NR 25 / 2006 – V NIEDZIELA WIELKANOCNA

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

PIERWSZE CZYTANIE (Dz 9, 26-31)
Czy Bóg kocha tylko niektórych? Czy tylko niektórzy są adresatami Jego łaski? W codziennym doświadczeniu nabieramy przekonania, że istnieje swoista „polityka” Boga wobec ludzi, polityka Bożego wybraństwa, że Bóg z góry wybrał sobie narody i ludzi. Ale myśl o byciu wybranym czy odrzuconym jest tak samo fałszywa. Wybraństwo jest tylko jedno – wzgląd Boga na tych, którzy postępują sprawiedliwie. A na takie wybraństwo zawsze można sobie „zasłużyć”.

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Kiedy Szaweł przybył do Jerozolimy, próbował przyłączyć się do uczniów, lecz wszyscy bali się go, nie wierząc, że jest uczniem.
Dopiero Barnaba przygarnął go i zaprowadził do apostołów, i opowiedział im, jak w drodze Szaweł ujrzał Pana, który przemówił do niego, i z jaką siłą przekonania przemawiał w Damaszku w imię Jezusa. Dzięki temu przebywał z nimi w Jerozolimie. Przemawiał też i rozprawiał z hellenistami, którzy usiłowali go zgładzić. Bracia jednak dowiedzieli się o tym, odprowadzili go do Cezarei i wysłali do Tarsu.
A Kościół cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijał się i żył bogobojnie, i napełniał się pociechą Ducha Świętego.
PSALM (Ps 22, 26b-27. 28 i 30ab. 30c i 31a i 32ab.)
Wszystkich ukochał Bóg. Za wszystkich też umarł Jezus: za dom Izraela i za pogan. To dobra nowina, którą Kościół będzie głosił zawsze i wszystkim, tak długo aż dotrze ona do krańców ziemi. Refren: Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu. lub: Alleluja. Wypełnię me śluby wobec bojących się Boga. * Ubodzy będą jedli i zostaną nasyceni, będą chwalić Pana ci, którzy Go szukają: * «Serca wasze niech żyją na wieki». Ref. Przypomną sobie i wrócą do Pana

wszystkie krańce ziemi; * i oddadzą Mu pokłon

wszystkie szczepy pogańskie. Jemu oddadzą pokłon wszyscy,

co śpią w ziemi, * przed Nim zegną się wszyscy,

którzy staną się prochem. Ref. A moja dusza będzie żyła dla Niego, * potomstwo moje Jemu będzie służyć, przyszłym pokoleniom o Panu opowie, * a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi,

który się narodzi. Ref.
DRUGIE CZYTANIE (1 J 3, 18-24)
Kto kogo ukochał pierwszy? Jakże często żyjemy przekonaniem, że na miłość Boga trzeba zasłużyć. Że Bóg ukocha nas dopiero wtedy, gdy my Go ukochamy. Że na Jego miłość trzeba zapracować dobrymi czynami, zasłużyć cierpieniem, kupić ją modlitwą. Ale miłość Boga do nas nie ma nic wspólnego ani z „handlem,” ani z wzajemnością. Stwórca kocha ludzi, nie dlatego że oni Go kochają. Kocha ich mimo tego, że kochają Go tak mało, a nawet, gdy nie kochają Go wcale.

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Jana Apostoła

Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą. Po tym poznamy, że jesteśmy z prawdy, i uspokoimy przed Nim nasze serce. Bo jeśli nasze serce oskarża nas, to przecież Bóg jest większy od naszego serca i zna wszystko.
Umiłowani, jeśli serce nas nie oskarża, mamy ufność wobec Boga, i o co prosić będziemy, otrzymamy od Niego, ponieważ zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co się Jemu podoba.
Przykazanie Jego zaś jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jezusa Chrystusa, Jego Syna, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa On w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 15, 4. 5b) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę.

Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 15, 1-8)
Wszyscy jesteśmy latoroślami w tym winnym krzewie, którym jest nasz Pan Jezus Chrystus. A Jego Ojciec ten krzew uprawia. To On go oczyszcza, docina, troszczy się i pielęgnuje. Czasami to bardzo bolesna pielęgnacja. Ale ten ból jest konieczny. Bez niego nie ma bowiem obfitych owoców. Bez niego nie ma żadnych owoców.

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który uprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie, o ile nie trwa w winnym krzewie, tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie.
Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją, i wrzuca do ognia, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poprosicie, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami».