WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
ŁASKA, KTÓRA NIESIE ZBAWIENIE
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 42, 1-4. 6-7)
Prorok Izajasz ujrzał w wizji Sługę Bożego, umiłowanego przez Pana i obdarzonego Duchem Świętym. Miał On głosić ludowi Bożą naukę oraz postępować wobec wszystkich z łagodnością i dobrocią. Zapowiedź tę swoim życiem i swoją działalnością spełnił Jezus. To właśnie On przyniósł nowe, doskonalsze Prawo, przywracał wzrok ociemniałym, zdrowie chorym, a wszystkich obdarzał wielką miłością. Wypełniając to proroctwo, udowodnił, że to właśnie On jest oczekiwanym od wieków Mesjaszem.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
To mówi Pan: «Oto mój Sługa, którego podtrzymuję, Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo. Nie będzie wołał ni podnosił głosu, nie da słyszeć krzyku swego na dworze. Nie złamie trzciny nadłamanej, nie zagasi knotka o nikłym płomyku. On z mocą ogłosi Prawo, nie zniechęci się ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi, a Jego pouczenia wyczekują wyspy. Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, ująłem Cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi, światłością dla narodów, abyś otworzył oczy niewidomym, ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców, z więzienia tych, co mieszkają w ciemności».
PSALM (Ps 29, 1-2. 3ac-4. 3b i 9b-10)
W swym podniosłym hymnie Psalmista sławi wielkość i majestat wszechmocnego Boga. On panuje nad całym światem: i nad ziemią, i nad wodami, i nad niebem. Całe stworzenie Jemu służy i oddaje Mu chwałę. Przyłączmy się do radosnego wołania Psalmisty i razem z nim uwielbiajmy Boga. [c1]Refren:[/c1] Pan ześle pokój swojemu ludowi. Oddajcie Panu, synowie Boży, * oddajcie Panu chwałę i sławcie Jego potęgę. Oddajcie chwałę Jego imieniu, * na świętym dziedzińcu uwielbiajcie Pana. [c1]Ref.[/c1] Ponad wodami głos Pański, * Pan ponad wód bezmiarem! Głos Pana potężny, * głos Pana pełen dostojeństwa. [c1]Ref.[/c1] Zagrzmiał Bóg majestatu: * a w świątyni Jego wszyscy wołają: «Chwała». Pan zasiadł nad potopem, * Pan jako Król zasiada na wieki. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (Dz 10, 34-38)
Święty Piotr w swojej katechezie, wygłoszonej w domu setnika Korneliusza, streszcza całą działalność Jezusa. Przedstawia krótko te fakty, które dla pierwszych chrześcijan były najważniejsze: chrzest Jezusa w Jordanie, nauczanie, dokonywanie cudów, a na koniec śmierć i Zmartwychwstanie. Wszystkie te wydarzenia mają znaczenie zbawcze. Cztery Ewangelie, których słuchamy w poszczególne dni całego roku, są rozwinięciem tej pierwotnej katechezy.
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr przybył do Cezarei, do domu Korneliusza, przemówił: «Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie.
Posłał swe słowo synom Izraela, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa. On to jest Panem wszystkich. Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła, dlatego że Bóg był z Nim».
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mk 9, 6) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
Otwarło się niebo i zabrzmiał głos Ojca:
To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 3, 15-16. 21-22)
Ponieważ Jan Chrzciciel uznawany był za wielkiego proroka, niektórzy zastanawiali się, czy może on jest oczekiwanym Mesjaszem. Jan, pokorny sługa prawdy, zaprzecza i wskazuje na Jezusa. W czasie chrztu w Jordanie na Jezusa zstępuje Duch Święty, aby Go umocnić na całą działalność publiczną, a głos samego Ojca, dobiegający z nieba, potwierdza Jego Boże synostwo. Tym sposobem i Jan, i Duch Święty, i Ojciec stają dziś przed nami jako świadkowie, że Jezus jest oczekiwanym od wieków Zbawicielem świata. Wraz z Jego przyjściem kończą się czasy Starego Przymierza, a zaczynają się czasy realizacji zapowiedzi i ostatecznego wypełnienia zbawczych dzieł i planów Bożych.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest on Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: “Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem”.
Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego w postaci cielesnej niby gołębica, a z nieba odezwał się głos: “Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie”.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 42, 1-4. 6-7)
Prorok Izajasz ujrzał w wizji Sługę Bożego, umiłowanego przez Pana i obdarzonego Duchem Świętym. Miał On głosić ludowi Bożą naukę oraz postępować wobec wszystkich z łagodnością i dobrocią. Zapowiedź tę swoim życiem i swoją działalnością spełnił Jezus. To właśnie On przyniósł nowe, doskonalsze Prawo, przywracał wzrok ociemniałym, zdrowie chorym, a wszystkich obdarzał wielką miłością. Wypełniając to proroctwo, udowodnił, że to właśnie On jest oczekiwanym od wieków Mesjaszem.
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
To mówi Pan: «Oto mój Sługa, którego podtrzymuję, Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo. Nie będzie wołał ni podnosił głosu, nie da słyszeć krzyku swego na dworze. Nie złamie trzciny nadłamanej, nie zagasi knotka o nikłym płomyku. On z mocą ogłosi Prawo, nie zniechęci się ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi, a Jego pouczenia wyczekują wyspy. Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, ująłem Cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi, światłością dla narodów, abyś otworzył oczy niewidomym, ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców, z więzienia tych, co mieszkają w ciemności».
PSALM (Ps 29, 1-2. 3ac-4. 3b i 9b-10)
W swym podniosłym hymnie Psalmista sławi wielkość i majestat wszechmocnego Boga. On panuje nad całym światem: i nad ziemią, i nad wodami, i nad niebem. Całe stworzenie Jemu służy i oddaje Mu chwałę. Przyłączmy się do radosnego wołania Psalmisty i razem z nim uwielbiajmy Boga. [c1]Refren:[/c1] Pan ześle pokój swojemu ludowi. Oddajcie Panu, synowie Boży, * oddajcie Panu chwałę i sławcie Jego potęgę. Oddajcie chwałę Jego imieniu, * na świętym dziedzińcu uwielbiajcie Pana. [c1]Ref.[/c1] Ponad wodami głos Pański, * Pan ponad wód bezmiarem! Głos Pana potężny, * głos Pana pełen dostojeństwa. [c1]Ref.[/c1] Zagrzmiał Bóg majestatu: * a w świątyni Jego wszyscy wołają: «Chwała». Pan zasiadł nad potopem, * Pan jako Król zasiada na wieki. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (Dz 10, 34-38)
Święty Piotr w swojej katechezie, wygłoszonej w domu setnika Korneliusza, streszcza całą działalność Jezusa. Przedstawia krótko te fakty, które dla pierwszych chrześcijan były najważniejsze: chrzest Jezusa w Jordanie, nauczanie, dokonywanie cudów, a na koniec śmierć i Zmartwychwstanie. Wszystkie te wydarzenia mają znaczenie zbawcze. Cztery Ewangelie, których słuchamy w poszczególne dni całego roku, są rozwinięciem tej pierwotnej katechezy.
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr przybył do Cezarei, do domu Korneliusza, przemówił: «Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie.
Posłał swe słowo synom Izraela, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa. On to jest Panem wszystkich. Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła, dlatego że Bóg był z Nim».
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mk 9, 6) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
Otwarło się niebo i zabrzmiał głos Ojca:
To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 3, 15-16. 21-22)
Ponieważ Jan Chrzciciel uznawany był za wielkiego proroka, niektórzy zastanawiali się, czy może on jest oczekiwanym Mesjaszem. Jan, pokorny sługa prawdy, zaprzecza i wskazuje na Jezusa. W czasie chrztu w Jordanie na Jezusa zstępuje Duch Święty, aby Go umocnić na całą działalność publiczną, a głos samego Ojca, dobiegający z nieba, potwierdza Jego Boże synostwo. Tym sposobem i Jan, i Duch Święty, i Ojciec stają dziś przed nami jako świadkowie, że Jezus jest oczekiwanym od wieków Zbawicielem świata. Wraz z Jego przyjściem kończą się czasy Starego Przymierza, a zaczynają się czasy realizacji zapowiedzi i ostatecznego wypełnienia zbawczych dzieł i planów Bożych.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest on Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: “Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem”.
Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego w postaci cielesnej niby gołębica, a z nieba odezwał się głos: “Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie”.