NR 60 / 2007 – IV NIEDZIELA ADWENTU

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


ZNAK ZBAWIENIA


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE



Kończy się nasze adwentowe oczekiwanie. Już jutro staniemy przy żłóbku, adorując Boga, który dla nas stał się człowiekiem. Módlmy się w czasie tej Eucharystii, abyśmy potrafili godnie przyjąć w swoich domach i sercach Jezusa Chrystusa.

PIERWSZE CZYTANIE
(Iz 7, 10-14)
Gdy dynastii dawidowej groziło niebezpieczeństwo ze strony króla aramejskiego i izraelskiego, Achaz nie chciał zwrócić się o pomoc do Boga. Wymawiał się od prośby o znak Bożej obecności w tych trudnych chwilach, bo postanowił szukać ratunku na własną rękę. Jednak prorok Izajasz przejrzał zamiary króla Achaza i zapowiedział, że Pan sam da znak zbawienia swojemu ludowi. Bóg przynosi nam zbawienie w osobie swego Syna narodzonego z Dziewicy Maryi.

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Pan przemówił do Achaza tymi słowami: «Proś dla siebie o znak od Pana, Boga twego, czy to głęboko w Szeolu, czy to wysoko w górze».
Lecz Achaz odpowiedział: «Nie będę prosił i nie będę wystawiał Pana na próbę».
Wtedy rzekł Izajasz: «Słuchajcie więc, domu Dawidowy: Czyż mało wam naprzykrzać się ludziom, iż naprzykrzacie się także mojemu Bogu? Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel».
PSALM
(Ps 24, 1-2. 3-4. 5-6)
Bóg jest wierny swoim obietnicom, ale wierności wymaga też od człowieka, któremu powierzył panowanie nad swoim stworzeniem. Pamiętając o tym, że jesteśmy Jego sługami, módlmy się słowami psalmu: [c1]Refren:[/c1] Przybądź, o Panie, Tyś jest Królem chwały. Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, [c1]*[/c1] świat i jego mieszkańcy. Albowiem On go na morzach osadził [c1]*[/c1] i utwierdził ponad rzekami. [c1]Ref.[/c1] Kto wstąpi na górę Pana, [c1]*[/c1] kto stanie w Jego świętym miejscu? Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, [c1]†[/c1] który nie skłonił swej duszy ku marnościom [c1]*[/c1] i nie przysięgał fałszywie. [c1]Ref.[/c1] On otrzyma błogosławieństwo od Pana [c1]*[/c1] i zapłatę od Boga, swego Zbawcy. Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, [c1]*[/c1] którzy szukają oblicza Boga Jakuba. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE
(Rz 1, 1-7)
Kim jest Jezus? Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta, bo Jezus jest równocześnie Bogiem i człowiekiem. Jest człowiekiem, z krwi i kości, jak my. Pochodzi z rodu Dawida. Równocześnie jednak jest Synem Bożym, co w pełni zostało potwierdzone przez Jego zmartwychwstanie.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Paweł, sługa Chrystusa Jezusa, z powołania apostoł, przeznaczony do głoszenia Ewangelii Bożej, którą Bóg przedtem zapowiedział przez swoich Proroków w Pismach świętych. Jest to Ewangelia o Jego Synu, pochodzącym według ciała z rodu Dawida, a ustanowionym według Ducha Świętości przez powstanie z martwych pełnym mocy Synem Bożym, o Jezusie Chrystusie, Panu naszym. Przez Niego otrzymaliśmy łaskę i urząd apostolski, aby ku chwale Jego imienia pozyskiwać wszystkich pogan dla posłuszeństwa wierze. Wśród nich jesteście i wy powołani przez Jezusa Chrystusa. Do wszystkich przez Boga umiłowanych, powołanych świętych, którzy mieszkają w Rzymie: łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa. Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 1, 23) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna,

któremu nadadzą imię Emmanuel,

to znaczy Bóg z nami. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 1, 18-24)
Bóg stał się człowiekiem. To tajemnica, która zadziwia po dzień dzisiejszy. Maryja staje się brzemienna za sprawą Ducha Świętego. Święty. Józef, mąż Maryi, dowiaduje się o tym cudzie za sprawą Bożej interwencji. Bóg daje mu pokój, wewnętrzne światło i zrozumienie, jak ma w tej sytuacji postąpić. Podobnie jest w naszym życiu, – gdy Bóg wkracza w naszą historię. On sam wszystkim pokieruje, jeśli tylko pozwolimy Mu działać.

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak.
Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem prawym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.
Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów».
A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez proroka: Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: „Bóg z nami”.
Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


BĄDŹ POKORNY!