WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
To prawda, że człowiek nie jest z żelaza. Choćby nawet był bardzo silny, praca go męczy. Musi co jakiś czas odpocząć, by potem pracować lepiej. Niedziela, która jako dzień zmartwychwstania Chrystusa na początku dziejów Kościoła zastąpiła żydowski szabat, jest nam dana jako dzień odpoczynku, ale odpoczynku nie tylko fizycznego. W tym dniu Jezus Chrystus zaprasza nas, byśmy wzięli udział w Ofierze Eucharystycznej i odnowili się duchowo. On jest światłem, które może oświecić mroki ludzkiego serca. Jest mocą, która podnosi słabych. Jest prawdą, która ukazuje prawdziwy sens ludzkiego życia. Zgromadzeni wokół Niego prośmy Go, by również nas oświecił, umocnił, uświęcił, uwolnił od grzechu i skierował na właściwą drogę prowadzącą do nieba.
PASTERZ DWADZIEŚCIA CZTERY NA SIEDEM
W trwającym czasie wakacyjnym nie trzeba nikogo specjalnie zachęcać do odpoczynku. Ale odpoczywać też trzeba umieć. Odpoczynek nie polega jedynie na fizycznej regeneracji. Bez Pana Jezusa taki odpoczynek nie jest pełny.
Trwający czas wakacji ma służyć odpoczynkowi fizycznemu i psychicznemu. Jest zasłużonym wytchnieniem po kilkumiesięcznej pracy. Uczniowie odpoczywają od szkoły, młodzież od studiów, rodzice od pracy. Na pewno nie raz dziwiliśmy się ludziom, którzy nie odpoczywają. Ale czy potrafimy zdziwić się ludźmi, którzy zapominają o Panu Bogu?
W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus zachęca apostołów do odpoczynku po ciężkiej posłudze. Jednak sam tego nie czyni. Jawi się jako Dobry Pasterz, który ciągle troszczy się o swoje owce. Jest Pasterzem dwadzieścia cztery godziny na dobę i siedem dni w tygodniu. Bez wytchnienia. Bez urlopu. Ciągle troszczy się o swoich uczniów. Pan Jezus jest tym, który czuwa, gdy my śpimy. On nie odpoczywa, gdy my wypoczywamy. Jest cały czas przy mnie.
W czasie wakacji bardzo łatwo ulegamy pokusie odpoczynku od wiary i Pana Jezusa. Bo przecież należy mi się wytchnienie. Bo Pan Jezus się nie obrazi. Otóż nie. Tak jak nie ma odpoczynku od bycia matką i ojcem, tak nie ma odpoczynku od bycia katolikiem. Patrząc na Jezusa – Dobrego Pasterza – zechciejmy uczestniczyć we Mszy Świętej i być blisko Niego. Nie żałujmy czasu na modlitwę. Pamiętajmy o korzystaniu z sakramentu pokuty i pojednania. Zatroszczmy się o relację z Panem Jezusem.
ks. Adrian Wołoszyn
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Jr 23, 1-6)
Bóg sam ustanowi pasterzy
Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza
Pan mówi: «Biada pasterzom, którzy prowadzą do zguby i rozpraszają owce z mojego pastwiska».
Dlatego tak mówi Pan, Bóg Izraela, o pasterzach, którzy mają paść mój naród: Wy rozproszyliście moje owce, rozpędziliście i nie zajęliście się nimi. Oto Ja się zajmę nieprawością waszych uczynków.
Ja sam zbiorę Resztę mych owiec ze wszystkich krajów, do których je wypędziłem. Sprowadzę je na ich pastwisko, aby były płodne i liczne. Ustanowię zaś nad nimi pasterzy, by je paśli; i nie będą się już więcej lękać ani trwożyć, ani nie trzeba będzie szukać którejkolwiek.
Oto nadejdą dni, kiedy wzbudzę Dawidowi Odrośl sprawiedliwą. Będzie panował jako król, postępując roztropnie, i będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi. W jego dniach Juda dostąpi zbawienia, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. To zaś będzie imię, którym go będą nazywać: „Pan naszą sprawiedliwością”».
Oto słowo Boże.
PSALM (Ps 23)
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Pan jest moim pasterzem, †
niczego mi nie braknie. *
Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, *
orzeźwia moją duszę.
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach *
przez wzgląd na swoją chwałę.
Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, †
zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. *
Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą.
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Stół dla mnie zastawiasz *
na oczach mych wrogów.
Namaszczasz mi głowę olejkiem, *
kielich mój pełny po brzegi.
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną *
przez wszystkie dni życia
i zamieszkam w domu Pana *
po najdłuższe czasy.
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
DRUGIE CZYTANIE (Ef 2, 13-18)
Chrystus jednoczy ludzkość
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia: W Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa.
On bowiem jest naszym pokojem; On, który obie części ludzkości uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur – wrogość. W swym ciele pozbawił On mocy Prawo przykazań, wyrażone w zarządzeniach, aby z dwóch rodzajów ludzi stworzyć w sobie jednego, nowego człowieka, wprowadzając pokój, i w ten sposób jednych, jak i drugich znów pojednać z Bogiem, w jednym Ciele przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości.
A przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzy jesteście daleko, i pokój tym, którzy są blisko, bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 10, 27)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 30-34)
Jezus dobry pasterz
+ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco». Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu.
Odpłynęli więc łodzią na pustkowie osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich wyprzedzili.
Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce niemające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.
Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Biografia ks. Alojzego Łabędzia
Są ludzie, którzy za życia wydają się bardzo zwyczajni, a dopiero po śmierci można docenić, w jak cudowny sposób Bóg przez nich działał i jak wielkie dzieła przez nich uczynił. Taką postacią był bez cienia wątpliwości ks. Józef Alojzy Maria Łabędź. Teraz w ręce czytelników trafia biografia tego niezwykłego zakonnika.
Historia ks. Łabędzia to dzieje samotnego przedstawiciela zgromadzenia Towarzystwa Świętego Pawła w powojennej Polsce, którego misja niesamowicie pomogła w odrodzeniu działalności zgromadzenia 10 lat po jego śmierci. Jego postawa stała się wzorem dla kolejnych pokoleń księży i braci paulistów w Polsce.
Książka to doskonała lektura nie tylko dla Rodziny Świętego Pawła, ale również dla wszystkich pragnących zainspirować się postacią tego heroicznego kapłana.
Wierny do końca.
ks. Józef Alojzy Maria Łabędź SSP
Edycja Świętego Pawła 2023
