NR 28 / 2007 – UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


JEDEN BÓG W TRZECH OSOBACH


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE



Dzisiejsza uroczystość wprowadza nas w sam środek życia Boga, ukazuje tajemnicę Trójcy Najświętszej, cel i kres ludzkiego istnienia. Otwórzmy nasze serca i przez skruchę oraz pokorne wyznanie grzechów przygotujmy się do tego, co Bóg dzisiaj dla nas przygotował.

PIERWSZE CZYTANIE
(Prz 8, 22-31)
Czytanie z Księgi Przysłów świadczy o tym, że tajemnica Trójcy Świętej od samego początku wyciska swe wspaniałe piętno na całym stworzeniu. W Starym Testamencie Mądrość oznaczała pierwiastek Boży, można więc ją odnieść zarówno do Syna, jak i Ducha Świętego. Stworzenie jest przesiąknięte tajemnicą Boskiego życia, w stworzeniu, jak w zwierciadle, odbija się niestworzone piękno Boskiej Trójjedynej miłości.

Czytanie z Księgi Przysłów

To mówi Mądrość Boża:
«Pan mnie stworzył, swe arcydzieło, przed swymi czynami, od dawna.
Od wieków jestem stworzona, od początku, zanim ziemia powstała.
Jestem zrodzona, gdy jeszcze bezmiar wód nie istniał ani źródła, co wodą tryskają, i zanim góry stanęły. Poczęta jestem przed pagórkami, nim ziemię i pola uczynił, początek pyłu na ziemi.
Gdy niebo umacniał, z Nim byłam, gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód, gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej otchłani umacniał, gdy morzu stawiał granice, by wody z brzegów nie wyszły, gdy kreślił fundamenty pod ziemię. Ja byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim, igrając na okręgu ziemi, znajdując radość przy synach ludzkich».
PSALM
(Ps 8, 4-5. 6-7. 8-9)
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie. Psalmista wyraża zdumienie nad tajemnicą Boga. Ma świadomość, że spotyka rzeczywistość, której nie sposób ogarnąć ani umysłem, ani sercem. Bóg jest zawsze większy od tego, co możemy poznać. Wobec tego faktu najlepszą postawą jest pełne miłości zdumienie.
[c1]Refren:[/c1] Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie. Gdy patrzę na Twoje niebo, dzieło palców Twoich, [c1]*[/c1] na księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził: czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, [c1]*[/c1] czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego? [c1]Ref.[/c1] Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, [c1]*[/c1] uwieńczyłeś go czcią i chwałą. Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, [c1]*[/c1] wszystko złożyłeś pod jego stopy: [c1]Ref.[/c1] Owce i bydło wszelakie, [c1]*[/c1] i dzikie zwierzęta, ptaki niebieskie i ryby morskie, [c1]*[/c1] wszystko, co szlaki mórz przemierza. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE
(Rz 5, 1-5)
Drugie czytanie przypomina nam o prawdzie, że jesteśmy uczestnikami życia Bożego. Miłość, która jest wewnętrznym życiem Boga, jest rozlana w naszych sercach przez Ducha. Bóg bowiem obdarza nas tą samą miłością, jaką kocha siebie samego, tą samą, która stanowi wewnętrzny dynamizm Jego Trójjedynego życia. Musimy pamiętać o tej wielkiej godności, jaką otrzymaliśmy na chrzcie świętym.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:
Dostąpiwszy usprawiedliwienia przez wiarę, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu uzyskaliśmy przez wiarę dostęp do tej łaski, w której trwamy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej.
Ale nie tylko to, lecz chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, a wytrwałość wypróbowaną cnotę, wypróbowana cnota zaś nadzieję. A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Ap 1, 8) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,

Bogu, który jest i który był, i który przychodzi. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
(J 16, 12-15)
Dzisiejsza Ewangelia mówi nam o tajemnicy Trójcy Świętej, o niezgłębionych wzajemnych relacjach Boskich Osób. Duch Święty prowadzi nas do Prawdy, ale nie mówi od siebie, On jest przekazicielem myśli Syna. Syn Boży także nie mówi od siebie – jest przesłaniem Ojca, Jego myślą. Ojciec tego, co posiada, nie zatrzymuje dla siebie, lecz oddaje Synowi. Tak powstaje wieczne koło wzajemnej miłości, której intensywność przekracza nasze ludzkie wyobrażenia.

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Jezus powiedział swoim uczniom:
«Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek słyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam oznajmi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego bierze i wam objawi».


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


Hymn powszechny

Chwała niech będzie Trójcy Nieskończonej, wiecznej! Ku Twej czci składamy miłą Ci ofiarę. Odpuść nam w niej, Panie, nasze winy, daruj nieprawości! Niech umarli znajdą odpoczynek, żywi nadzieję i pomoc! Wspominamy wszystkich, którzy powiedzieli: „Pomnijcie na nas w swej modlitwie”. Spójrz na nich, Panie, w Twej miłości według miłosierdzia Twego bogatego skarbca, przez modlitwę błogosławionej Maryi, Matki, co Cię zrodziła! I przez modlitwę Męczenników zabitych z powodu Ciebie, i wszystkich Świętych i Sprawiedliwych, co swą ofiarą Ci się podobają, Ojcze i Synu, i Duchu Święty, jedyny prawdziwy Boże, Tobie chwała, nad nami zaś Twa łaska po wszystkie czasy na wieki. Amen.