WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Dzisiejsza niedziela, to niedziela „Laetare”, a jej nazwa pochodzi od pierwszego słowa antyfony na wejście: Raduj się, Jerozolimo. Radość płynie od Boga, który jest źródłem naszej pociechy. Wynika stąd, że Bóg okazuje nam miłosierdzie, daje łaskę zbawienia. Wszystko to objawiło się w Chrystusie – posłanym przez Boga, by świat został zbawiony. Uczestnicząc w Eucharystii, wstępujemy do niebieskiego Jeruzalem. Uczestniczymy w misterium zbawienia, by nasze myśli były godne Boga, a miłość do niego szczera.
DARMOWA MIŁOŚĆ
Wielki Post jest czasem odkrywania piękna i mocy sakramentu chrztu świętego. Chrzest to największy skarb i dar, jaki otrzymaliśmy od zmartwychwstałego Chrystusa. Zatem, aby z wiarą i nadzieją stanąć pod krzyżem w Wielki Piątek, a w niedzielę Wielkanocy naprawdę zobaczyć, że grób Zbawiciela jest pusty, konieczne jest, abyśmy odkryli piękno i moc naszego chrztu. Przez chrzest staliśmy się dziećmi Bożymi i doświadczyliśmy prawdziwej mocy Bożej miłości.
Dzisiejsze słowo Boże przypomina, że miłość Boża jest darmowa i niczym niezasłużona. Pierwsze czytanie to fragment trudnej historii starotestamentalnego Izraela. Izraelici grzeszyli i wielokrotnie byli nieposłuszni Bogu, lecz równocześnie dobrze wiedzieli, że w dziejach ich narodu Pan, Bóg Izraela, był zawsze obecny, a Jego działanie rozpoznawali w swojej własnej historii. Szczególnie w najtrudniejszych momentach, takich jak niewola i zniszczenie świątyni, dostrzegali działanie Boga, który zawsze dawał im szansę na nawrócenie i zmianę, upewniając ich przez to o swojej miłości.
Doskonale rozumiał to Nikodem z Ewangelii, którego całkowicie zmieniło jedno nocne spotkanie z Jezusem. Wtedy odkrył, że w jego historię pragnie wejść Bóg ze swoją miłością, która jest całkowicie darmowa. On zaś wcale nie musi, a nawet nie jest w stanie na nią zasłużyć. Może na nią jedynie odpowiedzieć przez wiarę. Nikodem rzeczywiście uwierzył w Bożą miłość i później stał się jednym z niewielu, którzy dotrwali przy Jezusie aż do krzyża (por. J 19, 39).
Doświadczenie św. Pawła było bardzo podobne (drugie czytanie). Dotknęła go i przemieniła darmowa miłość Boga, dlatego nie mógł nie dzielić się nią z wszystkimi (por. Ef 2, 4-10).
Bóg również dzisiaj mówi do nas przez wydarzenia i fakty z naszego życia. Również dzisiaj upewnia nas o swojej miłości, która nie ma granic. Czy potrafię Go usłyszeć i dostrzec w moim życiu?
ks. Tomasz Bać
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (2 Krn 36, 14-16. 19-23)
Gniew i miłosierdzie Boże
Czytanie z Drugiej Księgi Kronik
Wszyscy naczelnicy Judy, kapłani i lud mnożyli nieprawości, naśladując wszelkie obrzydliwości narodów pogańskich i bezczeszcząc świątynię, którą Pan poświęcił w Jerozolimie. Pan, Bóg ich ojców, bez ustanku wysyłał do nich swoich posłańców, albowiem litował się nad swym ludem i nad swym mieszkaniem. Oni jednak szydzili z Bożych wysłanników, lekceważyli ich słowa i wyśmiewali się z Jego proroków, aż wzmógł się gniew Pana na swój naród do tego stopnia, iż nie było już ratunku.
Spalili też Chaldejczycy świątynię Bożą i zburzyli mury Jerozolimy, wszystkie jej pałace spalili i wzięli się do niszczenia wszystkich kosztownych sprzętów. Ocalałą spod miecza resztę król uprowadził na wygnanie do Babilonu i stali się niewolnikami jego i jego synów, aż do nadejścia panowania perskiego. I tak się spełniło słowo Pańskie wypowiedziane przez usta Jeremiasza: «Dokąd kraj nie dopełni swych szabatów, będzie leżał odłogiem przez cały czas swego zniszczenia, to jest przez siedemdziesiąt lat».
Aby się spełniło słowo Pańskie z ust Jeremiasza, pobudził Pan ducha Cyrusa, króla perskiego, w pierwszym roku jego panowania, tak iż obwieścił on również na piśmie w całym państwie swoim, co następuje: «Tak mówi Cyrus, król perski: Wszystkie państwa ziemi dał mi Pan, Bóg niebios. I On mi rozkazał zbudować Mu dom w Jerozolimie, w Judzie. Jeśli ktoś z was jest z całego ludu Jego, to niech Bóg jego będzie z nim, a niech idzie!».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 137)
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
Nad rzekami Babilonu siedzieliśmy, *
płacząc na wspomnienie Syjonu.
Na topolach tamtej krainy *
zawiesiliśmy nasze harfy.
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
Bo ci, którzy nas uprowadzili, *
żądali od nas pieśni.
Nasi gnębiciele żądali pieśni radosnej: *
«Zaśpiewajcie nam którąś z pieśni syjońskich!».
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską *
w obcej krainie?
Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, *
niech uschnie moja prawica.
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
Niech mi język przyschnie do gardła, *
jeśli nie będę o tobie pamiętał,
Jeśli nie wyniosę Jeruzalem *
ponad wszelką swoją radość.
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
DRUGIE CZYTANIE (Ef 2, 4-10)
Umarli wskutek grzechu zostaliśmy zbawieni przez łaskę
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia: Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia – łaską bowiem jesteście zbawieni – razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebieskich – w Chrystusie Jezusie, aby w nadchodzących wiekach przeogromne bogactwo swej łaski okazać przez dobroć względem nas, w Chrystusie Jezusie.
Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił. Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 3, 16)
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego;
każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
EWANGELIA (J 3, 14-21)
Bóg posłał swego Syna, aby świat został zbawiony
+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do Nikodema: «Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego.
A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby jego uczynki nie zostały ujawnione. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki zostały dokonane w Bogu».
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Rachunek sumienia rodzicielski
Pragniesz lepiej poznać siebie i swoje zaniedbania wobec dzieci? Szukasz książki, która będzie wspierać Cię w budowaniu relacji zarówno z małymi, jak i już dorosłymi dziećmi? Ten rachunek sumienia będzie dla Ciebie doskonałą pomocą! To propozycja dłuższego przygotowania do sakramentu pokuty i pojednania, dzięki któremu wejdziesz głębiej w swoje serce.
Książeczka zawiera 16 rozważań, pozwalających przeprowadzić i dokładne przygotowanie do spowiedzi. Ten rachunek sumienia powinien być przeprowadzany w ciszy, skupieniu i modlitwie.
Dodatkowy atut książeczki to poręczny format i piękna, przejrzysta szata graficzna..
o. Ignacy Kosmana OFMConv
Rachunek sumienia rodzicielski
Zaniedbania względem dzieci i dorosłych.
Edycja Świętego Pawła 2023
