NR 62 / 2007 – UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA PAŃSKIEGO – Msza w dzień

WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA


TAJEMNICA ŻŁÓBKA


LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE



Uroczystość Bożego Narodzenia przypomina nam, jak bardzo Stwórca pragnie spotkać się z człowiekiem. Wszechpotężny Bóg przyjmuje postać ograniczonego w swoich możliwościach dziecka. Dziecko ze swej natury wymaga miłości. Również Wcielone Słowo domaga się, by Je miłować. Z pokorą i miłością przyjmijmy więc Boże Dziecię do naszych serc i naszego życia rodzinnego, aby radość Bożego Narodzenia stała się także naszym udziałem.

PIERWSZE CZYTANIE
(Iz 52, 7-10)
W Starym Testamencie zwiastunami ważnych wydarzeń byli prorocy. Prorok Izajasz zapowiadał narodowi wybranemu zbawienie, które ujrzą wszystkie krańce ziemi. Radość zbawienia jest dziś i naszą radością.

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

O jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny, który ogłasza pokój, zwiastuje szczęście, który obwieszcza zbawienie, który mówi do Syjonu: «Twój Bóg zaczął królować». Głos! Twoi strażnicy podnoszą głos, razem wznoszą okrzyki radosne, bo oglądają na własne oczy powrót Pana na Syjon. Zabrzmijcie radosnym śpiewaniem, wszystkie ruiny Jeruzalem! Bo Pan pocieszył swój lud, odkupił Jeruzalem. Pan obnażył już swe ramię święte na oczach wszystkich narodów; i wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga.
PSALM (Ps 98, 1. 2-3ab. 3cd-4. 5-6)
Bóg okazał swoje zbawienie wobec całego świata. W swoim Synu przyszedł na ziemię, aby z miłością przygarnąć do siebie wszystkich ludzi. Odpowiadając na miłość Boga, ogarnijmy dziś miłością każdego z naszych braci.
[c1]Refren:[/c1] Ziemia ujrzała swego Zbawiciela. Śpiewajcie Panu pieśń nową, [c1]*[/c1] albowiem uczynił cuda. Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica [c1]*[/c1] i święte ramię Jego. [c1]Ref.[/c1] Pan okazał swoje zbawienie, [c1]*[/c1] na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość. Wspomniał na dobroć i wierność swoją [c1]*[/c1] dla domu Izraela. [c1]Ref.[/c1] Ujrzały wszystkie krańce ziemi [c1]*[/c1] zbawienie Boga naszego. Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, [c1]*[/c1] cieszcie się, weselcie i grajcie. [c1]Ref. [/c1] Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry, [c1]*[/c1] przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy. Przy trąbach i przy dźwięku rogu, [c1]*[/c1] na oczach Pana i Króla się radujcie. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (Hbr 1, 1-6)
Bóg przemawia do ludzi przez piękno świata, przez dzieła stworzenia odzwierciedlające Jego mądrość oraz przez swoich proroków. Przemówił także przez swojego Syna, który chociaż mocą swej potęgi podtrzymuje cały wszechświat, to dla naszego zbawienia stał się małym, bezbronnym człowiekiem.

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat.
Ten Syn, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. On o tyle stał się wyższym od aniołów, o ile odziedziczył wyższe od nich imię.
Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek:
«Ty jesteś moim Synem,
Jam Cię dziś zrodził?». I znowu:
«Ja będę Mu Ojcem,
a On będzie Mi Synem».
Skoro zaś znowu wprowadzi Pierworodnego na świat, powie:
«Niech Mu oddają pokłon
wszyscy aniołowie Boży».
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Zajaśniał nam dzień święty,

pójdźcie narody, oddajcie pokłon Panu,

bo wielka światłość zstąpiła dzisiaj na ziemię. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (dłuższa, J 1, 1-18)
Prolog św. Jana streszcza nam Boży plan zbawienia i wyjaśnia, kim jest Ten, który będąc odwiecznym Słowem, stał się człowiekiem. Jezus-Słowo przez swoje narodzenie wkracza w naszą doczesność, aby przynieść nam miłość i obdarzyć nas prawdziwym życiem. Boże Narodzenie nie jest więc tylko wydarzeniem przeszłym, lecz złączeniem wieczności z czasem. Tajemnica posłannictwa Jezusa nie przemija, lecz trwa nieustannie. Ci, którzy otworzyli się na tak niezwykły dar, stali się dziećmi Bożymi.

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o Światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz posłanym, aby zaświadczyć o Światłości. Była Światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego, którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.


KLIKNIJ TUTAJ I PRZECZYTAJ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANE DLA CIEBIE KOMENTARZE DO CODZIENNEJ LITURGII SŁOWA NA EDYCJA.PL
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
WPROWADZENIE


BĄDŹ CZŁOWIEKIEM!