NR 46 / 2007 – XXV NIEDZIELA ZWYKŁA

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

Po całym tygodniu pracy chcemy na nowo nabrać sił nie tylko fizycznych, ale też duchowych. Przychodzimy do Jezusa Chrystusa, który w czasie Eucharystii karmi nas swoim Ciałem i Krwią. Wiemy, że nie można jednocześnie służyć Bogu i Mamonie, dlatego chcemy oderwać nasze myśli od spraw codziennych i całe serce otworzyć na Boga. Nie jest to oczywiście łatwe, dlatego tym bardziej przepraszajmy Go za wszystko, co nas od Niego oddziela.
PIERWSZE CZYTANIE (Am 8, 4-7)
Choć Bóg dał Izraelowi Prawo i zobowiązał do jego przestrzegania, naród wybrany prędko zapomniał o nakazach Boga. Bogaci uciskali biednych i jeszcze bardziej bogacili się ich kosztem. Swoich dłużników sprzedawali nawet jako niewolników, aby tym sposobem odzyskać pożyczone im pieniądze. Bóg przez proroka Amosa staje dziś po stronie biednych i uciskanych, wypomina zło nieuczciwym i przypomina, że od zachowywania wszystkich przykazań zależy dobro i szczęście całego narodu.

Czytanie z Księgi proroka Amosa

Słuchajcie tego wy, którzy gnębicie ubogiego i bezrolnego pozostawiacie bez pracy, którzy mówicie: «Kiedyż minie nów księżyca, byśmy mogli sprzedawać zboże? Kiedyż szabat, byśmy mogli otworzyć spichlerz? A będziemy zmniejszać efę, powiększać sykl i wagę podstępnie fałszować. Będziemy kupować biednego za srebro, a ubogiego za parę sandałów i plewy pszenicy będziemy sprzedawać».
Przysiągł Pan na dumę Jakuba: «Nie zapomnę nigdy wszystkich ich uczynków».
PSALM (Ps 113, 1-2. 4-6. 7-8)
Bóg swoim wzrokiem ogarnia całą ziemię i bierze w obronę ludzi słabych, pokrzywdzonych i uciemiężonych. Wraz z psalmistą wysławiajmy Jego miłosierdzie i prośmy Go, aby na całej ziemi zapanowała między ludźmi sprawiedliwość i miłość. [c1]Refren:[/c1] Pana pochwalcie, On dźwiga biednego. [c1]lub:[/c1] Alleluja. Chwalcie słudzy Pańscy, [c1]*[/c1] chwalcie imię Pana. Niech imię Pana będzie błogosławione, [c1]*[/c1] teraz i na wieki. [c1]Ref.[/c1] Pan jest wywyższony nad wszystkie ludy, [c1]*[/c1] ponad niebiosa sięga Jego chwała. Kto jest jak nasz Pan Bóg, [c1]†[/c1] co ma siedzibę w górze, [c1]*[/c1] i w dół spogląda na niebo i na ziemię. [c1]Ref.[/c1] Podnosi z prochu nędzarza [c1]*[/c1] i dźwiga z gnoju ubogiego, by go posadzić wśród książąt, [c1]*[/c1] wśród książąt swojego ludu. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (1 Tm 2, 1-8)
W Starym Testamencie pośrednikiem między Bogiem a Jego ludem był Mojżesz. W Nowym Testamencie jest nim Jezus Chrystus. On objawił ludziom prawdziwe oblicze jedynego Boga oraz nieustannie wstawia się za ludźmi przed swoim Ojcem. Jego męka i śmierć na krzyżu jest „okupem”, którym wszystkich wydobył z niewoli grzechu i obdarzył wolnością dzieci Bożych. Pragnie wszystkich wprowadzić do swego królestwa wiecznego życia, szczęścia i pokoju. Czy jednak zechcemy przyjąć ten ofiarowany nam dar zbawienia?

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza

Zalecam przede wszystkim, by prośby, modlitwy, wspólne błagania, dziękczynienia odprawiane były za wszystkich ludzi: za królów i za wszystkich sprawujących władzę, abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne z całą pobożnością i godnością. Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Zbawiciela naszego, Boga, który pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy.
Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który wydał siebie samego na okup za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie. Ze względu na nie ja zostałem ustanowiony głosicielem i apostołem – mówię prawdę, nie kłamię – nauczycielem pogan w wierze i prawdzie.
Chcę więc, by mężczyźni modlili się na każdym miejscu, podnosząc ręce czyste bez gniewu i sporu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (2 Kor 8, 9) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Jezus Chrystus, będąc bogaty,

dla was stał się ubogim,

aby was swoim ubóstwem ubogacić. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA (dłuższa, Łk 16, 1-13)
Zarządca, oskarżony o nieuczciwość, na koniec postąpił roztropnie, ponieważ zrezygnował ze swojego zarobku, który czerpał z lichwy. Tym sposobem zapewnił sobie na przyszłość życzliwość u dłużników jego pana. W przypowieści tej Jezus uczy nas, że dobra materialne nie mogą nam zapewnić trwałego szczęścia i bezpieczeństwa, jeśli jednak przy korzystaniu z nich ma się na względzie dobro innych, można za ich pomocą zdobyć ludzką życzliwość. Podobnie jak ten zarządca zabiegał o względy u ludzi, tak człowiek wierzący przez całe swe życie powinien troszczyć się o osiągnięcie życia wiecznego z Bogiem.

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek. Przywołał go do siebie i rzekł mu: „Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządu, bo już nie będziesz mógł być rządcą”.
Na to rządca rzekł sam do siebie: „Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mię zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem, co uczynię, żeby mię ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę usunięty z zarządu”.
Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: „Ile jesteś winien mojemu panu?”. Ten odpowiedział: „Sto beczek oliwy”. On mu rzekł: „Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz: pięćdziesiąt”. Następnie pytał drugiego: „A ty ile jesteś winien?” Ten odrzekł: „Sto korców pszenicy”. Mówi mu: „Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt”. Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światła.
Ja także wam powiadam: „Zyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy wszystko się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków.
Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie. Jeśli więc w zarządzie niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, prawdziwe dobro kto wam powierzy? Jeśli w zarządzie cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, kto wam da wasze?
Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi.
Nie możecie służyć Bogu i Mamonie”».