WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
ZAWIERZMY ZMARTWYCHWSTAŁEMU!
W miejscu, gdzie o zmartwychwstaniu Pańskim dowiedziały się najpierw kobiety, a potem Apostołowie, mówił Jan Paweł II (26 III 2000 r.): ‘Tutaj, jak w żadnym innym miejscu na ziemi, słyszymy jak Pan raz jeszcze mówi do swoich uczniów: Nie lękajcie się! Jam zwyciężył świat>> (J 16, 33). (…) Zmartwychwstanie Jezusa jest ostateczną pieczęcią wszystkich Bożych obietnic, miejscem narodzin nowej, zmartwychwstałej ludzkości, rękojmią historii naznaczonej mesjańskimi darami pokoju i radości”. U zarania nowego tysiąclecia istnieje wielka potrzeba głoszenia Dobrej Nowiny o tym, że ‘chrześcijanie mogą i powinni spoglądać ku przyszłości z niewzruszoną pewnością w chwalebną moc Zmartwychwstałego (…)”. Od Wielkanocnego Poranka Pan Zmartwychwstały chce towarzyszyć nam, jak towarzyszył uczniom w drodze do Emaus. Tylko trzeba dostrzec Go w swoim życiu, poprawić własne postępowanie, korzystać ze źródeł łaski Bożej, mieć szacunek dla niedzieli i dla życia ludzkiego. Trzeba w Nim nabrać sił do zwalczania zła. Dzień Zmartwychwstania zapoczątkowuje ‘nową wiosnę nadziei”, ‘nową wiosnę życia”. Sprawia, że blask oblicza Zmartwychwstałego zajaśnieje pokoleniom nowego tysiąclecia, które odważą się ‘wypłynąć na głębię” świętości.
bp Edward M. Frankowski
Alleluja! Jezus żyje, On, co za nas życie dał! Już Go grobu noc nie kryje, jak powiedział, zmartwychwstał. (pieśń)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE
(Dz 10, 34a. 37-43)
Gdy Piotr przybył do domu Centuriona w Cezarei, przemówił: Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła. A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu. On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, w Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów>>. Oto słowo Boże. PSALM (Ps 118, 1-2. 16-17. 22-23) Zmartwychwstanie Jezusa jest cudem dokonanym przez Boga. Ukrzyżowany Boży Syn, dzięki posłuszeństwu Ojcu, staje się fundamentem, kamieniem węgielnym naszej wiary. Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy. lub: Alleluja, alleluja, alleluja. Dziękujcie Panu, bo jest dobry, * bo Jego łaska trwa na wieki. Niech dom Izraela głosi: * Jego łaska na wieki>>. Ref. Prawica Pana wzniesiona wysoko, * prawica Pańska moc okazała. Nie umrę, ale żył będę * i głosił dzieła Pana. Ref. Kamień odrzucony przez budujących * stał się kamieniem węgielnym. Stało się to przez Pana * i cudem jest w naszych oczach. Ref.
DRUGIE CZYTANIE
(Kol 3, 1-4)
Bracia: Jeśliście razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie ukryte jest z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale. Oto słowo Boże. (J 20, 1-9) Pusty grób, leżące płótna i chusta to znaki pozostawione przez zmartwychwstałego Pana. Ujrzawszy to wszystko, św. Jan Apostoł uwierzył w zmartwychwstanie Chrystusa.
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował, i rzekła do nich: Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono>>. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych. Oto słowo Pańskie.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Ty jesteś Zmartwychwstaniem i Życiem Niepohamowana jest ludzka tęsknota za życiem. Łamie bariery, konwenanse, zwyczaje i prawa. Dochodzi nawet do tego, że aby zawładnąć życiem, człowiek jest w stanie poświęcić życie. To znaczący dla naszej kultury paradoks. Objawia się on dziś w badaniach na ludzkich embrionach, usiłowaniu klonowania ludzi, uśmiercaniu dla pobierania narządów. W każdym z tych fenomenów uwidacznia się ludzkie – nazwijmy to na razie – marzenie, żeby stać się panem życia. Żeby nad nim władać. Żeby stać się stwórcą. I tak doszliśmy do marzenia, które w istocie jest pokusą, ostateczną i najbardziej pierwotną. Starą jak świat. By być takim, jak Bóg. Niepohamowane, nie uznające barier ludzkie usiłowanie zapanowania nad życiem kończy się zawsze źle. Człowiek ulegający tej pokusie staje się niszczycielem, destruktorem, siewcą śmierci. To jest chyba tak, że im bardziej stajemy się nadludzcy, tym bardziej stajemy się nieludzcy. Dziś uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego. Czas, w którym życie triumfuje nad śmiercią, każe dostrzec te paradoksy naszej kultury, w których śmierć triumfuje nad życiem. W każdym razie za sprawą człowieka, który myśli, że za pomocą technologii jest w stanie stać się takim, jak Bóg. Dlaczego zatem człowiek nie chce przyjąć oferty Boga, który jest Panem życia? Być może dlatego, że zmartwychwstanie jest w sposób istotny połączone z krzyżem, być może dlatego, że aby mieć udział w zmartwychwstaniu Jezusa, trzeba się najpierw zanurzyć w jego śmierci. A człowiek dzisiejszy śmierć odrzuca. Nie chce o niej słyszeć. Wyrzucił ją na margines kultury. Dochodzi do tego, że w jednym z poważnych dzienników amerykańskich z zasady nie drukuje się słowa ‘śmierć”. Więcej, niektóre z zakładów pogrzebowych uprawiają skomplikowaną akrobatykę słowną po to tylko, żeby ‘śmierć” nie pojawiała się w ich słownictwie. Śmierć stała się dziś problemem technicznym, który z pomocą ‘hi tech” rozwiązują specjalistyczne instytucje. Cena, jaką za to płacimy, jest wysoka. Jak pisał kard. Joseph Ratzinger, prefekt Kongregacji Nauki Wiary, nieuchronnym następstwem takiej dehumanizacji śmierci jest dehumanizacja życia. Jako chrześcijanie musimy sobie zdać sprawę, że niemożliwym jest zmartwychwstanie bez ukrzyżowania, że droga do pustego grobu zawsze wiedzie przez krzyż, że Ten, który powstał z martwych, jest Tym samym, który został ukrzyżowany, a zmartwychwstanie bez krzyża jest mistyfikacją. Tylko patrząc na Ukrzyżowanego można powiedzieć prawdziwie: Ty jesteś Zmartwychwstaniem i Życiem.
ks. Paweł Rozpiątkowski
