WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Człowiek, dzieło Boga, jest powołany do tego, by każdego dnia, w każdej sytuacji życiowej objawiać chwałę Stwórcy. Naszym powołaniem jest być narzędziem Boga jedynego, Boga wiernego. By tak się stało, potrzebujemy głębokiej wiary w Jego moc i miłość. Wówczas będziemy zdolni przezwyciężyć nasze lęki i słabości.
JAK ROZSĄDNIE POSTĄPIĆ?
Każda nasza odpowiedź niesie za sobą wiele zmian. Czy pomimo braku przygotowania na wiele spraw możemy osiągnąć sukces?
W dzisiejszej Ewangelii Jezusowi zostało postawione trudne pytanie dotyczące podatków. Ważniejsze od pytania jest jednak nastawienie faryzeuszów, którzy, jak twierdzi ewangelista, „odeszli i naradzali się, jak Go podchwycić w mowie”.
Każda sytuacja była pretekstem, aby znaleźć choć pozorny powód uzasadniający postawienie Jezusa przed sądem… Pana Jezusa i postawienie Go przed sądem. Nauczyciel z Nazaretu jednak odkrywa, że wystawiają Go na próbę. W podobnej sytuacji może być postawiony każdy z nas. Nie musi być to koniecznie kwestia podatków.
Co zatem w takiej sytuacji robić? Warto zwrócić uwagę na słowa, które wypowiadamy, udzielając odpowiedzi na postawione pytania. Dlaczego to takie ważne? Mogą one pomóc się zmienić, czegoś nauczyć, ale również kogoś zniechęcić. W chwilach trudu i bezradności, prośmy jeszcze bardziej Boga o pomoc, aby jak modlimy się w kolekcie: „nasza wola, była zawsze Tobie [Bogu] poddana”.
Słowo Boże, które jest do nas kierowane, może nam udzielić wielu życiowych wskazówek, jeśli podchodzimy do niego z wiarą. Prorok Izajasz jest wzorem zaufania Bogu, pokazuje nam, że właśnie w Bogu jest ratunek człowieka. Problemem jest to, że często to my sami uważamy, że Pan Bóg nam nie pomoże, i w ten sposób odbieramy Mu możliwość działania w naszym życiu.
Tymczasem jeśli dobrze przyjrzymy się naszemu życiu, możemy zrozumieć, że Pan Bóg chce dla nas jak najlepiej. A każda chwila ziemskiej wędrówki jest okazją do dawania świadectwa wiary. Postąpić rozsądnie to słuchać głosu Boga i Mu zaufać.
ks. Sebastian Woźniak
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 45, 1. 4-6)
Król Cyrus narzędziem Boga
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tak mówi Pan o swym pomazańcu, Cyrusie: «Ja mocno ująłem go za prawicę, aby ujarzmić przed nim narody i królom odpiąć broń od pasa, aby otworzyć przed nim podwoje, żeby się bramy nie zatrzasnęły.
Przez wzgląd na mego sługę, Jakuba, Izraela, mojego wybrańca, nadałem ci twój tytuł, bardzo zaszczytny, chociaż Mnie nie znałeś. Ja jestem Pan, i nie ma innego. Poza Mną nie ma boga. Przypaszę ci broń, chociaż Mnie nie znałeś, aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że poza Mną nie ma nic. Ja jestem Pan i nikt poza Mną».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 96)
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
Śpiewaj Panu, ziemio cała.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *
rozgłaszajcie Jego cuda pośród wszystkich ludów.
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
Wielki jest Pan, godzien wszelkiej chwały, *
Budzi trwogę najwyższą, większą niż inni bogowie.
Bo wszyscy bogowie pogan są tylko ułudą, *
Pan zaś stworzył niebiosa.
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
Oddajcie Panu, rodziny narodów, *
Oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę.
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu, *
przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce.
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
Uwielbiajcie Pana w świętym przybytku, *
zadrżyj, ziemio cała, przed Jego obliczem.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
DRUGIE CZYTANIE (1 Tes 1, 1-5b)
Paweł dziękuje Bogu za wiarę, nadzieję i miłość Tesaloniczan
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan
Paweł, Sylwan i Tymoteusz do Kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu i Panu Jezusie Chrystusie. Łaska wam i pokój!
Zawsze dziękujemy Bogu za was wszystkich, wspominając o was nieustannie w naszych modlitwach, pomni przed Bogiem i Ojcem naszym na wasze dzieło wiary, na trud miłości i na wytrwałą nadzieję w Panu naszym Jezusie Chrystusie.
Wiemy, bracia przez Boga umiłowani, o wybraniu waszym, bo nasze głoszenie Ewangelii wśród was nie dokonało się samym tylko słowem, lecz mocą i działaniem Ducha Świętego oraz wielką siłą przekonania.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (por. Flp 2, 15d. 16a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jawicie się jako źródło światła w świecie,
trzymając się mocno Słowa Życia.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 22, 15-21)
Oddajcie cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga
+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Jezusa w mowie.
Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie?».
Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową!». Przynieśli Mu denara.
On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?». Odpowiedzieli: «Cezara». Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
WIELBIJMY PANA
Dziękczynienie i uwielbienie przyciąga Ducha Świętego, tymczasem narzekanie i wieczne niezadowolenie przyciąga naszego wroga, który słysząc „znowu mi się nie udało”, „jestem do niczego” i tym podobne stwierdzenia (które zresztą sam nam podsuwa), czuje się jak u siebie. Zatem odrzućmy postawę narzekania, a trwajmy w dziękczynieniu, w uwielbieniu, a co za tym idzie – w obecności samego Boga (wtedy nie będzie miejsca dla złych duchów).
Wielbijmy Pana na głos, głośno oddawajmy Mu chwałę. Wierzmy, że nasze uwielbienie jest dla Pana niczym zaproszenie, że On wtedy przychodzi do nas ze swoim błogosławieństwem. Pamiętam, jak po wysłuchaniu pewnych rekolekcji, które bardzo mnie poruszyły, poczułem przynaglenie, by na modlitwie na głos uwielbiać Pana. Owoce były niesamowite, naprawdę niezwykle realistycznie doświadczyłem wtedy obecności Pana. Pamiętacie, kiedy wbrew ludzkiej logice upadły mury Jerycha? Wtedy gdy dźwiękiem trąb i okrzykami wielbiono Pana. Pamiętacie, kiedy Izraelici wygrywali i ostatecznie odnieśli zwycięstwo w walce z Amalekitami? Wtedy gdy Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry, kiedy wielbił Pana.
ŚWIĘCI I PROBLEMY MATERIALNE
W naszej wędrówce przez życie, mając do czynienia z trudnościami finansowymi, możemy czerpać inspirację także z przykładów życia, jakie zostawili nam święci. Oni także niejednokrotnie borykali się z problemami w tej dziedzinie. Ale z reguły wychodzili z nich często w cudowny sposób. Przykładów jest mnóstwo.
Przytoczmy tu choćby osobę św. Jana Bosko. Pewnego razu w domu prowadzonym przez ks. Bosko zabrakło chleba na kolację. W piekarni ksiądz był już zadłużony, więc nie śmiał prosić o kolejną porcję na kredyt. Pozostała tylko i aż ufna modlitwa. Wszak sam Pan mówił, byśmy nie troszczyli się o to, co będziemy jeść. Ksiądz Jan rozpoczął dzielenie resztek pożywienia, jakimi dysponował (była to skromna porcja, która starczyć mogła tylko dla kilku z trzystu chłopców). Jak możemy się domyślić, najedli się wszyscy, a chleba zostało jeszcze tyle, ile było na początku.
Podobne historie przytrafiły się także innym świętym, m.in. św. Urszuli Ledóchowskiej. Pamiętajmy też o Ojcu Pio, skromnym zakonniku, który sam, nie posiadając środków, wybudował ogromny Dom Ulgi w Cierpieniu.
Jarosław Marszałek
Czy możemy modlić się o pieniądze?
Edycja Świętego Pawła 2016
