NR 58 / 2006 – II NIEDZIELA ADWENTU

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


Dzień Pański

BÓG PANEM HISTORII


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE



PIERWSZE CZYTANIE
(Ba 5, 1-9)
Prorok Baruch pisze do Żydów, którzy utracili swą ojczyznę i zostali zabrani do niewoli babilońskiej. Pragnie ich pocieszyć, zapewniając, że Bóg przebaczy winy swemu ludowi i przywróci mu wolność, dawną świetność i sławę. Także i my możemy być pewni, że nasze życie jest w rękach Bożych. Również nas Bóg może wyprowadzić z największego nawet nieszczęścia. Musimy Mu tylko zaufać i zawierzyć Mu całą swą przyszłość.

Czytanie z Księgi proroka Barucha

Złóż, Jeruzalem, szatę smutku i utrapienia swego, a przywdziej wspaniałe szaty chwały, dane ci na zawsze przez Pana. Oblecz się płaszczem sprawiedliwości pochodzącej od Boga, włóż na głowę swą koronę chwały Przedwiecznego! Albowiem Bóg chce pokazać twoją wspaniałość wszystkiemu, co jest pod niebem. Imię twe u Boga, na wieki będzie nazwane: „Pokój sprawiedliwości i chwała pobożności!”. Podnieś się, Jeruzalem! Stań na miejscu wysokim, spojrzyj na wschód, zobacz twe dzieci, zgromadzone na słowo Świętego od wschodu słońca aż do zachodu, rozradowane, że Bóg o nich pamiętał. Wyszli od ciebie pieszo, pędzeni przez wrogów, a Bóg przyprowadzi ich niesionych z chwałą, jakby na tronie królewskim. Albowiem postanowił Bóg zniżyć każdą górę wysoką, pagórki odwieczne, doły zasypać do zrównania z ziemią, aby bezpiecznie mógł kroczyć Izrael w chwale Pana. Na rozkaz Pana lasy i drzewa pachnące ocieniać będą Izraela. Z radością bowiem poprowadzi Bóg Izraela do światła swej chwały z właściwą sobie sprawiedliwością i miłosierdziem.
PSALM
(Ps 126, 1-2ab. 2cd-4. 5-6)
Po pięćdziesięciu latach niewoli babilońskiej, Żydzi odzyskali utraconą wolność i mogli powrócić do ojczyzny. Było to dla nich wydarzenie tak nieoczekiwane, że stwierdzali stanowczo: Dokonał tego sam Bóg, który czyni wielkie rzeczy. Dzięki interwencji Boga ci, którzy płakali, zaczynają na nowo się radować.
[c1]Refren:[/c1] Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas. Gdy Pan odmienił los Syjonu, * wydawało nam się, że śnimy. Usta nasze były pełne śmiechu, * a język śpiewał z radości. [c1]Ref.[/c1] Mówiono wtedy między poganami: * «Wielkie rzeczy im Pan uczynił». Odmień znowu nasz los, Panie, * jak odmieniasz strumienie na Południu. [c1]Ref.[/c1] Ci, którzy we łzach sieją, * żąć będą w radości. Idą i płaczą niosąc ziarno na zasiew, * lecz powrócą z radością niosąc swoje snopy. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE
(Flp 1, 4-6. 8-11)
Każdy chrześcijanin może na swój sposób przyczyniać się do szerzenia Ewangelii Chrystusa w świecie: przykładem życia zgodnego z nauką Jezusa, mówieniem o Chrystusie, rozpowszechnianiem książek religijnych czy też materialnym wspieraniem tych, którzy całe swe życie poświęcili na służbę Panu. W tym wszystkim jednak najważniejsza jest miłość, w której wyraża się troska o drugiego człowieka i jego zbawienie. Gdy będziemy ją mieli w dniu spotkania z Chrystusem, nie staniemy przed Nim z pustym sercem.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:
Zawsze w każdej modlitwie, z radością zanoszę prośbę za was wszystkich, z powodu waszego udziału w szerzeniu Ewangelii od pierwszego dnia aż do chwili obecnej. Mam właśnie ufność, że Ten, który zapoczątkował w was dobre dzieło, dokończy go do dnia Chrystusa Jezusa.
Albowiem Bóg jest mi świadkiem, jak gorąco tęsknię za wami wszystkimi ożywiony miłością Chrystusa Jezusa. A modlę się o to, aby miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu dla oceny tego, co lepsze, abyście byli czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa, napełnieni plonem sprawiedliwości, nabytym przez Jezusa Chrystusa ku chwale i czci Boga.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Łk 3, 4. 6) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Przygotujcie drogę Panu,

prostujcie ścieżki dla Niego;

wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
(Łk 3, 1-6)
Gdy spodziewamy się przybycia ważnego gościa, kiedy jego wizyta jest w pewnym sensie domową uroczystością, sprzątamy mieszkanie i przygotowujemy obfity posiłek. Na wsi, w takich sytuacjach, ludzie ponadto naprawiają błotniste drogi i zasypują koleiny, aby gość mógł dotrzeć na miejsce bez większych trudności. Jak wygląda nasze duchowe przygotowanie na przyjście Zbawiciela? Czy Jego przybycie na pewno będzie dla nas wielkim świętem i przyczyną szczerej radości?

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i kraju Trachonu, Lizaniasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni.
Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów, jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza:
«Głos wołającego na pustyni:
Przygotujcie drogę Panu,
prostujcie ścieżki dla Niego;
każda dolina niech będzie wypełniona,
każda góra i pagórek zrównane,
drogi kręte niech się staną prostymi,
a wyboiste drogami gładkimi.
I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże».


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Modlitwa

Jana Pawła II za młodzież

Maryjo, Młoda Córko Izraela, która zaznałaś niepokoju młodego serca wobec propozycji Odwiecznego, niech patrzą na Ciebie z ufnością młodzi trzeciego tysiąclecia. Uczyń ich zdolnymi przyjąć zaproszenie Twego Syna, by uczynili ze swego życia całkowity dar na chwałę Bożą. Pozwól im zrozumieć, że służba Bogu zaspokaja pragnienia serca i że jedynie w służbie Bogu i Jego Królestwu, realizujemy się zgodnie z Bożym zamysłem, a życie staje się hymnem pochwalnym ku czci Przenajświętszej Trójcy. Amen.