WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
NIEPRZYGOTOWANI
“Jakimi winniście być wy w świętym postępowaniu i pobożności, gdy oczekujecie (…) przyjścia dnia Bożego” – pyta św. Piotr (por. 2 P 3, 11-12). Jakby wezwani do odpowiedzi, stajemy dziś przed Panem i czujemy, że nie jesteśmy do niej przygotowani. Chcemy wieść życie spokojne, w dostatku i pewności jutra. Nasze pragnienia dotyczą codzienności. A jeśli przyspieszamy, to jedynie sprawy wokół nas, ale nie nadejście dnia Bożego! Słowo Boże wdziera się jednak w nasze uszy i serca, stawiając nam kłopotliwe pytanie: jakimi mamy być? Uciekamy więc przed rachunkiem sumienia, przed ciągłym przypominaniem o nawróceniu… Czasem tylko czujemy, że toczy się w nas walka dwóch światów. Gdy przegrywamy, odkładamy dzień Pański “na kiedyś”… Przychodzi do nas Jan Chrzciciel, aby prostować drogi. Jest lampą, głosem, sługą uniżonym, apostołem ciągle nieprzygotowanych! Stań dziś z żywą wiarą, daj się zaskoczyć łasce nawiedzenia! Oto Pan przychodzi z mocą, chwała Boga objawia się! Wypełniają się proroctwa Starego Testamentu i odwieczne oczekiwania człowieka. Dwa tysiące lat temu rozpoczęła się Dobra Nowina o Jezusie, Synu Bożym, i trwa do dzisiaj. Od ciebie zależy, czy ogarnie Twoje serce.
ks. Paweł Lisowski
Przygotujcie drogę Panu! (Mk 1, 3)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Dziś druga niedziela Adwentu. W Liturgii słowa przemawiają do nas prorocy. Prorok Izajasz zapowiada Mesjasza z rodu Dawida, a św. Jan Chrzciciel głosi, że Mesjasz już nadchodzi, a kiedy przyjdzie, świat już nie będzie, taki jak przedtem. W czasie Mszy św. spotykamy Mesjasza. On już przyszedł i jest nieustannie Bogiem z nami. Po tym spotkaniu nasze życie nie może być, takie jak dawniej, musi być lepsze, w przeciwnym razie nasza wiara nie rodziłaby godnego owocu nawrócenia.
PIERWSZE CZYTANIE
(Iz 40, 1-5. 9-11)
Dobra nowina została skierowana przez proroka do wygnańców babilońskich: Niewola skończona! Izrael może powrócić do ojczyzny. Musi jednak pamiętać, że jest to powrót oczyszczonych i nawróconych, którzy odtąd będą chodzić Bożymi drogami.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
“Pocieszcie, pocieszcie mój lud!” mówi wasz Bóg. “Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego, że czas jego służby się skończył, że nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swe grzechy”. Głos się rozlega: “Przygotujcie na pustyni drogę dla Pana, wyrównajcie na pustkowiu gościniec naszemu Bogu! Niech się podniosą wszystkie doliny, a wszystkie góry i wzgórza obniżą; równiną niechaj się staną urwiska, a strome zbocza niziną gładką. Wtedy się chwała Pana objawi, zobaczy ją wszelkie ciało, bo powiedziały to usta Pana”. Wstąpże na wysoką górę, zwiastunko dobrej nowiny w Syjonie! Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny w Jeruzalem! Podnieś głos, nie bój się! Powiedz miastom judzkim: “Oto wasz Bóg!” Oto Pan, Bóg, przychodzi z mocą i ramię Jego dzierży władzę. Oto Jego nagroda z Nim idzie i przed Nim Jego zapłata. Podobnie pasterz pasie swą trzodę, gromadzi ją swoim ramieniem, jagnięta nosi na swej piersi, owce karmiące prowadzi łagodnie.
PSALM
(Ps 85, 9ab-10. 11-12. 13-14)
“Bliskie jest zbawienie dla tych, którzy się Go boją” (Ps 85, 10). Jest to bliskość nie tylko w wymiarze czasu, ale i przestrzeni. Bóg jest blisko każdego z nas. Do naszych serc wnosi łaskę i pokój. Refren: Okaż swą łaskę i daj nam zbawienie. Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg: * oto ogłasza pokój ludowi i świętym swoim. Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie dla tych, którzy się Go boją, * i chwała zamieszka w naszej ziemi. Refren. Spotkają się ze sobą łaska i wierność, * ucałują się sprawiedliwość i pokój. Wierność z ziemi wyrośnie, * a sprawiedliwość spojrzy z nieba. Refren. Pan sam obdarza szczęściem, * a nasza ziemia wyda swój owoc. Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość, * a śladami Jego kroków zbawienie. Refren.
DRUGIE CZYTANIE
(2 P 3, 8-14)
Tekst z Nowego Testamentu ukazuje istotny element wiary pierwszych chrześcijan: Jezus przyjdzie powtórnie na ziemię na końcu czasów. Nie znamy daty Jego przyjścia, lecz zawsze mamy być gotowi na spotkanie z Nim.
Czytanie z Drugiego Listu świętego Piotra Apostoła
Umiłowani, niech to jedno nie będzie dla was tajne, że jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień. Nie zwleka Pan z wypełnieniem obietnicy, bo niektórzy są przekonani, że Pan zwleka, ale On jest cierpliwy w stosunku do was. Nie chce bowiem niektórych zgubić, ale wszystkich doprowadzić do nawrócenia. Jak złodziej zaś przyjdzie dzień Pański, w którym niebo ze świstem przeminie, gwiazdy się w ogniu rozsypią, a ziemia i dzieła na niej zostaną spalone. Skoro to wszystko w ten sposób ulegnie zagładzie, to jakimi winniście być wy w świętym postępowaniu i pobożności, gdy oczekujecie i staracie się przyspieszyć przyjście dnia Bożego, który sprawi, że niebo zapalone pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozsypią. Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i ziemi nowej, w których będzie mieszkała sprawiedliwość. Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się, aby On was zastał bez plamy i skazy, w pokoju.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Łk 3, 4. 6) Alleluja, alleluja, alleluja. Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego; wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże. Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
(Mk 1, 1-8)
Święty Jan Chrzciciel przygotowywał drogę Jezusowi, wzywając lud Izraela do nawrócenia. Jego słowa skierowane są także do każdego z nas. My również mamy przygotować Jezusowi drogę do naszych serc, które mają stać się świątynią Ducha Świętego.
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Początek Ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym. Jak jest napisane u proroka Izajasza: “Oto Ja posyłam wysłańca mego przed Tobą; on przygotuje drogę Twoją. Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego”. Wystąpił Jan Chrzciciel na pustyni i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów. Ciągnęła do niego cała judzka kraina oraz wszyscy mieszkańcy Jerozolimy i przyjmowali od niego chrzest w rzece Jordanie, wyznając przy tym swe grzechy. Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a żywił się szarańczą i miodem leśnym. I tak głosił: “Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby się schylić i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym”.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Niepokalana – wzorem doskonałym
Kiedyż to będzie, o Mamusiu Niepokalana, że staniesz się Królową wszystkich i każdej duszy z osobna? Kiedyż wszystkie dusze na całej kuli ziemskiej poznają dobroć i miłość serca Twego ku nim? Kiedyż każda dusza odwdzięczy Ci się gorącą miłością, i to nie tylko przelotnym odczuciem, ale oddaniem Ci całkowitym swej woli, byś sama rządziła w sercach wszystkich i każdego z osobna i mogła ukształtować je na wzór Przenajświętszego Serca Boskiego Twego Syna, uszczęśliwić, ubóstwić? Starajmy się wszyscy przyspieszyć tę chwilę: najpierw i przede wszystkim, dozwalając Niepokalanej zawładnąć niepodzielnie naszym sercem, a następnie, jako narzędzia w Jej niepokalanych rękach, zdobywając jak najwięcej (według możności) dusz dla Niej modlitwą, ofiarowaniem swych cierpień i pracą.
św. Maksymilian Maria Kolbe
Przygotowanie do spotkania
Zdarzyło się prawdopodobnie każdemu z nas, że byliśmy do kogoś zaproszeni, a przychodząc na umówioną godzinę odczuliśmy, że gospodarz wcale nie był przygotowany, co więcej, prawdopodobnie w ogóle o spotkaniu zapomniał. Po czym to poznać? Po takich prostych znakach, jak nie sprzątnięty pokój, w którym odbywa się spotkanie, jak brak kawy lub herbaty na stole, przy którym siedzimy, nie wspominając już o jakimś ciastku i innych znakach, co jasno daje do zrozumienia, że zainteresowania spotkaniem z nami nie było. Po tych poczynionych obserwacjach okazuje się, że rozmowa też jakoś się nie klei, jakby nie było zaangażowania ze strony gospodarza – i jest to prawdą, gdyż nie było go przed spotkaniem. Prawdziwe spotkanie zaczyna się dużo wcześniej, jeszcze zanim zasiądziemy do wspólnej rozmowy, zanim spojrzymy sobie w oczy. Zaczyna się od pytań: co on lubi? co ją ucieszy?. Potem szuka się, sprząta, gotuje… W taki oto sposób spotkanie ma swój początek przed umówionym czasem, zaczyna się od przygotowania, a im bardziej oczekiwany jest gość, tym ono jest intensywniejsze. Prawdą jest, że im bardziej przemyślane i przeżyte było przygotowanie, tym radośniejsze było samo spotkanie z oczekiwaną osobą. Zdarza się, że ludzie mają trudności w spotkaniu Boga i można by długo zastanawiać się nad przyczyną takiego stanu rzeczy, ale czy powodem nie jest po prostu brak odpowiedniego przygotowania, brak wcześniejszego zaangażowania w spotkanie, zanim się odbędzie? Kiedy gość – Bóg przychodzi, często zastaje człowieka “w piżamie, ze zmierzwionymi włosami i zaspanego”. Czy wówczas gospodarz może przeżyć to spotkanie? Usłyszmy głos wołającego na pustyni: “Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego!” (Mk 1, 3)
Matko, Ty jesteś blaskiem, który nie przyćmiewa światłości Chrystusa, bo istniejesz w Nim i przez Niego. Całą swą istotą mówisz “fiat”: Tyś jest Niepokalana, w Tobie jaśnieje pełnia łaski. I oto Twoje dzieci gromadzą się wokół Ciebie u zarania nowego Milenium, by z ufnością błagać Cię dziś o wstawiennictwo, uciekając się pod Twoją macierzyńską opiekę w obliczu wyzwań, jakie kryje przyszłość. Swoim wstawiennictwem wyjednaj nam, o Matko, aby […] ziarna łaski rozwijały się aż do pełnej miary świętości, do jakiej wszyscy jesteśmy powołani. [Amen.]
