WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
PRAWO MIŁOŚCI
W dniu dzisiejszym Kościół czci Jezusa Chrystusa, który określony zostaje tytułem Króla Wszechświata. Tytuł ten wprowadza element uniwersalny i niemal kosmiczny. Jednakże słowa Jezusa z Ewangelii według świętego Mateusza kierują naszą uwagę na człowieka, a dokładniej – na ludzkie serce, bo to właśnie w nim Jezus pragnie przede wszystkim królować. Kosmosem kierują stałe prawa, dzięki którym wszechświat nie popada w chaos, lecz niezmiennie trwa w harmonii. Harmonię w człowieku, w rodzinie i w społeczeństwie, ba, nawet w kosmosie, zapewnia najważniejsze prawo, które tylko człowiek jest zdolny wypełnić – tym prawem jest miłość. Człowiek jest zdolny miłować, bo jest podobny do Boga, który “jest Miłością”, lecz doświadczenie pokazuje, że bardzo często przeczy miłości, gdy nienawidzi, gdy kieruje się egoizmem, gdy popełnia różnego rodzaju zło. Dlatego Bożej miłości uczy nas Jezus, bo my – ludzie skażeni grzechem pierworodnym – tej miłości musimy się uczyć przez całe życie. I powinniśmy ciągle pamiętać, że kiedyś będziemy musieli z tej miłości rozliczyć się przed Bożym trybunałem.
o. Edmund Świerczek – franciszkanin
Zgromadzą się przed Nim wszystkie narody (Mt 25, 32)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
W ostatnią niedzielę roku liturgicznego obchodzimy uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. Ta uroczystość podkreśla nie tylko miejsce Jezusa w wymiarze całego stworzenia, lecz także w historii zbawienia. Królowanie Chrystusa ma bowiem ścisły związek z Jego dziełem zbawczym. Znakiem Jego królestwa nie jest miecz, lecz krzyż z Golgoty jako znak Bożej miłości do człowieka, która wzywa nas do naśladowania. Zapamiętajmy, że każdy, nawet najmniejszy akt miłości pozwala nam królować z Jezusem – teraz i w wieczności.
PIERWSZE CZYTANIE
(Ez 34, 11-12. 15-17)
Prorok Ezechiel ukazuje Izraelitom w niewoli babilońskiej Boga jako troskliwego Pasterza. Jezus objawia siebie podobnie: “Ja jestem dobrym pasterzem” (J 10, 11).
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela
To mówi Pan Bóg: “Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie”. Do was zaś, owce moje, to mówi Pan Bóg: “Oto Ja osądzę poszczególne owce, barany i kozły”.
PSALM
(Ps 23, 1-2a. 2b-3. 5. 6)
Jezus jest moim Pasterzem i moim Królem. On mnie prowadzi przez zielone łąki i ciemną dolinę – czyli przez życie. Abym nie ustał i nie zginął, karmi mnie swoim słowem i swoim Ciałem. On także otworzy mi drzwi do domu Ojca, gdzie zamieszkam na zawsze. Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Pan jest moim pasterzem: * niczego mi nie braknie, pozwala mi leżeć * na zielonych pastwiskach. Refren. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, * orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach * przez wzgląd na swoją chwałę. Refren. Stół dla mnie zastawiasz * na oczach mych wrogów; Namaszczasz mi głowę olejkiem, kielich mój pełny po brzegi. Refren. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną * przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pana * po najdłuższe czasy. Refren.
DRUGIE CZYTANIE
(1 Kor 15, 20-26. 28)
Zmartwychwstały Chrystus jest królem wszystkich narodów. Ci, którzy Mu zawierzyli, otrzymują obietnicę zmartwychwstania i udziału w wiecznym królestwie Boga.
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia: Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć. A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Por. Mk 11, 10) Alleluja, alleluja, alleluja. Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie; błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi. Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
(Mt 25, 31-46)
W “konstytucji” królestwa Jezusa miłość jest na pierwszym miejscu. Tylko ten, kto ją wypełnia, podobny jest do Króla i będzie z Nim w niebie królował.
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów: “Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie, pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: ‘Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźmijcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata. Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie’. Wówczas zapytają sprawiedliwi: ‘Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?’ Król im odpowie: ‘Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili’. Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: ‘Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom. Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie’. Wówczas zapytają i ci: ‘Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?’ Wtedy odpowie im: ‘Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili’. I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego”.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
NIEZASPOKOJONA MIŁOŚĆ
Procesy globalizacji idą naprzód niezależnie od naszej woli. Nie są w stanie ich zatrzymać lewaccy anarchiści, walczący z policją podczas szczytów liderów najbardziej uprzemysłowionych państw świata. Jeszcze mniej szans na to ma głos ubogiej części świata, która w obecnej formie globalizacji, gdzie podstawowym motorem procesów są prawa ekonomiczne, widzi zagrożenie i kolejne źródło cierpienia. Mimo tego, że biedni wołają “szlachetnie” o globalizację solidarności, ich głos zdaje się być nie słyszany. To wołanie jest zresztą tak stare, jak stara jest Ewangelia. Bo czymże innym, jak nie krzykiem o miłość dla najmniejszych tego świata jest dzisiejszy jej fragment? “Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25, 40)
O Jezu Najsłodszy, Odkupicielu rodzaju ludzkiego, wejrzyj na nas, korzących się u stóp Twego ołtarza. Twoją jesteśmy własnością i do Ciebie należeć chcemy. Oto dzisiaj, każdy z nas oddaje się dobrowolnie Najświętszemu Sercu Twemu, aby jeszcze ściślej zjednoczyć się z Tobą. Wielu nie zna Ciebie wcale, wielu odwróciło się od Ciebie, wzgardziwszy przykazaniami Twymi. Zlituj się nad jednymi i drugimi, o Jezu Najłaskawszy, i pociągnij wszystkich do świętego Serca swego. Królem bądź nam, o Panie – nie tylko wiernym, którzy nigdy nie odstąpili od Ciebie, ale i synom marnotrawnym, którzy Cię opuścili. Spraw, aby do domu rodzicielskiego wrócili co prędzej i nie zginęli z nędzy i głodu. Króluj tym, których albo błędne mniemania uwiodły, albo niezgoda oddziela; przywiedź ich do przystani prawdy i jedności wiary, aby rychło nastała jedna owczarnia i jeden pasterz. Użycz Kościołowi Twemu bezpiecznej wolności. Udziel wszystkim narodom spokoju i ładu. Spraw, aby ze wszystkiej ziemi, od końca do końca, jeden brzmiał głos: Chwała bądź Bożemu Sercu, przez które stało się nam zbawienie. Jemu cześć i chwała na wieki. Amen.
