WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
Jakże trudno nieraz przychodzi nam zrozumieć i przyjąć wolę Bożą. Wynika to z faktu, że często stawiamy się w roli reżysera własnego życia, bo chcemy nad wszystkim mieć kontrolę. To Bóg jest jednak Panem historii naszego życia. On najlepiej zna czas, miejsce i rozwiązanie naszych powikłanych dróg życiowych. Dlatego też w dzisiejszą niedzielę modlimy się z pokorą: Boże, Twoja opatrzność nigdy się nie myli w swoich zrządzeniach (kolekta). Nawet jeśli nam się wydaje to niezrozumiałe i trudne, Bóg i tak zawsze doprowadza nas do szczęśliwego końca, a droga wiodąca do tego jest czasem dojrzewania w ufności Jemu. Warto spojrzeć na to, co za nami, by dostrzec, że nie było momentu, kiedy Bóg by nas pozostawił bez opieki.
NIC NIE ROBIĆ?
Aktywność człowieka, jeśli nie będzie poddana prawu Bożemu, szybko stanie się aktywizmem. Robienie wielu rzeczy naraz sprawia, że często zapominamy o sensie czynności, którą wykonujemy często w dobrej wierze.
Po liturgicznym szczycie, którym jest okres paschalny i związane z nim uroczystości, wracamy do niedziel okresu zwykłego. Słowo dane nam przez Pana przypomina o sensie szabatu – świątecznego dnia odpoczynku w Starym Testamencie. Czytając starotestamentalne przepisy o świętowaniu szabatu, można odnieść wrażenie, że jego sensem jest brak jakiejkolwiek aktywności ze strony człowieka. W świętowaniu szabatu nie chodzi jednak o nic nierobienie, ale że to do Boga należy pierwsza aktywność. Dopiero w takiej perspektywie człowiek może zobaczyć, że Bóg jest pierwszym w inicjatywie. Szabat jest dla człowieka czasem odpoczynku, to znaczy poczynania się od nowa. W tej perspektywie dzień Pański to dla nas czas nabrania sił, a jednocześnie czas refleksji nad swoim działaniem i odpoczynku przy sercu Zbawiciela na wzór umiłowanego ucznia.
Drugą ważną perspektywę szabatu pokazuje Chrystus w Ewangelii. To nie tyle nic nierobienie, ale robienie tego, co konieczne. A tym, co konieczne, jest okazywanie miłości. Dlatego Jezus nie łamie istoty szabatu, gdy czyni to, co wyraża miłość. Jako prawdziwy Bóg ma też prawo do tego, by interpretować prawo i pokazywać nam jego sens. Nasz odpoczynek świąteczny ma sens tylko wtedy, gdy pozwała nam zaczerpnąć sił do jeszcze piękniejszej służby wyrażającej się przez miłość.
ks. Adam Polak
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Pwt 5, 12-15)
Szabat przypomnieniem wyzwolenia z Egiptu
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa
Tak mówi Pan: «Będziesz zważał na szabat, aby go święcić, jak ci nakazał Pan, Bóg twój. Sześć dni będziesz się trudził i wykonywał wszelką twą pracę, lecz dzień siódmy jest szabatem Pana, Boga twego.
Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twój wół, ani twój osioł, ani żadne twoje zwierzę, ani przybysz, który przebywa w twoich bramach; aby wypoczęli twój niewolnik i twoja niewolnica, jak i ty.
Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej i wyprowadził cię stamtąd Pan, Bóg twój, ręką mocną i wyciągniętym ramieniem: przeto ci nakazał Pan, Bóg twój, strzec dnia szabatu».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 81)
Refren: Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy.
Zacznijcie śpiewać i w bęben uderzcie, *
w cytrę słodko dźwięczącą i lirę.
Zadmijcie w róg w czas nowiu, *
w czas pełni, w nasz dzień uroczysty.
Refren: Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy.
Bo tak ustanowiono w Izraelu *
przykazania Boga Jakuba.
Ustanowił to prawo dla Józefa, *
gdy wyruszał z ziemi egipskiej.
Refren: Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy.
Słyszę słowa nieznane: *
«Uwolniłem od brzemienia jego barki,
jego ręce porzuciły kosze. *
Wołałeś w ucisku, a Ja cię ocaliłem.
Refren: Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy.
Nie będziesz miał obcego boga, *
cudzemu bogu nie będziesz się kłaniał.
Ja jestem Panem, Bogiem twoim, *
który cię wywiódł z ziemi egipskiej».
Refren: Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy.
DRUGIE CZYTANIE (2 Kor 4, 6-11)
Życie Jezusa staje się widoczne w naszym ciele
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia: Bóg, który rozkazał ciemnościom, by zajaśniały światłem, zabłysnął w naszych sercach, by olśnić nas jasnością poznania chwały Bożej na obliczu Jezusa Chrystusa.
Przechowujemy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas. Zewsząd cierpienia znosimy, lecz nie poddajemy się zwątpieniu; żyjemy w niedostatku, lecz nie rozpaczamy; znosimy prześladowania, lecz nie czujemy się osamotnieni, obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy. Nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa, aby życie Jezusa objawiało się w naszym ciele. Ciągle bowiem my, którzy żyjemy, jesteśmy wydawani na śmierć z powodu Jezusa, aby życie Jezusa objawiało się w naszym śmiertelnym ciele.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 17, 17ba)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowo Twoje, Panie, jest prawdą,
uświęć nas w prawdzie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (dłuższa, Mk 2, 23 – 3, 6 • krótsza, Mk 2, 23-28)
Jezus jest Panem szabatu
+ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?».
On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom». I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu».
Koniec krótszej perykopy.
Wszedł znowu do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschniętą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć.
On zaś rzekł do człowieka z uschłą ręką: «Podnieś się na środek!». A do nich powiedział: «Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego, czy coś złego? Życie uratować czy zabić?». Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy na nich dokoła z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serc, rzekł do człowieka: «Wyciągnij rękę!». Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa.
A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz się naradzali przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Na każdy dzień roku
Szukasz inspiracji, jak umocnić swoją relację z Bogiem? Odkryj ten zbiór modlitw na cały rok z serii #365. To proste, a równocześnie głębokie rozważania oparte na słowie Bożym i wpisane w rok liturgiczny, dzięki którym dowiesz się, jak scalać wiarę wyznawaną, celebrowaną i przeżywaną.
Autorka niniejszej książki, s. Bożena Maria Hanusiak, od wielu lat prowadzi życie pustelnicze. Owoc owego nieustannego przebywania z Panem to m.in. słowo pisane, które przerodziło się w wiele książek pomagających w spotkaniu z Bogiem i chętnie czytanych.
Dodatkowy atut książki to dopracowana oprawa graficzna, zachęcająca do codziennej modlitwy przez cały rok!
s. Bożena Maria Hanusiak pust.
Modlitwy na każdy czas #365
Edycja Świętego Pawła 2023
