NR 24 / 2006 – IV NIEDZIELA WIELKANOCNA

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

PIERWSZE CZYTANIE (Dz 4, 8-12)
Co znaczy zwrot: być zbawionym? Być zbawionym to tyle, co ocalonym, ocalonym od zwycięstwa zła i od potęgi śmierci. Pragnienie takiego ocalenia obecne jest w sercu każdego człowieka, zło bowiem i śmierć są doświadczeniem wszystkich. Czy może tego dokonać człowiek? Czy jest człowiek o takim imieniu, które zdolne byłoby pokonać imię zła i imię śmierci? Jednoznaczną odpowiedź na to pytanie daje dzisiaj św. Piotr. Jedno jest tylko takie imię. Imię Jezus.

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział:
«Przełożeni ludu i starsi! Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj w sprawie dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek uzyskał zdrowie, to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych, że przez Niego ten człowiek stanął przed wami zdrowy.
On jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się kamieniem węgielnym. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni».
PSALM (Ps 118, 1 i 8. 9 i 21. 22-23. 26 i 28cd)
Budując dom swej codzienności, często postępujemy jak Żydzi tamtego czasu. Budujemy go, odrzucając Jezusa. Ale to tylko On może stać się głowicą węgła domu, który ma się oprzeć burzom. I nie da się od tego uciec. Tylko Jezus jest kamieniem, fundamentem, na którym warto budować. Refren: Kamień wzgardzony stał się fundamentem. lub: Alleluja. Dziękujcie Panu, bo jest dobry, * bo Jego łaska trwa na wieki. Lepiej się uciekać do Pana, * niż pokładać ufność w człowieku. Ref. Lepiej się uciekać do Pana, * niż pokładać ufność w książętach. Dziękuję Tobie, żeś mnie wysłuchał * i stałeś się moim Zbawcą. Ref. Kamień odrzucony przez budujących * stał się kamieniem węgielnym. Stało się to przez Pana * i cudem jest w naszych oczach. Ref. Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, * błogosławimy was z Pańskiego domu. Jesteś moim Bogiem, chcę Ci podziękować: * Boże mój, pragnę Cię wielbić. Ref.
DRUGIE CZYTANIE (1 J 3, 1-2)
Świat prześciga się w nadawaniu godności: tytułów, urzędów, odznaczeń. Żadna jednak z tych godności nie jest w stanie przewyższyć godności dziecka Bożego otrzymanej na chrzcie świętym. Ta godność jest owocem Bożej miłości do nas. Ale to nie wszystko. Święty Jan mówi, że nie wiadomo jeszcze, kim będziemy. Jedno wiemy: jeszcze bardziej będziemy podobni do Boga.

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Jana Apostoła

Najmilsi:
Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się to ujawni, będziemy do Niego podobni; bo ujrzymy Go takim, jakim jest.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 10, 14) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ja jestem dobrym Pasterzem

i znam owce moje, a moje Mnie znają. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 10, 11-18)
Wokół nas pełno pasterzy. A jeszcze więcej tych, którzy chcieliby być pasterzami. Wielu jest bowiem takich, którzy chcą się mienić przewodnikami innych, zapewniając, iż sami znają drogę do szczęścia. Niewielu jest pośród nich pasterzy dobrych – takich, którzy troszczyliby się o dobro, potrzeby i szczęście owiec, a nie swoje własne. Ale z tych dobrych, jeden jest najlepszy, a właściwie – jeden jest jedynie dobry. Jezus Chrystus. Tylko On bowiem troszczy się o dobro i szczęście, które nie przemija.

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Jezus powiedział:
«Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz.
Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je potem znów odzyskać. Nikt mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca».