WPROWADZENIE
KATECHEZA
LITURGIA SŁOWA
TRUDNA PRAWDA
Rodzina chrześcijańska jest małym Kościołem. Rodzice pełnią misję kapłanów tego sanktuarium. To oni są pierwszymi zwiastunami wiary w życiu dzieci, które dzięki nim doświadczają, że Bóg jest miłością.
Pan Bóg przekazując Abrahamowi prawdę o swoim istnieniu, zobowiązuje go, aby dawał o niej świadectwo w swojej rodzinie. Tę prawdę o Bogu miłosiernym i litościwym, cierpliwym, bogatym w łaskę i wierność (Wj 34, 6) wyznaje potem cały Izrael. Izraelitom stała się ona szczególnie bliska, odkąd Bóg zawarł ze swoim narodem przymierze na Synaju.
Prawdę o Trójcy Świętej objawił dopiero Pan Jezus. Podczas rozmowy z poszukującym Nikodemem mówił o Bogu Ojcu, który z miłości posyła na ziemię swojego Syna, aby ludzie przez wiarę w Niego otrzymali zbawienie. Krzyżowa śmierć Syna jest największym wyrazem miłości Boga Ojca do ludzi. W swoich katechezach Jezus objawia też trzecią Osobę Boską – Ducha Świętego. On będzie umacniał ludzi w wierze oraz pomagał im w przyjęciu trudnych prawd wiary.
Dziś uroczyście wyznajemy wiarę w jedynego Boga istniejącego w trzech Osobach. Bogu Ojcu przypisujemy stworzenie i podtrzymywanie świata w istnieniu, Synowi Bożemu – zbawienie oraz odkupienie ludzi, natomiast Duchowi Świętemu – uświęcenie każdego człowieka.
bp Antoni Długosz
„Bóg posłał swego Syna, aby świat został przez Niego zbawiony”.
(J 3, 17)
LITURGIA SŁOWA
KATECHEZA
WPROWADZENIE
W dzisiejszej liturgii Bóg objawia się jako Ojciec, którego przybranymi dziećmi jesteśmy, jako Syn Boży, którego jesteśmy braćmi i siostrami oraz jako Duch Święty, który dla wierzących jest darem i mocą z wysoka. Jeden Bóg w trzech Osobach – to wielka tajemnica.
PIERWSZE CZYTANIE (Wj 34, 4b-6. 8-9)
Nieprzenikniona prawda o Bogu w Trójcy Osób jest przekazywana na kartach Pisma Świętego stopniowo. Ważnym etapem tego procesu było objawienie Mojżeszowi tajemniczego imienia Boga, a także Jego wielorakich przymiotów: miłosierdzia, cierpliwości, łaskawości i wierności.
Czytanie z Księgi Wyjścia
Mojżesz wstawszy rano wstąpił na górę, jak mu nakazał Pan, i wziął do rąk tablice kamienne.
A Pan zstąpił w obłoku i Mojżesz zatrzymał się koło Niego, i wypowiedział imię Pana. Przeszedł Pan przed jego oczyma, i wołał: «Pan, Pan, Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność».
I natychmiast skłonił się Mojżesz aż do ziemi i oddał pokłon, mówiąc: «Jeśli łaskawy jesteś dla mnie, Panie, niech pójdzie Pan w pośrodku nas. Jest to wprawdzie lud o twardym karku, ale przebaczysz winy nasze i grzechy nasze i uczynisz nas swoim dziedzictwem».
PSALM (Dn 3, 52. 53a i 54a i 55ab i 56a)
Trzej młodzieńcy z Księgi Daniela oglądają królewski majestat Boga zasiadającego na wyniosłym tronie, panującego nad niebem i ziemią. W swoim hymnie składają Mu hołd uwielbienia. Również my jesteśmy wezwani, by wielbić i wychwalać Boga. [c1]Refren:[/c1] Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże. Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców, [c1]*[/c1] pełen chwały i wywyższony na wieki. Błogosławione niech będzie Twoje imię, [c1]*[/c1] pełne chwały i świętości. [c1]Ref.[/c1] Błogosławiony jesteś w przybytku świętej chwały Twojej, [c1]*[/c1] Błogosławiony jesteś na tronie Twego królestwa. Błogosławiony jesteś Ty, który spoglądasz w otchłanie, [c1]†[/c1] i na Cherubach zasiadasz, [c1]*[/c1] Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba. [c1]Ref.[/c1]
DRUGIE CZYTANIE (2 Kor 13, 11-13)
W końcowych pozdrowieniach w drugim liście do Koryntian św. Paweł przekazuje życzenia oparte na formule trynitarnej: Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i udzielanie się Ducha Świętego niech będzie z wami wszystkimi! Jest to najwcześniejsze świadectwo formowania się chrześcijańskiej wiary w Boga jako Trójcy Osób.
Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia, radujcie się, dążcie do doskonałości, pokrzepiajcie się na duchu, jedno myślcie, pokój zachowujcie, a Bóg miłości i pokoju niech będzie z wami.
Pozdrówcie się nawzajem świętym pocałunkiem.
Pozdrawiają was wszyscy święci.
Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i udzielanie się Ducha Świętego niech będzie z wami wszystkimi.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ap 1, 8) [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,
Bogu, który jest i który był, i który przychodzi. [c1]Aklamacja:[/c1] Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 3, 16-18)
Miłość będąca udziałem Ojca i Syna nie ogranicza się do Nich samych, ale niczym nieskrępowana udziela się całemu światu, aby ten został zbawiony. Bóg nikogo nie potępia, jednak człowiek może sam siebie potępić. Boża miłość ma bowiem swoje granice tam, gdzie spotyka się z niewiarą i odrzuceniem.
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Jezus powiedział do Nikodema:
«Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego».