NR 4 / 2008 – II NIEDZIELA ZWYKŁA

LITURGIA SŁOWA

KATECHEZA

WPROWADZENIE

Każdy człowiek pragnie uwolnić się od grzechu, który jest przyczyną wielu krzywd i nieszczęść: oddala człowieka od Boga, niszczy więzi międzyludzkie, rodzi niepokój i swym ciężarem przygniata sumienie. Od tego zła może nas uwolnić tylko Bóg, który czyni to przez swojego Syna. Jezus Chrystus przyszedł na świat, aby wprowadzić każdego z nas na drogę do życia wiecznego. Otwórzmy swoje serce na działanie Jego łaski.
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 49, 3. 5-6)
Bóg kieruje losami świata od początku istnienia rodzaju ludzkiego. Wybrał Jakuba i z jego potomków utworzył naród izraelski, aby za jego pośrednictwem objawić prawdę o sobie wszystkim ludom. Nieskończony i niczym nieograniczony, zechciał wejść w zwyczajną historię ludzką, przemawiał przez proroków, swoich wysłanników, i mimo niewierności Narodu Wybranego sprawił, że właśnie w nim narodził się Zbawiciel oraz przyszli na świat Jego uczniowie, którzy orędzie o zbawieniu zanieśli wszystkim narodom.

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Pan rzekł do mnie: «Tyś sługą moim, Izraelu, w tobie się rozsławię».
Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą. A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela.
I mówił: «To zbyt mało, iż jesteś mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela. Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi».
PSALM (Ps 40, 2 i 4ab. 7-8a. 8b-9. 10)
Jezus Chrystus jest dla nas wzorem doskonałego posłuszeństwa woli najlepszego Ojca w niebie. Swoim ziemskim życiem uczy nas także, jak zawierzyć Bogu i żyć na co dzień Jego słowem. [c1]Refren:[/c1] Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę. Z nadzieją czekałem na Pana, [c1]†[/c1] a On się pochylił nade mną [c1]*[/c1] i wysłuchał mego wołania. Włożył mi w usta pieśń nową, [c1]*[/c1] śpiew dla naszego Boga. [c1]Ref.[/c1] Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi, [c1]*[/c1] ale otworzyłeś mi uszy. Nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. [c1]*[/c1] Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę. [c1]Ref.[/c1] W zwoju księgi jest o mnie napisane: [c1]†[/c1] Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, [c1]*[/c1] a Twoje prawo mieszka w moim sercu». Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu [c1]*[/c1] i nie powściągałem warg moich, o czym Ty wiesz, Panie. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 1, 1-3)
W dziejach Kościoła powołanie Pawła na apostoła Jezusa było bardzo ważnym wydarzeniem. Po swym nawróceniu służył on niestrudzenie Chrystusowi przez resztę życia. Dzięki gorliwej pracy apostolskiej zdołał zanieść Ewangelię o Zbawicielu wielu narodom Azji Mniejszej i Grecji. Pozostawił też po sobie listy, poprzez które zwraca się dzisiaj osobiście do każdego z nas umacniając naszą wiarę.

Początek Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Paweł, z woli Bożej powołany na apostoła Jezusa Chrystusa, i Sostenes, brat, do Kościoła Bożego w Koryncie, do tych, którzy zostali uświęceni w Jezusie Chrystusie i powołani do świętości wespół ze wszystkimi, którzy na każdym miejscu wzywają imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa, ich i naszego Pana.
Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i od Pana Jezusa Chrystusa.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 1, 14. 12b) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.

Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami.

Wszystkim, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 1, 29-34)
W noc wyjścia z Egiptu Narodu Wybranego krew baranka, którym były pomazane drzwi domów, uratowała życie pierworodnym synom Izraelitów. Później kapłani izraelscy składali w świątyni ofiarę z baranka na pamiątkę wyjścia z niewoli oraz jako ofiarę przebłagalną za grzechy. Jezus Chrystus jest nowym Barankiem Bożym, który złożył z siebie ofiarę na krzyżu, aby każdy, kto w Niego uwierzy, miał życie wieczne. Około czterdziestu lat po Jego śmierci i zmartwychwstaniu świątynia jerozolimska została zburzona i ustały ofiary całopalne. Natomiast skutki ofiary krzyżowej Jezusa trwają i będą trwały wiecznie.

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Jan zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł: «Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi».
Jan dał takie świadectwo: «Ujrzałem Ducha, który jak gołębica zstępował z nieba i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: „Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym”.
Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym».