NR 61 / 2007 – UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA PAŃSKIEGO – Msza w nocy

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


SYN ZOSTAŁ NAM DANY


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE



Dziś przychodzimy do świątyni jak pasterze w nocy, aby być świadkami objawionej chwały Bożej. Choć otulają nas ciemności, to w głębokim mroku widzimy Boże światło. Radujmy się, bo narodził się nam Zbawiciel: Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego, zrodzony a nie stworzony.

PIERWSZE CZYTANIE
(Iz 9, 1-3. 5-6)
Wraz z narodzinami Zbawiciela nastała nastały wielka radość i wesele. Zostało złamane jarzmo zła. Bóg sprawił, że dla zagubionych i zniewolonych grzechami ludzi rozbłysło światło nowej nadziei.

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków zabłysło światło. Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują we żniwa, jak się weselą przy podziale łupu. Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemięzcy jak w dniu porażki Madianitów. Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju. Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.
PSALM (Ps 96, 1-2. 3 i 10ac. 11-12. 13)
Radość w sercu i wesoły śpiew na ustach powinny nam towarzyszyć w dniu narodzenia się Chrystusa Pana. On jest Królem sprawiedliwym i naszym Zbawicielem. Głośmy Jego narodzenie, wszystkim ludziom.
[c1]Refren:[/c1] Dziś się narodził Chrystus Pan, Zbawiciel. Śpiewajcie Panu pieśń nową, [c1]*[/c1] śpiewaj Panu, ziemio cała. Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, [c1]*[/c1] każdego dnia głoście Jego zbawienie. [c1]Ref.[/c1] Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, [c1]*[/c1] rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów. Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, [c1]*[/c1] będzie sprawiedliwie sądził ludy. [c1]Ref.[/c1] Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, [c1]*[/c1] niech szumi morze i wszystko, co je napełnia. Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, [c1]*[/c1] niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości. [c1]Ref.[/c1] Przed obliczem Pana, który już się zbliża, [c1]*[/c1] który już się zbliża, by sądzić ziemię. On będzie sądził świat sprawiedliwie, [c1]*[/c1] a ludy według prawdy. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE
(Tt 2, 11-14)
Zbawczy dar Boga to Jezus Chrystus, który jest dany wszystkim ludziom. Bez Jezusa Chrystusa nie możemy czynić postępów w dobrym życiu. On jest źródłem i wzorem wszystkich cnót: umiarkowania, sprawiedliwości, pobożności.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Tytusa

Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 2, 10-11) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Zwiastuję wam radość wielką,

dziś narodził się nam Zbawiciel,

którym jest Jezus Chrystus. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 2, 1-14)
Nie królom, nie urzędnikom ani innym dostojnikom została objawiona najważniejsza prawda zbawienia. To pasterzom, którzy trzymali straż nocną, anioł Pański ogłosił narodzenie Zbawiciela. Ta radosna wieść przyjęta z prostotą ducha stała się pokrzepieniem pasterskich serc. I takich prostych serc nam potrzeba, byśmy się stali prawdziwymi świadkami Bożego Narodzenia.

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta.
Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.
Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoim stadem. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie».
I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:

«Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których ma upodobanie».


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


TAJEMNICA BETLEJEMSKIEJ NOCY