NR 50 / 2005 – XXIX NIEDZIELA ZWYKŁA

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


„JA JESTEM PAN I NIE MA INNEGO”


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE


PIERWSZE CZYTANIE (Iz 45, 1. 4-6)
Cyrus, o którym mowa w dzisiejszym pierwszym czytaniu, nie należał do narodu wybranego. Był królem perskim. Panował w VI w. przed Chrystusem na terenie współczesnego Iraku. Jego królestwo powstało na ruinach imperium Babilończyków, którzy podbili wszystkie pokolenia Izraela i uprowadzili je do niewoli. Król Cyrus w 538 r. przed Chrystusem wydał dekret, który pozwalał Izraelitom wrócić do ojczyzny i odbudować zniszczoną świątynię w Jerozolimie. Dlatego panowanie Cyrusa, mimo że był on obcym królem i poganinem, prorok Izajasz obwieszcza jako opatrznościowe.

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

To mówi Pan o swym pomazańcu Cyrusie: «Ja mocno ująłem go za prawicę, aby ujarzmić przed nim narody i królom odpiąć broń od pasa, aby otworzyć przed nim podwoje, żeby się bramy nie zatrzasnęły.
Z powodu sługi mego, Jakuba, Izraela, mojego wybrańca, nazwałem cię twoim imieniem, pełnym zaszczytu, chociaż Mnie nie znałeś. Ja jestem Pan i nie ma innego. Poza Mną nie ma boga. Przypaszę ci broń, chociaż Mnie nie znałeś, aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że beze Mnie nie ma niczego. Ja jestem Panem i nie ma innego». PSALM (Ps 96, 1 i 3. 4-5. 7-8. 9-10ac)
Bóg jest władcą wszystkich narodów. Służą Mu zarówno ci, którzy w Niego wierzą, jak i ci, którzy wypełniają Jego wolę, nieświadomi od kogo pochodzą dobre natchnienia w ich sercach. My, którzy dzięki Objawieniu poznaliśmy Boga, powinniśmy Mu dziękować w naszych świątyniach i świadczyć o Nim wobec wszystkich narodów.
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana. Śpiewajcie Panu pieśń nową, * śpiewaj Panu, ziemio cała. Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, * rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów. Ref. Wielki jest Pan, godzien wszelkiej chwały,* budzi trwogę najwyższą, większą niż inni bogowie. Bo wszyscy bogowie pogan są tylko ułudą, * Pan zaś stworzył niebiosa. Ref. Oddajcie Panu, rodziny narodów, * oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę. Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu, * przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce. Ref. Uwielbiajcie Pana w świętym przybytku. * Zadrżyj ziemio cała przed Jego obliczem. Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, * będzie sprawiedliwie sądził ludy. Ref. DRUGIE CZYTANIE (1 Tes 1, 1-5b)
Wspólnota chrześcijan w Tesalonice była drugą z kolei, założoną przez św. Pawła na kontynencie europejskim. Nie należała do najbardziej licznych, chociaż działała w jednym z największych greckich miast. Głoszenie Ewangelii w Tesalonice zostało okupione prześladowaniem św. Pawła i próbą zastraszenia tych, którzy przez niego uwierzyli w Chrystusa. Fakt, że Kościół w tym mieście się ostał, jest odczytany przez św. Pawła jako znak szczególnego wybrania i umiłowania przez Boga tamtejszych chrześcijan.

Początek Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan

Paweł, Sylwan i Tymoteusz do Kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu i Panu Jezusie Chrystusie. Łaska wam i pokój.
Zawsze dziękujemy Bogu za was wszystkich, wspominając o was nieustannie w naszych modlitwach, pomni przed Bogiem i Ojcem naszym na wasze dzieło wiary, na trud miłości i na wytrwałą nadzieję, w Panu naszym Jezusie Chrystusie. Wiemy, bracia przez Boga umiłowani, o wybraniu waszym, bo nasze głoszenie Ewangelii wśród was nie dokonało się przez samo tylko słowo, lecz przez moc i przez Ducha Świętego, z wielką siłą przekonania. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 12, 21) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA (Mt 22, 15-21)
Faryzeusze wielokrotnie usiłowali doprowadzić do konfliktu Jezusa z reprezentantami władzy rzymskiej. Chcieli Go przedstawiać jako buntownika i wichrzyciela. Nie wahali się przy tym używać środków całkowicie niemoralnych. Według Starego Przymierza nie mogli posługiwać się rzymskimi monetami, na których był wizerunek Cezara. Chrystus wykorzystuje ten fakt, aby im przypomnieć o obowiązkach wobec Boga. Albowiem podobnie jak na rzymskich monetach odciśnięto podobiznę Cezara, tak człowiek nosi w sobie podobieństwo do Boga i dlatego powinien oddać Mu się całkowicie.

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by pochwycić Jezusa w mowie.
Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie?».
Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: «Czemu Mnie kusicie, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową». Przynieśli Mu denara.
On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?».
Odpowiedzieli: «Cezara».
Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga».


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Modlitwa

Panie,
Ty z miłości do nas oddałeś swoje życie.
Spraw, abym tak kochał Ciebie,
jak Ty mnie umiłowałeś!
Tą samą miłością
pragnę kochać moich bliźnich.
Niech Twój Duch, o Jezu,
uzdolni moje serce do prawdziwej miłości.
Dla Ciebie, najwyższe Dobro,
niech nieustannie bije moje serce.
Ty jesteś moim Skarbem, moim Rajem.
Ty z miłości do mnie
w dzień i w nocy
jesteś obecny w tabernakulum.
Przyciągnij mnie do siebie
i spraw, abym tak Cię kochał,
jak Ty tego pragniesz.
Panie, choć moja miłość jest taka maleńka,
to pragniesz, abym Cię kochał.
Nie zasługuję na tę łaskę,
mój Zbawicielu.
Cóż ja dam Tobie, czego Ty mi nie dałeś?
Aby powiedzieć mi, jak mnie kochasz,
oddałeś swoje życie za mnie.
Aby odkupić moje grzechy
i ofiarować mi niebo,
bardzo cierpiałeś.
Jezu, Twoja miłość dla mnie nie ma granic!
Panie, daj mi łaskę ofiarnej miłości!