WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
TRWAJMY W ADWENTOWYM CZUWANIU!
Okres Adwentu jest czasem radosnego i pobożnego oczekiwania na przyjście Pana. Prorok Izajasz, widząc bezradność ludzi wobec podejmowanych przez nich wysiłków prosił, aby sam Bóg rozdarł niebiosa i zstąpił do człowieka. W dzisiejszej Ewangelii Jezus trzykrotnie kieruje do słuchaczy słowo: „Czuwajcie”. Święty Paweł zaś zwraca uwagę na to, że Pan sam umacnia swych uczniów w oczekiwaniu Jego objawienia się w chwale. W Adwencie winniśmy przypomnieć sobie wezwania Jana Pawła II do czuwania, wygłoszone przed Apelem Jasnogórskim. W 1983 i 1991 r. Papież mówił: „Czuwam – znaczy, że staram się być człowiekiem sumienia. (…) Czuwam – to znaczy dalej: dostrzegam drugiego. (…) Czuwam – to znaczy: miłość bliźniego – to znaczy: podstawowa międzyludzka solidarność”. Czuwanie modlitewne uczniów Jezusa ma być połączone z dobrymi czynami, dlatego u progu Adwentu prosimy Boga, byśmy przez dobre czyny przygotowali się na spotkanie Chrystusa. Zewnętrznym znakiem modlitewnego czuwania jest świeca roratnia. Niech przypomina nam ona słowa Jezusa: „Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie” (Mt 5, 1).
bp Stefan Cichy
Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie (Mk 13, 35)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Rozpoczynamy Adwent, który przypomina nam czas Starego Przymierza, kiedy to Bóg przez Mojżesza i proroków przygotowywał naród wybrany na spotkanie z Mesjaszem. Pierwsze dwa tygodnie Adwentu będą nam przypominać, że całe nasze życie jest adwentem, po którym każdy z nas spotka Jezusa u kresu swojego życia i na końcu czasów. Na to spotkanie mamy być zawsze gotowi, bo nie wiemy, kiedy Pan nasz przyjdzie.
PIERWSZE CZYTANIE
(Iz 63, 16b-17. 19b; 64, 3-7)
Nie dozwól nam błądzić z dala od Twoich dróg – tak modlił się prorok. Izrael jednak pobłądził, dlatego stał się nieczuły i utracił bojaźń Bożą. Bojaźń Bożą, jeden z darów Ducha Świętego, można tu rozumieć jako wrażliwość na ojcowską miłość Boga. Dlatego prośmy Pana, by w czasie tego Adwentu uwrażliwił nasze serca na Jego przyjście.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tyś, Panie, naszym ojcem, „Odkupiciel nasz”, to Twoje imię odwieczne. Czemuż, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich dróg, tak iż serce nasze staje się nieczułe na bojaźń przed Tobą? Odmień się przez wzgląd na Twoje sługi i na pokolenia Twojego dziedzictwa. Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił, przed Tobą skłębiłyby się góry. Ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, żeby jakiś bóg poza Tobą działał tyle dla tego, co w nim pokłada ufność. Wychodzisz naprzeciw tych, co radośnie pełnią sprawiedliwość i pamiętają o Twych drogach. Oto Tyś zawrzał gniewem, żeśmy zgrzeszyli przeciw Tobie od dawna i byliśmy zbuntowani. My wszyscy byliśmy skalani, a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata. My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście, a nasze winy poniosły nas jak wicher. Nikt nie wzywał Twojego imienia, nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie. Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami i oddałeś nas w moc naszej winy. A jednak, Panie, Tyś naszym ojcem. Myśmy gliną, a Ty naszym twórcą. My wszyscy jesteśmy dziełem rąk Twoich.
PSALM
(Ps 80, 2ac i 3b, 15-16, 18-19)
Jesteśmy Pańską winnicą, o którą troszczy się Bóg. Psalmista woła: „Daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili” – czyli wydamy owoce dobrego życia. Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie. Usłysz, Pasterzu Izraela, * Ty, który zasiadasz nad cherubinami. Zbudź swą potęgę * i przyjdź nam z pomocą. Refren. Powróć, Boże Zastępów, * wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl. Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, * latorośl, którą umocniłeś dla siebie. Refren. Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy, * nad synem człowieczym, którego umocniłeś w swej służbie. Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, * daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili. Refren.
DRUGIE CZYTANIE
(1 Kor 1, 3-9)
Modlitewne pozdrowienie św. Pawła przenika dziękczynienie za łaski, jakimi Bóg obdarzył Koryntian. Skoro Chrystus jest wśród was i w was, to „nie brak wam żadnej łaski”. Odpowiedź na tę prawdę może być tylko jedna: wdzięczność.
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia: Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i od Pana Jezusa Chrystusa. Nieustannie dziękuję mojemu Bogu za was, za łaskę daną wam w Chrystusie Jezusie. W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie słowo i wszelkie poznanie, bo świadectwo Chrystusowe utrwaliło się w was, tak iż nie doznajecie braku żadnej łaski, oczekując objawienia się Pana naszego Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa. Wierny jest Bóg, który powołał nas do wspólnoty z Synem swoim Jezusem Chrystusem, Panem naszym.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Ps 85, 8) Alleluja, alleluja, alleluja. Okaż nam, Panie, łaskę swoją, i daj nam swoje zbawienie. Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
(Mk 13, 33-37)
W czasie Adwentu, którym jest całe nasze życie, Jezus wzywa nas do czuwania. Istotę tego czuwania stanowi uczciwe chrześcijańskie życie, sprawiające, że zawsze jesteśmy gotowi na spotkanie z Panem.
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Uważajcie i czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie”.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Adwentowe lekarstwo
Człowiek wciąż na coś czeka. Są rzeczy lub wydarzenia, na które czeka się tylko chwilę, są takie, które potrzebują godzin lub dni, by się zrealizować, ale są i takie, na które czeka się latami, a nawet całe życie. Czasem zdarza się zrezygnować z czegoś, ale nie można zrezygnować z samego czekania. Oczekiwanie na tyle mocno złączone jest z ludzkim życiem, że gdy człowiek nie ma już na co czekać, to po prostu umiera. Zdarza się, że aby kogoś utrzymać przy życiu nie potrzeba żadnych lekarstw, wystarczy rozpalić w nim nadzieję, pomóc mu znowu czekać na coś lub na kogoś, znowu pragnąć, wyglądać z utęsknieniem, chcieć. Adwent, przepełniony atmosferą oczekiwania, ze swoim po wielokroć powtarzanym czuwajcie, staje się lekarstwem dla człowieka, który już nie czeka na nic. Chciałoby się powiedzieć, że samo ludzkie życie, tak bardzo potrzebujące podtrzymania i uzdrowienia, dało początek temu okresowi liturgicznemu; samo życie, często omdlewające we frustracjach i depresjach chce, aby mu mówiono o oczekiwaniu pełnym nadziei. Przykro byłoby przespać życie, przeżyć je niczego nie pragnąc, smutno byłoby uczynić je bezbarwnym na nic już nie czekając. Człowiek nie wie, kiedy stanie przed Bogiem, na spotkanie z którym przygotowuje go Adwent. Może i tym razem to się nie stanie, ale stanie się z pewnością jedno, jeżeli uda mu się uchwycić ducha tych adwentowych dni: znowu zacznie czekać, znowu wypełni go oczekiwanie, znowu będzie żył. Jezus mówiąc czuwajcie, nie zmusza człowieka do wysiłku ponad jego siły, lecz zachęcając go do oczekiwania przypomina o nadziei związanej z Jego osobą i z Jego przyjściem – nadziei niezbędnej do życia jak powietrze. On chce, aby na Niego czekano i aby serce ludzkie, czekając na Niego jako na Zbawiciela, jako na jedyny ratunek, żyło radosną nadzieją przyszłego spotkania. Czy czekasz?
o. Wojciech Szuliński – kapucyn
Modlitwa Jana Pawła II
O Matko, która znasz cierpienia i nadzieje Kościoła i świata, wspomagaj swoje dzieci w codziennych próbach, jakich życie nie szczędzi nikomu, i spraw, aby dzięki wspólnym wysiłkom wszystkich ciemności nie przemogły światła. Tobie, Jutrzenko zbawienia, powierzamy naszą drogę w nowym Millennium, aby pod Twoim przewodnictwem wszyscy ludzie odnaleźli Chrystusa, światłość świata i jedynego Zbawiciela, który króluje z Ojcem i Duchem Świętym na wieki wieków. Amen.
