WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Zostać świadkami zmartwychwstania?
Wiara w zmartwychwstanie jest darem. Ten, kto go otrzymał, powinien się nim dzielić. Gdy ujrzymy pusty grób, nie mamy się przy nim zbyt długo zatrzymywać. Mamy wstać i oznajmić światu, że Pan prawdziwie zmartwychwstał.
Wobec ciszy, jaka zapanowała po śmierci Jezusa, poranek zmartwychwstania okazuje się być tętniący życiem i wydarzeniami. Najpierw Maria Magdalena biegnie zawiadomić apostołów, że w grobie nie znajduje ciała Pana. Następnie Szymon Piotr i nieznany nam z imienia uczeń idą osobiście zbadać sytuację. Gdy docierają do miejsca pochówku, zastają w grobowej pieczarze jedynie chusty i płótno, w które owinięte było umęczone cierpieniem ciało ich Mistrza. To jednak im wystarcza w zupełności, aby uwierzyli, że Chrystus rzeczywiście zmartwychwstał. Aby otrzymać dar wiary, trzeba czasem naprawdę niewiele. Pusty grób i złożone chusty stały się dostatecznym dowodem zwycięstwa życia nad śmiercią. Kiedy apostołowie chodzili jeszcze z Jezusem, nie byli w stanie, pomimo Jego wyraźnych zapewnień, uwierzyć w to, że On trzeciego dnia zmartwychwstanie. Uwierzyli dopiero wtedy, gdy osobiście zajrzeli do pustego grobu. Wielkanocny poranek to początek nowego etapu w życiu apostołów. Od tego dnia stają się oni świadkami zmartwychwstania. To wielkie dla nich zobowiązanie i zadanie, które będą wypełniać już do końca swojego życia. Nasza wiara w zmartwychwstanie to wielki dar, jaki otrzymaliśmy. Przecież jest tak wielu ludzi, którzy wciąż błąkają się, nierzadko po omacku szukając Boga. Ale wiara w zmartwychwstanie to też zobowiązanie. Tak jak apostołowie mamy stać się świadkami tego, w co wierzymy. Żyć zgodnie z duchem Ewangelii. Rozsiewać wokół siebie ziarenka Dobrej Nowiny o zbawieniu.
ks. Mariusz Krawiec, paulista
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 10, 34a. 37-43)
Świadectwo Piotra o zmartwychwstaniu
Święty Piotr daje dziś świadectwo zmartwychwstania Pana. Opisuje w domu setnika Korneliusza wielkie dzieła Pana. Głosi w ten sposób Ewangelię o Jezusie, który przeszedł, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła. Wielką radością św. Piotra i apostołów było to, że widzieli czyny Pana, jedli z Nim i pili także po Jego zmartwychwstaniu. My jednak możemy mieć udział w tej prawdzie. Każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów.
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr przybył do domu setnika Korneliusza w Cezarei, przemówił w dłuższym wywodzie: «Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła.
A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jeruzalem. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzy z Nim jedliśmy i piliśmy po Jego zmartwychwstaniu.
On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 118)
Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
Albo: Alleluja, alleluja, alleluja.
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: *
«Jego łaska na wieki».
Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
Albo: Alleluja, alleluja, alleluja.
Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żyć będę *
i głosić dzieła Pana.
Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
Albo: Alleluja, alleluja, alleluja.
Kamień odrzucony przez budujących *
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana *
i cudem jest w naszych oczach.
Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.
Albo: Alleluja, alleluja, alleluja.
DRUGIE CZYTANIE (Kol 3, 1-4)
Dążcie tam, gdzie jest Chrystus
Święty Paweł głosi dziś prawdę o tym, że powstaliśmy z martwych razem z Chrystusem. Dlatego właśnie powinniśmy szukać tego, co jest w górze. Ziemskie sprawy powinniśmy zostawić. Jesteśmy wezwani do życia ukrytego z Chrystusem w Bogu. Jeśli wytrwamy w Nim – czeka nas nagroda. Przy powtórnym przyjściu Pana – razem z Nim ukażemy się w chwale.
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Bracia:
Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze Życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.
Oto słowo Boże.
SEKWENCJA
Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Mario, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Ja Zmartwychwstałego blask chwały ujrzałam.
Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 1 Kor 5, 7b-8a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Odprawiajmy nasze święto w Panu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 20, 1-9)
Apostołowie przy grobie Zmartwychwstałego
Apostołowie byli świadkami zmartwychwstania. Gdy Maria Magdalena odkryła otwarty grób Pana, powiedziała o tym Piotrowi i Janowi. Obaj pobiegli do grobu. Jan przybył szybciej, ale nie wszedł do środka. Zostawił pierwszeństwo Piotrowi – pierwszemu papieżowi. Widok pustego grobu doprowadził ich do wiary i zrozumienia Pisma. My też mamy wiarę Kościoła, wiarę, że Chrystus zmartwychwstał i to nadaje sens naszemu życiu.
+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
