NR 40 / 2006 – UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NMP

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

PIERWSZE CZYTANIE (Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab)
Czytanie z Apokalipsy ukazuje nam na horyzoncie wiary wielki znak: Niewiastę obleczoną w słońce. A Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga. Pustynia – właśnie tam uczyła się wiary i zaufania Bogu. Maryja żyła w ciszy, wybrała cień i ukrycie, nie było w Niej chęci pokazania się, a przecież miała do tego wiele okazji w czasie, gdy Jej Syn nauczał i uzdrawiał tłumy. Maryja bierze udział w życiu Syna poprzez modlitwę i kontemplację.

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

Świątynia Boga w niebie się otwarła i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.
Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty, ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro tylko porodzi, pożreć jej Dziecko.
I porodziła Syna – mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga.
I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca».
PSALM (Ps 45, 7 i 10. 11-12. 14-15)
Psalmista wypowiada słowa, które tradycja odnosi do Maryi: Córa królewska wchodzi pełna chwały, odziana w złotogłów. W szacie wzorzystej prowadzą ją do króla. Taki jest kres życia, które było skromne i ciche, oddane Bogu całkowicie. Teraz i na wieki Maryja żyje w chwale, bo ujawniło się to, co w życiu ziemskim było zakryte – cała Jej wielkość i piękno. Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy. Tron Twój, Boże, trwa na wieki, * berłem sprawiedliwym berło Twego królestwa. Córki królewskie wychodzą na spotkanie z tobą, * królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy. Ref. Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, * zapomnij o swym ludzie, o domu twego ojca. Król pragnie twego piękna, * on twoim panem, oddaj mu pokłon. Ref. Córa królewska wchodzi pełna chwały, * odziana w złotogłów. W szacie wzorzystej prowadzą ją do króla, * za nią prowadzą do ciebie dziewice, jej druhny. Ref.
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 15, 20-26)
Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć – są to słowa św. Pawła, których spełnienie możemy oglądać w Zmartwychwstaniu Chrystusa i Wniebowzięciu Maryi. Kres wszystkich rzeczy jest w Ojcu. Także nasz. Maryja już go osiągnęła i pomaga nam w naszej ziemskiej wędrówce. Chciejmy z tej pomocy skorzystać poprzez przyglądanie się Jej życiu i wierne tego życia naśladowanie.

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:
Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc.
Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Maryja została wzięta do nieba,

radują się zastępy aniołów. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 1, 39-56)
Elżbieta powiedziała do Maryi: Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. Wielką rzeczą, która dokonała się w Maryi było to, że uwierzyła, poddała się Bogu pełna ufności. Wiara jest właściwą postawą religijną, jakiej oczekuje od nasPan. Taka odpowiedź jest najbardziej adekwatna, a polega na dyspozycyjności połączonej z aktywną gotowością na wszystko, czego chce Bóg. A to, czego On chce, zawsze pochodzi z wielkiej miłości do nas. Maryja nie zawiodła się. Możemy być pewni, że my też się nie zawiedziemy.

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:
«Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana».
Wtedy Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim. Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, święte jest imię Jego. A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak obiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».