mojej pierwszej rozprawy w sądzie nikt mi nie pomógł, lecz wszyscy mnie opuścili – niech to nie będzie im policzone. Pan natomiast stanął przy mnie i umocnił mnie (2 Tm 4, 16-18).
Czym jest dla nas Eucharystia, którą Jezus ustanowił w godzinie swojej męki? Jest ona udziałem w Jego passze, czyli przejściu ze śmierci do życia wiecznego. Jak pisze św. Paweł, jest wyrywaniem nas z paszczy lwa. Tym „lwem ryczącym”, krążącym wokół nas i szukającym, aby nas pożreć, jest diabeł (por. 1 P 5, 8). On dzierży władzę nad śmiercią, a my, bojąc się jej, stajemy się jej niewolnikami.
W Eucharystii ofiarowujemy się przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie Ojcu, wchodzimy w śmierć Chrystusa, aby mieć udział w Jego zmartwychwstaniu, czyli w życiu wiecznym. Tym samym Eucharystia staje się zadatkiem naszej nieśmiertelności już tu na ziemi oraz wiecznym uwielbieniem i dziękczynieniem Ojcu za Chrystusa, który jest naszą paschą.
s. Dolores Monika Nowak PDDM
Gdy nadeszła pełnia czasu…
Różańcowe refleksje ze św. Pawłem
Edycja Świętego Pawła 2022.
