WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
ZOSTAŃ Z NAMI, PANIE!
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Dzisiaj przeżywamy uroczystość Bożego Ciała. Istotą świętowania jest radość, a radość powinna mieć zewnętrzną formę wyrazu. Tak dzieje się, gdy idziemy w procesji za Jezusem ukrytym w Postaciach Eucharystycznych. Przeżyjmy świadomie naszą radość i idźmy za Jezusem nie tylko dzisiaj, ale w całym naszym życiu.
PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 14, 18-20)
Czytanie z Księgi Rodzaju ukazuje nam Melchizedeka, króla Szalemu, jako kapłana Boga Najwyższego. Stanowi on zapowiedź prawdziwego kapłaństwa wypełniającego się w Chrystusie. Pierwotny dar z płodów ziemi, dar chleba i wina, jest natomiast proroctwem znaków eucharystycznych, pod którymi ukryte są prawdziwe Ciało i Krew Chrystusa.
Czytanie z Księgi Rodzaju
W owych dniach:
Melchizedek, król Szalemu, wyniósł chleb i wino; a ponieważ był on kapłanem Boga Najwyższego, błogosławił Abrama, mówiąc: «Niech będzie błogosławiony Abram przez Boga Najwyższego, Stwórcę nieba i ziemi. Niech będzie błogosławiony Bóg Najwyższy, który w twe ręce wydał twoich wrogów». Abram dał mu dziesiątą część ze wszystkiego.
PSALM (Ps 110, 1-2. 3-4)
Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka – słowa śpiewanego dzisiaj psalmu odnoszą się do Jezusa, On jest jedynym prawdziwym kapłanem, który dokonuje pojednania ludzkości z Bogiem. [c1]Refren:[/c1] Jesteś kapłanem tak jak Melchizedek. Rzekł Pan do Pana mego: «Siądź po mojej prawicy, [c1]*[/c1] aż uczynię Twych wrogów podnóżkiem stóp Twoich». Pan rozciągnie moc Twego berła z Syjonu: [c1]*[/c1] «Panuj wśród Twych nieprzyjaciół. [c1]Ref.[/c1] Przy Tobie panowanie w dniu Twojego tryumfu, [c1]†[/c1] w blasku świętości, [c1]*[/c1] z łona jutrzenki zrodziłem Cię jak rosę». Pan przysiągł i nie będzie żałował: [c1]*[/c1] «Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka». [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 11, 23-26)
Drugie czytanie przytacza słowa Jezusa wypowiedziane przy ustanowieniu Eucharystii. W nich zawarte jest bogactwo Bożej miłości, która ukazuje swą pełnię w oddaniu życia za tych, których kocha. Jest to podwójne wydanie siebie z miłości: najpierw na śmierć, potem w Eucharystii: To jest Ciało moje za was wydane.
Czytanie z Pierwszego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Ja otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: «To jest Ciało moje za was wydane. Czyńcie to na moją pamiątkę».
Podobnie skończywszy wieczerzę wziął kielich, mówiąc: «Ten Kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę».
Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6, 51) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba.
Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 9, 11b-17)
Miłość Boga Ojca do człowieka sprawiła, że wydał Syna swojego na pokarm dla świata. Ta prawda ukazana jest w obrazie rozmnożenia chleba. Jezus czyni ten cud nie tylko po to, by nakarmić tłumy słuchających Jego nauki, lecz jako zapowiedź tego, co stanie się na zawsze tajemnicą Jego miłości. On siebie daje nam na pokarm i sprawia, że głód naszego serca, wszystkie jego pragnienia zostają zaspokojone.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Jezus opowiadał rzeszom o królestwie Bożym, a tych, którzy leczenia potrzebowali, uzdrowił. Dzień począł się chylić ku wieczorowi. Wtedy przystąpiło do Niego Dwunastu mówiąc: «Odpraw tłum; niech idą do okolicznych wsi i zagród, gdzie znajdą schronienie i żywność; bo jesteśmy tu na pustkowiu». Lecz On rzekł do nich: «Wy dajcie im jeść». Oni odpowiedzieli: «Mamy tylko pięć chlebów i dwie ryby; chyba że pójdziemy i nakupimy żywności dla wszystkich tych ludzi».
Było bowiem około pięciu tysięcy mężczyzn. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Każcie im rozsiąść się gromadami mniej więcej po pięćdziesięciu». Uczynili tak i rozmieścili wszystkich.
A On wziął te pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo i odmówiwszy nad nimi błogosławieństwo, połamał i dawał uczniom, by podawali ludowi. Jedli i nasycili się wszyscy, i zebrano jeszcze dwanaście koszów ułomków, które im zostały.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Człowiek, który przynosi do ołtarza owoc „pracy rąk ludzkich”, przy ołtarzu tym lepiej uświadamia sobie swoje miejsce w dziejach, swoje konkretne posłannictwo życiowe i swoje zadania. Uświadamia sobie, że życia nie wolno zmarnować, bo także życie domaga się „spełnienia”. bp Zygmunt Zimowski
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
Dzisiaj przeżywamy uroczystość Bożego Ciała. Istotą świętowania jest radość, a radość powinna mieć zewnętrzną formę wyrazu. Tak dzieje się, gdy idziemy w procesji za Jezusem ukrytym w Postaciach Eucharystycznych. Przeżyjmy świadomie naszą radość i idźmy za Jezusem nie tylko dzisiaj, ale w całym naszym życiu.
PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 14, 18-20)
Czytanie z Księgi Rodzaju ukazuje nam Melchizedeka, króla Szalemu, jako kapłana Boga Najwyższego. Stanowi on zapowiedź prawdziwego kapłaństwa wypełniającego się w Chrystusie. Pierwotny dar z płodów ziemi, dar chleba i wina, jest natomiast proroctwem znaków eucharystycznych, pod którymi ukryte są prawdziwe Ciało i Krew Chrystusa.
Czytanie z Księgi Rodzaju
W owych dniach:
Melchizedek, król Szalemu, wyniósł chleb i wino; a ponieważ był on kapłanem Boga Najwyższego, błogosławił Abrama, mówiąc: «Niech będzie błogosławiony Abram przez Boga Najwyższego, Stwórcę nieba i ziemi. Niech będzie błogosławiony Bóg Najwyższy, który w twe ręce wydał twoich wrogów». Abram dał mu dziesiątą część ze wszystkiego.
PSALM (Ps 110, 1-2. 3-4)
Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka – słowa śpiewanego dzisiaj psalmu odnoszą się do Jezusa, On jest jedynym prawdziwym kapłanem, który dokonuje pojednania ludzkości z Bogiem. [c1]Refren:[/c1] Jesteś kapłanem tak jak Melchizedek. Rzekł Pan do Pana mego: «Siądź po mojej prawicy, [c1]*[/c1] aż uczynię Twych wrogów podnóżkiem stóp Twoich». Pan rozciągnie moc Twego berła z Syjonu: [c1]*[/c1] «Panuj wśród Twych nieprzyjaciół. [c1]Ref.[/c1] Przy Tobie panowanie w dniu Twojego tryumfu, [c1]†[/c1] w blasku świętości, [c1]*[/c1] z łona jutrzenki zrodziłem Cię jak rosę». Pan przysiągł i nie będzie żałował: [c1]*[/c1] «Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka». [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 11, 23-26)
Drugie czytanie przytacza słowa Jezusa wypowiedziane przy ustanowieniu Eucharystii. W nich zawarte jest bogactwo Bożej miłości, która ukazuje swą pełnię w oddaniu życia za tych, których kocha. Jest to podwójne wydanie siebie z miłości: najpierw na śmierć, potem w Eucharystii: To jest Ciało moje za was wydane.
Czytanie z Pierwszego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Ja otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: «To jest Ciało moje za was wydane. Czyńcie to na moją pamiątkę».
Podobnie skończywszy wieczerzę wziął kielich, mówiąc: «Ten Kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę».
Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6, 51) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba.
Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 9, 11b-17)
Miłość Boga Ojca do człowieka sprawiła, że wydał Syna swojego na pokarm dla świata. Ta prawda ukazana jest w obrazie rozmnożenia chleba. Jezus czyni ten cud nie tylko po to, by nakarmić tłumy słuchających Jego nauki, lecz jako zapowiedź tego, co stanie się na zawsze tajemnicą Jego miłości. On siebie daje nam na pokarm i sprawia, że głód naszego serca, wszystkie jego pragnienia zostają zaspokojone.
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Jezus opowiadał rzeszom o królestwie Bożym, a tych, którzy leczenia potrzebowali, uzdrowił. Dzień począł się chylić ku wieczorowi. Wtedy przystąpiło do Niego Dwunastu mówiąc: «Odpraw tłum; niech idą do okolicznych wsi i zagród, gdzie znajdą schronienie i żywność; bo jesteśmy tu na pustkowiu». Lecz On rzekł do nich: «Wy dajcie im jeść». Oni odpowiedzieli: «Mamy tylko pięć chlebów i dwie ryby; chyba że pójdziemy i nakupimy żywności dla wszystkich tych ludzi».
Było bowiem około pięciu tysięcy mężczyzn. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Każcie im rozsiąść się gromadami mniej więcej po pięćdziesięciu». Uczynili tak i rozmieścili wszystkich.
A On wziął te pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo i odmówiwszy nad nimi błogosławieństwo, połamał i dawał uczniom, by podawali ludowi. Jedli i nasycili się wszyscy, i zebrano jeszcze dwanaście koszów ułomków, które im zostały.
KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE
Człowiek, który przynosi do ołtarza owoc „pracy rąk ludzkich”, przy ołtarzu tym lepiej uświadamia sobie swoje miejsce w dziejach, swoje konkretne posłannictwo życiowe i swoje zadania. Uświadamia sobie, że życia nie wolno zmarnować, bo także życie domaga się „spełnienia”. bp Zygmunt Zimowski
